Ο ακροαριστερός που πήρε το τιμόνι του ΝΑΤΟ

Εντονες αντιδράσεις στην Αθήνα και ποικίλα σχόλια στα διεθνή media προκάλεσε η παρέμβαση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ στο θέμα της συριακής κρίσης και της κατάρριψης ρωσικού αεροπλάνου από τους Τούρκους. Χρησιμοποιώντας δύο μέτρα και σταθμά, ο επικεφαλής της ατλαντικής  συμμαχίας είπε ότι η Τουρκία είχε δικαίωμα να καταρρίψει το αεροσκάφος, επειδή παραβίασε τον εναέριο χώρο της, αλλά οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροπλάνα «είναι  κάτι διαφορετικό» - άρα η Ελλάδα δεν επιτρέπεται να αντιδράσει αναλόγως.

Ο Γιενς Στόλτεμπεργκ, που τοποθετήθηκε επικεφαλής του ΝΑΤΟ προφανώς κατ’ επιλογήν της Ουάσιγκτον και είναι τώρα το «γεράκι» της συμμαχίας, είναι ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο. Η γεμάτη αντιφάσεις πολιτική του διαδρομή και η σταδιακή αναρρίχηση του σε αξιώματα προκαλούν πολλά ερωτηματικά.

Ο Νορβηγός πολιτικός ξεκίνησε ως ακροαριστερός ακτιβιστής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, όντας φοιτητής, ήταν μέλος της κομμουνιστικής οργάνωσης Red Group – όπως και η αδελφή του Καμίλα.

Αυτή η ολιγομελής οργάνωση ανέπτυσσε έντονη αντιαμερικανική δράση στη Νορβηγία, πρωταγωνιστώντας  σε εκδηλώσεις κατά του πολέμου στο Βιετνάμ και κατά της παρουσίας αμερικανικών-NATOϊκών βάσεων σε σκανδιναβικά εδάφη.

Ο Στόλτενμπεργκ συμμετείχε σε βίαιες ενέργειες  και σε πολλές επιθέσεις κατά της αμερικανικής πρεσβείας στο Οσλο. Πολλοί σύντροφοι συνελήφθησαν κατά καιρούς – ο ίδιος ποτέ...

Εν συνεχεία εντάχθηκε στο Εργατικό Κόμμα, που κυριαρχούσε τότε στην πολιτική ζωή της Νορβηγίας και κυβερνούσε, αυτοδύναμα ή επικεφαλής σχημάτων συνεργασίας. Αναρριχήθηκε σταδιακά στην ιεραρχία και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έγινε γραμματέας του κόμματος.

Τότε αποκαλύφθηκε ότι είχε  στενές σχέσεις με διπλωμάτη της ρωσικής πρεσβείας στο Οσλο, ο οποίος ήταν πιθανότατα και πράκτορας της KGB. Η νορβηγική μυστική υπηρεσία είχε υποψίες ότι ο Στόλτενμπεργκ ήταν ο πράκτορας με το ψευδώνυμο «Στέλκοβ», που έδινε πληροφορίες στους Ρώσους. Τον «στρίμωξε» διακριτικά, χωρίς να προκληθεί σκάνδαλο που θα ταρακουνούσε το πολιτικό σύστημα της χώρας και ουσιαστικά «τον έβαλε στο χέρι».

Κι ενώ φάνηκε ότι η πολιτική καριέρα του τελειώνει, ο Στόλτενμπεργκ όχι μόνο παρέμεινε στην ηγεσία του κόμματος, αλλά έγινε σε λίγα χρόνια πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνασπισμού.

Όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, η Νορβηγία ξόδευε λιγότερο από 3% του ΑΕΠ της σε αμυντικές δαπάνες. Στη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του, ο πρώην αριστεριστής, αντιαμερικανός, αντιμιλιταριστής πολλαπλασίασε τις δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα.

Οταν το Εργατικό κόμμα βρέθηκε στην αντιπολίτευση και η πολιτική καριέρα του  πήρε την κατιούσα, η Ουάσιγκτον και οι ΝΑΤΟϊκοί ήταν εκεί για να του προσφέρουν κάτι περισσότερο από την πρωθυπουργία στη Νορβηγία: Τον επέλεξαν ως νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ.

Φαινομενικά είναι μια ιστορία πολιτικού αριβισμού και ιδεολογικής μετάλλαξης.  Μπορεί όμως να κρύβει πολλά και προσφέρεται για συνωμοσιολογικά σενάρια.

Πηγή