Ο κορονοϊός δεν είναι ταξικός, αλλά η διαχείρισή του είναι

 

Ολικό lockdown σε περιοχές της Δυτικής Αττικής γεμάτες εργοστάσια και βιοτεχνίες, γιατί η πολιτεία αδιαφορεί ή αδυνατεί να ελέγξει την εξάπλωση στους χώρους εργασίας.

 

γράφει η Βίκυ Σαμαρά

 

Ο κορονοϊός μπορεί πράγματι να προσβάλει από διάσημους, ισχυρούς και πλούσιους, από τον Τραμπ και τον Μακρόν, και από ιεράρχες όπως τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, μέχρι τους άσημους και φτωχούς. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένες διαφορές ως προς τη δυνατότητα και προτεραιότητα νοσηλείας. Και κυρίως ο κορονοϊός μπορεί να μην είναι ταξικός, η διαχείριση του όμως είναι.

 

Οι περιοχές δε όπου ο κορονοϊός σαρώνει παρά το ντεμέκ (που λένε και στη Σαλονίκη) lockdown έχουν δύο κοινά και όχι δεν έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα των κατοίκων όπως ισχυρίζεται ο Άδωνις: Πρώτον, μητροπολίτες που αρνούνται την τήρηση υγειονομικών μέτρων στις εκκλησίες. Και δεύτερον και κυριότερον, βιομηχανίες και βιοτεχνίες, αλλά και αποθήκες και χώρους μεταποίησης και μεταφοράς εμπορευμάτων, που εξακολουθούν να δουλεύουν κανονικότατα και σε ορισμένες περιπτώσεις με τριπλοβάρδιες. Χώρια τις καταγγελίες για εργοστάσια, που βγάζουν τους εργάτες σε αναστολή αλλά τους βάζουν να εργάζονται κανονικά. Και αν θέλεις ας πεις και όχι, την ώρα που η ύφεση του κορονοϊού σκεπάζει τη χώρα.

 

Βέβαια, θα μπορούσε αυτό να είναι σύμπτωση. Όμως η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι ιδίως οι χώροι εργασίας αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης. Και στη χώρα μας ήταν εργοστάσια και βιοτεχνίες όπου ιχνηλατήθηκαν μαζικά κρούσματα στο ξεκίνημα του δεύτερου κύματος. Σωματεία καταγγέλουν ότι στη βιομηχανική περιοχή της Σίνδου στη Θεσσαλονίκη δεν γίνονται έλεγχοι, ενώ στοιχεία του ΕΛΙΝΥΑΕ δείχνουν ότι σε πολλούς χώρους εργασίας δεν τηρουνται μέτρα προστασίας.

 

Είναι λοιπόν κοινωνικά άδικη και υγειονομικά απόλυτα λάθος η διαχείριση με αυστηρότερο lockdown σε περιοχές της Δυτικής Αττικής. Την ώρα που ολικό lockdown βασικά σημαίνει ότι οι κάτοικοι των περιοχών αυτών δεν επιτρέπεται να κυκλοφορούν μετά τις έξι το απόγευμα, εκτός εάν πάνε ή επιστρέφουν από δουλειά, καθώς και ότι σταματά το click away και κλείνουν τα κομμωτήρια. Ευτυχώς τουλάχιστον, είχαν τη σύνεση στην κυβέρνηση να κλείσουν και τις εκκλησίες στις περιοχές αυτές. Και μετά την καταστροφή να εξαγγείλουν μαζικά τεστ στους εργαζόμενους, ζητώντας τη συνδρομή του στρατού, που σε αντίθεση με όλο το υπόλοιπο κράτος έχει αν μη τι άλλο οργάνωση. Την ώρα που ο Χαρδαλιάς "δείχνει" το Χρυσοχοϊδη για τον έλεγχο της εφαρμογής των μέτρων.

 

Η λήψη αυτών των μέτρων συνιστά ομολογία αποτυχίας ή αδιαφορίας της πολιτείας να ελέγξει την εξάπλωση στους χώρους εργασίας. Και τι να γίνει όμως, θα αναρωτηθεί κανείς, να κλείσει η οικονομία; Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ολίγον lockdown όπως και ολίγον έγκυος δε γίνεται. Το μοιραίο σφάλμα ήταν ότι η κυβέρνηση (όπως και όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εδώ που τα λέμε) δεν δέχθηκε να κλείσει για δύο εβδομάδες στην αρχή του φθινοπώρου όλη την οικονομία, για να ανακόψει την εξάπλωση του ιού, αλλά προτίμησε ένα light lockdown, μεταθέτοντας την έμφαση των μέτρων στον ελεύθερο χρόνο των εργαζόμενων και στη διασκέδαση.

 

Δεν είναι, όμως, φυσιολογικό οι άνθρωποι να αντιδρούν όταν τους λες ουσιαστικά ότι επιτρέπεται μόνο να δουλεύουν και να πληρώνουν λογαριασμούς, αλλά απαγορεύεται να διασκεδάσουν με οποιοδήποτε τρόπο, ακόμη και να πάνε μία βόλτα; Ιδίως όταν βλέπουν αυτούς που τους κουνάνε το δάχτυλο, να συνεχίζουν να κάνουν βόλτες ανέμελα.

 

Και δυστυχώς αυτή η διαχείριση δίνει τροφή σε όσους θέλουν να πιστέψουν ότι κορονοϊός δεν υπάρχει. Διότι πολλοί δεν μπορούν να διαχωρίσουν την υπαρκτή αφορμή από την πολιτική που εφαρμόζεται. Όπως πάντα, ένα πραγματικό πρόβλημα χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τους έχοντες εξουσία. Και όταν, όπως εν προκειμένω, δεν υπάρχει σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση, η οργή του κόσμου απλώς γίνεται έκρηξη και στείρα αντίδραση ακόμη και στα σωστά υγειονομικά μέτρα.