Αναρτήσεις
Με σημαία την «πολιτική λύση» και με τρία ανοιχτά σενάρια προς μια δύσκολη συμφωνία, η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας μπαίνουν από σήμερα στο έσχατο ναρκοπέδιο του πιστωτικού δράματος.
Κομβικό σταθμό και καταλύτη για το εάν η χώρα και η κυβέρνηση θα βγουν – κατά το δυνατόν – αλώβητες από αυτό το τελευταίο ναρκοπέδιο αποτελεί η ευρωπαϊκή σύνοδος της Πέμπτης, 21ης Μαίου. Εκεί ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει την τελική πολιτική διαπραγμάτευση κορυφής με όλα τα δεδομένα πλέον απολύτως καθαρά: Οι αντοχές ρευστότητας της χώρας τελειώνουν, η κυβέρνηση χρειάζεται συμφωνία και χρηματοδότηση το αργότερο έως τις αρχές Ιουνίου και όλες οι δυνατές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς σε επίπεδο «τεχνικής» διαπραγμάτευσης έχουν, ουσιαστικά εξαντληθεί.
Στην πραγματικότητα, οι διαπραγματεύσεις στο Brussels Group έχουν πια χαρακτήρα… πολιτικού και διπλωματικού κατευνασμού, καθώς τα «πακέτα» των δύο πλευρών έχουν οριοθετηθεί σχεδόν πλήρως: Οσες υποχωρήσεις είναι να γίνουν από την Αθήνα στο δημοσιονομικό και φορολογικό μέτωπο θα γίνουν, οι «κόκκινες γραμμές» ασφαλιστικού και εργασιακού δεν έχουν την πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση να ξεπεραστούν και εναπόκειται πλέον στους συσχετισμούς μεταξύ των πιστωτών και στην πολιτική βούληση της γερμανικής καγκελαρίας να δοθεί η λύση.
«Ο,τι ήταν να γίνει σε τεχνικό επίπεδο έγινε», ήταν το ενδεικτικό σχόλιο κυβερνητικού παράγοντα, ενώ και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης δήλωσε χθες ότι μέχρι την Τρίτη θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαβουλεύσεις σε τεχνικό επίπεδο με τους «θεσμούς».
Με αυτά τα δεδομένα, ο πρωθυπουργός οδεύει προς τη σύνοδο κορυφής έχοντας μπροστά του τρία, εξίσου σαφή, πιθανά σενάρια:
1. Oι σκληροί των δανειστών –«συνιστώσες» Σόιμπλε και ΔΝΤ – επιμένουν να κλείσει πλήρως η μνημονιακή 5η αξιολόγηση, ως προϋπόθεση για να εγκριθεί ακόμη κι ένα ευρώ προς την Ελλάδα. Στη συνέχεια μπαίνει στο τραπέζι θέμα τρίτου πακέτου – δηλαδή «τρίτου Μνημονίου».
Είναι το σενάριο που επανέφερε χθες η γερμανική Die Welt κι είναι επίσης το σενάριο που η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να αποδεχθεί. Μοναδική διέξοδος σ’ αυτή την περίπτωση δείχνει να είναι η λαϊκή ετυμηγορία – εξ ου και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρουν τις τελευταίες ώρες το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος. «Τελεσίγραφα δεν δέχεται αυτή η κυβέρνηση. Και θα απευθυνθούμε στον ελληνικό λαό για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί αυτή την υπόθεση. Επομένως όλες οι προτάσεις – και το δημοψήφισμα –παραμένουν στο τραπέζι», είπε χθες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης.
2. Οι πιστωτές αποδέχονται την «πολιτική λύση» που επιδιώκει ο Αλέξης Τσίπρας. Παρακάμπτονται τα «κόκκινα» σημεία της τρέχουσας αξιολόγησης, η συμφωνία δεν περιλαμβάνει υφεσιακά μέτρα και, όπως ζητά παγίως η ελληνική πλευρά, προβλέπει και έναρξη της διαπραγμάτευσης για ελάφρυνση του χρέους.
Μια τέτοια απόφαση θα σηματοδοτούσε καθαρή πολιτική νίκη για την ελληνική κυβέρνηση. Θα ήταν η απόφαση που, όπως είπε επίσης ο Γιάννης Δραγασάκης, θα επέτρεπε «να φύγει από τη μέση το παλιό πρόγραμμα και να μην το βρίσκουμε μπροστά μας στο μέλλον». Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως μοιάζει too good to be true. Κυρίως γιατί δεν εμπεριέχει ούτε σταγόνα από το «πολιτικό αίμα» και το πολιτικό κόστος που αξιώνει ρητά εδώ και τρεις μήνες το Eurogroup.
3. «Μέση συμφωνία» με επικράτηση των πιο ήπιων «συνιστωσών» των πιστωτών και με σημαντικές υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς σε δημοσιονομικά και φορολογικά. Αρχίζει σταδιακή εκταμίευση ρευστότητας προς την Αθήνα, το ασφαλιστικό και τα εργασιακά μένουν εκτός συμφωνίας και παραπέμπονται στο καλοκαίρι, ενώ μαζί παραπέμπεται και το θέμα του χρέους.
Εάν επικρατήσει θα μπορούσε να είναι, υπό προϋποθέσεις, κι ένα σενάριο win-win. Η κυβέρνηση θα πάρει την επείγουσα χρηματοδοτική ανάσα και τον αναγκαίο πολιτικό χρόνο, οι δε πιστωτές θα εξακολουθούν να ελέγχουν τις στρόφιγγες και να πιέζουν μέτρα υψηλού πολιτικού κόστους. Με τα ισχύοντα δεδομένα μοιάζει να είναι η πιο ρεαλιστική διέξοδος. Οσο δεν αγγίζεται όμως το θέμα του χρέους δεν θα συνιστά λύση, αλλά απλώς μετάθεση του δράματος…
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου