Η κυρία Φανή και ο Κύριος Ομπάμα

Σήμερα, περισσότερο από όλες τις κυβερνητικές δυνάμεις της χώρας, κάθε κλεφτρόνι, διαρρήκτης και κάθε ληστής υποδέχονται με λατρεία τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα. Ολόκληρη η πρωτεύουσα, εκτός από τα σημεία διέλευσης και παραμονής του πλανητάρχη, θα είναι υπό την αποκλειστική προστασία τους. Οι πολίτες μπορούν να κοιμηθούν πιο ανήσυχοι.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του πλέον αρμόδιου υπουργού Δημόσιας Τάξης κ Τόσκα σε ερώτηση δημοσιογράφων, όλη η δύναμη της ΕΛ.ΑΣ θα απασχολείται στην προστασία του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος απειλείται από θάλασσα, αέρα και υπέδαφος, από την Κερατέα μέχρι το τέρμα Πατησίων και από το Φάληρο μέχρι τους πρόποδες του Υμηττού!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας πλανητάρχης πρέπει να φυλάσσεται καλά σε μια χώρα που τον φιλοξενεί. Αν μάλιστα πιστεύει κανείς ότι κάθε ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία με τη διπλανή της, εξ ίσου καλά πρέπει να φυλάσσεται και ο τελευταίος πολίτης της χώρας. Όλο το χρόνο. Κάθε μέρα. Δεν το βλέπουμε.

Η κυβέρνηση και η ελληνική αστυνομία έχουν κινητοποιηθεί με θέρμη και ζήλο για να προστατέψουν τον κύριο Ομπάμα, και καλώς (μέχρι σημείου αντιδημοκρατικής υστερίας απαγορεύσεων), αλλά δεν δείχνουν τον ίδιο ζήλο ολοχρονίς για να προστατέψουν τον κύριο Μπάμπη και την κυρία Φανή, από τους καθημερινούς τρομοκράτες της γειτονιάς: Διαρρήκτες, κλεφτρόνια, ληστές.

Οι αιτίες είναι αρκετές, αλλά οι πιο κραυγαλέες είναι η έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος των κυβερνητών για την ασφάλεια των πολιτών και η ρουσφετολογική διάταξη των δυνάμεων της αστυνόμευσης.

Απόδειξη της πρώτης αιτίας είναι η πρόθυμη αλλαγή των συστημάτων φύλαξης κάθε τρείς και δύο ακόμα και από τις ίδιες κυβερνήσεις, με ανεύθυνη αποδυνάμωση των τμημάτων γειτονιάς και με σχετικά πρόθυμες διαρκείς περικοπές σε έμψυχο υλικό και στις αμοιβές αυτού του υλικού.

Ο αστυνομικός της γειτονιάς έχει εξελιχθεί από εξαγγελία όλων των κυβερνήσεων σε ανέκδοτο. Οι διαφορετικές μηχανοκίνητες μονάδες εξακολουθούν να αλληλοϋποβλέπονται με ευθύνη των ανώτατων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ., πολλοί από τους αστυνομικούς υπηρετούν σε θέσεις γραφείων χάρη στη θαλπωρή που τους χαρίζουν τα πολιτικά «δόντια» τους στην υπηρεσία, ενώ μεγάλος αριθμός απορροφάται από τις ασπιδοφόρες ομάδες κρούσης (ΜΑΤ και σία), που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αλληλοπετροβολιώνται χωρίς αποτέλεσμα με τα μπλόκ των κουκουλοφόρων στους δρόμους, πνίγοντας την πόλη στα ασφυξιογόνα δακρυγόνα για να πλουτίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες που τα παράγουν.

Την ίδια ώρα ο μέσος και ο φτωχός πολίτης ληστεύεται, βιάζεται και ξυλοκοπιέται από τον κάθε αλητάμπουρα, που σουλατσάρει ανενόχλητος στις γειτονιές της ουσιαστικά αφύλαχτης χώρας, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Τιμπάκι.

Αν η Δημοκρατία είναι το σύστημα που λειτουργεί ώστε να ζει προστατευμένος και ο πιο αδύναμος, η Ελλάδα απέχει από το να είναι Δημοκρατία. Γιατί ο κάθε κεφαλαιούχος και επώνυμος είναι καλυμμένος πίσω από μία ομάδα μπράβων και αστυνομικών, που του παρέχει απλόχερα ο πλούτος του και το ευεργετικό, αλλήθωρο νομικό, πολιτικό κομματικό σύστημα.

Με την ίδια ευαισθησία αυτό το κράτος σκίζεται να προστατέψει τον κύριο Ομπάμα (και καλώς) όχι από νοιάξιμο, αλλά γιατί αν πάθει τίποτε από καμιά επίθεση κάηκε η γούνα των κυβερνώντων.

Ενώ, αν πάθει τίποτε από καμιά επίθεση νυχτιάτικα η 80χρονη κυρία Φανή στο Κερατσίνι δεν έγινε και τίποτε. Τι είναι η κυρία Φανή μπροστά στον κύριο Ομπάμα.

Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης