“Ισόβια κάθειρξη σε ροζ και σε γαλάζιο.”

Της Έφης Παρασκευοπούλου

Ξυρίσου. Οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες. Κάνε κερί. Κάνε λέιζερ. Βγάλε τα φρύδια σου. Μην κάθεσαι έτσι. Σφιχτό το σταυροπόδι. Μέσα η κοιλιά. Δοκίμασε έναν κορσέ. Βάλε τακούνια. Πρέπει να μάθεις να περπατάς με γόβες. Πιο σφιχτό σουτιέν. Το στήθος σου πρέπει να φαίνεται πιο πλούσιο,πιο ψηλά,πιο στρογγυλό. Όχι αυτό το εσώρουχο. Δοκίμασε στρινγκ. Βάλε ταμπόν. Δίαιτα,κάνε δίαιτα. Τη χημική. Τη θερμιδική. Την αποτοξινωτική. Αυτή με τη σούπα. Να πίνεις δυο μέρες μόνο νερό. Οι γυναίκες δεν πίνουν έτσι μπύρες. Μάθε να στέκεσαι. Μην καμπουριάζεις. Βάψε τα νύχια σου μόνιμα. Βάψε τα μαλλιά σου. Βγάλε τα φρύδια σου εντελώς και βαψ’τα κι αυτά μόνιμα. Βάλε πιο κοντή φούστα. Πιο στενή. Να φανούν τα πόδια σου. Μάθε να χορεύεις. Χαμογέλα,είσαι κοριτσάκι. Να είσαι ευγενική,είσαι κοριτσάκι. Μη βρίζεις,δε μιλάνε έτσι τα κοριτσάκια. Μην ξεφυσάς,δεν είναι κομψό. Μην κοιτάς έτσι,να έχεις τρόπους. Ο πρώτος σου πρέπει να είναι ο ένας. Πρέπει να ματώσεις. Πρέπει να πονέσεις. Δεν πρέπει να έχεις πολλούς. Πρέπει να τελειώνεις πάντα.

Επιτέλους,μεγάλωσε. Βρες άντρα. Έξυπνο όμορφο πλούσιο να σε ζει να τον κάνεις ο,τι θες να σου κάνει παιδιά. Γίνε μάνα. Ξανά. Ξανά. Ξανά. Μη θηλάζεις,θα πέσει το στήθος σου. Πως έγινε έτσι το σώμα σου. Κάνε πλαστική για να σε αγαπάει. Μη φύγεις με έναν τσακωμο. Με ένα βρισίδι. Με έναν ξυλοδαρμό. Αυτός σε ζει. Τα παιδιά χρειάζονται τον πατέρα τους. Μη μιλάς. Μάθε να σωπαίνεις. Τι εννοείς δεν είσαι ευτυχισμένη;

Και για τους άντρες τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Όμως και πάλι,η κοινωνία τους βάζει ένα βήμα μπροστά,ένα σκαλί πιο πάνω.

Κλαίει. Άφησέ τον κάτω,θα τον κάνεις αδερφή. Μην κλαις ρε. Είσαι άντρας. Κοίτα ένα γκομενάκι. Γράψ’τη στα καλαμπαλίκια σου. Μη μιλάς έτσι στη μάνα σου,να τη σέβεσαι. Μπουνιές ρίξε ρε,μην κάνεις πίσω,τι είσαι,καμια γυναικούλα; Τι αηδίες είναι αυτές; Αντρική χειραψία ρε,άσε τις αγκαλιές. Τι φοβάσαι ρε; Είσαι ολόκληρος άντρας. Α ρε και να πας στρατό να ισιώσεις. Να σε τσακίσουν στα καψόνια για να ωριμάσεις. Βρες καμια να γαμήσεις στην έξοδο ρε. Άμα πάρεις άδεια θα έρθεις στη μανούλα που μόνο αυτή σε αγαπάει. Δούλεψε. Δεν έχεις ανάγκη. Όλες θα κοιτάνε την τσέπη σου. Σαν τη μάνα σου δεν είναι καμιά. Χωρίς τσέπη δε μετράς. Μην κλαις ρε. Στ’αρχίδια σου για την πουτάνα,όλες καργιόλες είναι. Έτσι θα την αφήσεις να βγει έξω; Είδα τη δικιά σου έξω και μίλαγε με έναν. Πάτα πόδι ρε. Σκίσε τη γάτα. Δείξε ποιος είναι ο άντρας. Τι να συζητήσεις ρε; Πρέπει να σε υπακούει. Σαν τη μάνα σου δε θα σε αγαπήσει καμία. Γκάστρωσέ τη να δεις για πότε κόβει τα σούρτα-φέρτα και μένει σπίτι.

Κανένα από τα δύο φύλα δε ζει ελεύθερο. Εξακολουθούμε,όμως,να ζούμε σε μια κοινωνία αυστηρά πατριαρχική.Και για τους άντρες τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Όμως και πάλι,η κοινωνία τους βάζει ένα βήμα μπροστά,ένα σκαλί πιο πάνω. Οι γυναίκες έχουμε “βολευτεί” με το ρόλο της κεφαλής του σπιτιού,στο παρασκήνιο όμως. “Πίσω από έναν επιτυχημένο άνδρα κρύβεται μια έξυπνη γυναίκα”,”ο άντρας είναι το κεφάλι αλλά η γυναίκα ο λαιμός” κι άλλα τέτοια χαριτωμένα. Τα στερεότυπα καταπιέζουν εμάς σε β’ ρόλο,και τους άνδρες σε δυνάστες μας. Κι όποιος παρεκκλίνει των αναμενώμενων,δεν είναι πια αρκετά καλός. Δεν είναι αρκετά καλός για οικογένεια. (Με αυτή θα κάνεις παιδιά ρε; Αυτή κοιτάζει μόνο την καριέρα της.) (Τον έχει βάλει στο βρακί της,δεν είναι σπιτικό αυτό.) (Βγάζει λιγότερα χρήματα από εκείνη,που θα πάει,θα ξεσπάσει καποια στιγμή).

Αλλάξτε νοοτροπία-μεγαλώστε τα παιδιά σας με σεβασμό. Σεβαστείτε τα ίδια,για να σεβαστούν κι αυτά με τη σειρά τους τον κόσμο. Διδάξτε τα την ισότητα. Την αγάπη. Την αλήθεια. Έμπρακτα.