Εφοδος ΣΥΡΙΖΑ στο σκόρπιο Κέντρο

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

Η εκλογική «κατάληψη» του ΣΥΡΙΖΑ στον πάλαι ποτέ χώρο του Κέντρου άρχισε το 2012, όταν από κόμμα του 4% εκτινάχθηκε στο 17% τον Μάιο και στο 27% τον Ιούνιο. Και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015, όταν έφτασε στο 36%.

Τώρα ήρθε η ώρα η εκλογική αυτή επέκταση να αποτυπωθεί και στο επίπεδο του κόμματος ή τουλάχιστον αυτή  είναι η επιδίωξη της ηγεσίας, όπως την περιέγραψε ο Αλέξη Τσίπρας στην πρώτη μετεκλογική συνεδρίαση κομματικού οργάνου, με την φράση «να ανοίξουν οι οργανώσεις» σε όσους θέλουν να γίνουν μέλη (εδώη ομιλία-οι αναφορές στο «ανοιχτό κόμμα» είναι την αρχή).

Η πρόσκληση αυτή ήταν αναμενόμενη, καθώς ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκλογική επέκτασή του, παραμένει στις δομές του παλιού 4%. Επιπλέον, παρά την αποχώρηση των διαφωνούντων(ομάδα Λαφαζάνη και άλλες μικρότερες), η λογική των «ομάδων» εξακολουθεί να υπάρχει. Ως σημαντικότερη σήμερα αναφέρεται η «ομάδα των 53», αν και έχουν επέλθει πολλές διαφοροποιήσεις, καθώς τα πιο επιφανή στελέχη της είναι υπουργοί, και βουλευτές, με πιο προβεβλημένο τον Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Η επιδίωξη του «ανοίγματος» του κόμματος, με την εγγραφή νέων μελών, αναμένεται να φέρει νέους συσχετισμούς, οι οποίοι θα αποτυπωθούν στο σχεδιαζόμενο για τον Φεβρουάριο του 2016 συνέδριο.

Η «επέκταση» αυτή του ΣΥΡΙΖΑ διευκολύνεται από δύο παράγοντες:Από την, οριστική πλέον, καταγραφή του στα κόμματα εξουσίας. Η δυνατότητα  να παραμείνει στην κυβέρνηση για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελεί σημαντικό λόγο προσέλκυσης νέων μελών, που ελπίζουν σε πάσης φύσεως «ευεργετήματα», αν και σήμερα οι δυνατότητες πελατειακών παροχών είναι περιορισμένες, λόγω της οικονομικής στενότητας. Κατά τούτο, η  σημερινή επιδίωξη της ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ «να ανοίξει το κόμμα» μοιάζει με  αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του ’80, αν και το εγχείρημα έχει σαφώς μεγαλύτερες δυσκολίες.Από την αδυναμία των άλλων κομμάτων, που κινούνται στον λεγόμενο «κεντρώο» χώρο να συνεννοηθούν,  ώστε να τον εκπροσωπήσουν συνολικά. Το ΠΑΣΟΚ, που  είχε μια  μικρή άνοδο, ελπίζει ότι στην πορεία θα «επαναπατρίσει» παλιούς ψηφοφόρους του, οι οποίοι θα απογοητευθούν τώρα από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το Ποτάμι αρνείται τη συνεργασία,  φοβούμενο μήπως χάσει την «καθαρότητά» του αν συγχρωτισθεί με το «παλιό». Και τα δύο κόμματα, πάντως, θα δώσουν μάχη, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην βρει ανοιχτό πεδίο συνεργασίας με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Αλλά θα πιεστούν στο εσωτερικό, αν χρειαστεί η δική τους ψήφος για να περάσει κάποιο κρίσιμο νομοσχέδιο με μνημονιακά μέτρα.

Η μάχη, που θα εξελιχθεί το επόμενο διάστημα, θα έχει ως βασικό άξονα την επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ να «καταλάβει»- και οργανωτικά- το Κέντρο και την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού να «αμυνθούν» στο πεδίο της εφαρμοζόμενης  πολιτικής, για να του προκαλέσουν τη «φθορά της εξουσίας».