Πεινάνε. Να συλληφθούν

 

γράφει ο Κώστας Καναβούρης

 

Τρεις άνθρωποι, τρεις εργαζόμενοι άνθρωποι συνελήφθησαν έξω από το Μαξίμου επειδή βροντοφώναξαν την πείνα τους στα μούτρα του Πρωθυπουργού. Με ένα πανό που έγραφε μια λέξη μόνο: «ΠΕΙΝΑΜΕ», του χάλασαν την ηλιόλουστη ανεμελιά του πρωινού της Τετάρτης (16-12-2020). Τρεις άνθρωποι που δουλειά τους είναι ο επισιτισμός, δηλαδή να δίνουν τροφή στους άλλους, πεινάνε. Δεν έχουν δουλειά, για να βάλουν τροφή στο δικό τους τραπέζι και στο τραπέζι των παιδιών τους.

 

Τρεις άνθρωπο πεινάνε γιατί αυτό διατάζει ο Μητσοτάκης, το επιτελικό κράτος και ο προϋπολογισμός που ψήφισαν 158 ανέμελοι βουλευτές της Ν.Δ. Έξω από το Μαξίμου συνέβη Ύβρις: τρεις άνθρωποι αλυσοδέθηκαν κατά διαταγή του κράτους επειδή πεινάνε. Γιατί σ’ αυτή την οικονομία και σ’ αυτή την δημοκρατία η πείνα είναι έγκλημα. Κι όταν δεν είναι έγκλημα είναι αμάρτημα. Η πείνα πρέπει να χορταίνεται μόνο με το ψίχουλο της Θείας κοινωνίας, όχι με το ζεστό ψωμί των αγώνων. Ούτε πρέπει, είναι αμάρτημα, η δίψα να υγραίνεται με το πικρό νερό της της απελπισίας και της απόφασης. Γι’ αυτό όταν κλείνει η ζωή ανοίγουν οι εκκλησίες.

 

Να συλληφθούν οι πεινώντες και διψώντες. Επειδή η πείνα και η δίψα δεν σταματούν. «Ο ουρανός αρχίζει από το ψωμί», έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος. Να συλληφθούν, συνεπώς, ΤΩΡΑ οι πεινώντες και διψώντες γιατί αύριο θα πεινάσουν για «μιαν οργιά ουρανό» που μπορεί και «να τον δώσουν». Να συλληφθούν και τα παιδιά που πεινούν και διψούν για όνειρο. Να συλληφθούν και να ποδοπατηθούν τα λουλούδια της οργής τους που πεινάνε για ελευθερία και δικαιοσύνη. Να συλληφθεί κάθε ελπίδα που μπορεί να μοιράσει την όρθια παρηγοριά της αλληλεγγύης αντί για την ατίμωση της παυσίπονης φιλανθρωπίας ενός εμπορίου που φαρμακώνει τη ζωή.

 

Τιμή και δόξα λοιπόν στην πείνα που πλατάγισε την παρουσία της στα μούτρα των ουτιδανών. Τιμή και δόξα στην πείνα που τραγούδησε στ’ αλήθεια, την αλήθεια της ανυποχώρητης περηφάνιας και της αξιοπρέπειας. Αυτά τραγούδησαν, αυτή την ομορφιά τραγούδησαν με μια μόνο λέξη και γι’ αυτό συνελήφθησαν. Γι’ αυτό κρύφτηκε ο Πρωθυπουργός. Αν τραγουδούσαν την σαλιωμένη χαρά της δουλοφροσύνης ο Πρωθυπουργός (συνοδεία δημάρχου), παραβαίνοντας κάθε κανόνα Υγείας της Δημοκρατίας, θα είχε βγει και θα τραγουδούσε μαζί τους τα χαρούμενα κάλαντα για την έλευση της φρίκης που είναι ήδη εδώ.