Από την ένδεια της κοινωνίας στην ένδεια της δημοκρατίας

Μετά τη δρομολόγηση της επέλασης στα λαϊκά εισοδήματα και την εκτίναξη της ανεργίας στο 27% και βάλε, προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής είναι οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις. Τα δημόσια έσοδα δεν πρόκειται να αναταχθούν εύκολα, λόγω της βαθύτερης και παρατεταμένης ύφεσης. Γι' αυτό οι πιστωτές αξιώνουν “ισοδύναμα μέτρα”, που θα επιβάλλονται με αυτόματο μηχανισμό, δηλαδή με παράκαμψη της Βουλής. Ακόμα και το ΤΑΙΠΕΔ πρόκειται να παρακαμφθεί με την τοποθέτηση ξένων επιτρόπων, που θα αναλάβουν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Ακίνητα περιουσιακά στοιχεία ανεκτίμητης αξίας, όπως το Ελληνικό και ο “Αστέρας” Βουλιαγμένης, πωλούνται μισοτιμής. Δημόσιες επιχειρήσεις που διαχειρίζονται φυσικό μονοπώλιο, όπως το νερό αλλά και στρατηγικούς τομείς όπως η ενέργεια, συμπληρώνουν το χαρτοφυλάκιο της
εκποίησης. Στη λίστα περιλαμβάνονται επίσης ο ΟΠΑΠ και ο Ιππόδρομος, όπου εκτός των απολύσεων απειλείται και η σφαγή 600 αλόγων. Σε διακριτή τροχιά εκποίησης ο τραπεζικός τομέας, όπου μετά την Αγροτική ήρθε η σειρά του Τ.Τ., αυτής της σημαντικής τράπεζας λαϊκής αποταμίευσης με υγιή θεμελιώδη.
Στην καλύτερη περίπτωση, η παρούσα κατάσταση προοιωνίζεται βαθιά ύφεση για τουλάχιστον άλλα τρία χρόνια και μετά αναιμική ανάπτυξη με υψηλά ποσοστά ανεργίας. Μια ολόκληρη γενιά καταδικάζεται σε περιθωριοποίηση και η πολιτεία οχυρώνεται αναλόγως. Δίπλα στο εμπόριο ελπίδας, το εμπόριο φόβου. Το επίδικο της συγκυρίας είναι η κατασκευή του τρόμου. Με μεθόδους που, στο όνομα της αντιμετώπισης της ατομικής βίας, συχνά παράγωγου της συστημικής βίας, επιχειρείται η δυσφήμηση των λαϊκών κινητοποιήσεων και της Αριστεράς. Από την ένδεια της κοινωνίας οδηγούμαστε στην ένδεια της δημοκρατίας. Σ' αυτήν τη μηχανική του τρόμου κεντρικό ρόλο διαδραματίζουν, δίπλα στα ΜΑΤ, τα κανάλια της διαπλοκής. Γι' αυτό άλλωστε χρυσώνονται με τεράστια δάνεια - δανεικά κι αγύριστα!
Η κοινωνική κρίση όμως είναι τόσο ισχυρή, ώστε η λαϊκή αξίωση για δημοκρατική ανατροπή να αποδεικνύεται υπέρτερη των σκοτεινών μεθοδεύσεων. Το ετοιμόρροπο πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να πείσει. Βουλιάζει στην κοινωνική αδικία που παράγει, στην ομερτά και τη συγκάλυψη των ανομιών και των σκανδάλων που μεθοδεύει.
Ο πανικός του Βενιζέλου την Παρασκευή στη Βουλή, η εξαφάνιση Σαμαρά από τη συζήτηση και η σιωπή Κουβέλη εικονογραφούν το αδιέξοδο μιας εξουσίας που έχει απολέσει πλέον όχι μόνον τη δημοκρατική νομιμοποίηση, αλλά και το ηθικό υπόβαθρο. Παρ' ότι προχθές από τα έδρανα της συγκυβέρνησης ακούστηκαν αναστεναγμοί ανακούφισης, κανείς, ούτε κι ο Σαμαράς, μπορεί να προβλέψει την πορεία τους. Αν μάλιστα επανέλθει στο προσκήνιο ο λαϊκός παράγων...
http://www.avgi.gr/