Τι ετοιμάζει ο Τσίπρας;

γράφει ο Απόστολος Διαμαντης

Τα γεγονότα- που συνήθως οι περισσότεροι τα παραμερίζουμε βάζοντας στη θέση τους κλισέ-είναι αυτά που πρέπει να μας απασχολούν. Τι έχουμε λοιπόν μπροστά μας;

Τα γεγονότα

Έχουμε την διακήρυξη όλων των δανειστών της χώρας πως πρέπει να πάρουμε μέτρα 5,4 δισ. Έχουμε επίσης την δήλωση πως το ΔΝΤ δεν είναι δυνατόν να βγει από το πρόγραμμα και επίσης πως η συζήτηση για το χρέος δεν θα ανοίξει, εάν πρώτα δεν τελειώσει η αξιολόγηση. Και όταν ανοίξει, θα αφορά μια δευτερεύουσας σημασίας ρύθμιση.

Έχουμε επίσης την προαναγγελία από το ΔΝΤ νέου μνημονίου για το φθινόπωρο και ταυτόχρονα ομοβροντία δηλώσεων ότι η Ελλάδα πρέπει άμεσα να κάνει όλες τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπει το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα του ΔΝΤ, του ΟΟΣΑ και όλων γενικώς των διεθνών οργανισμών, τραπεζικών και μη.

Έχουμε επίσης την αποχώρηση των θεσμών από την Αθήνα. Και έχουμε κατόπιν όλων αυτών την απόφαση της κυβέρνησης να καταθέσει δικά της νομοσχέδια, χωρίς να έχει συμφωνήσει προηγουμένως με τους δανειστές.

Τέχνασμα;

Όλα αυτά τα γεγονότα είναι μέρος ενός σχεδίου του Τσίπρα για να κάνει επικοινωνιακά τεχνάσματα; Και όμως, αυτό λένε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, πως δηλαδή ενώ έχουν συμφωνηθεί τα πάντα, η κυβέρνηση προσποιείται ότι διαπραγματεύεται σκληρά για να τουμπάρει τους βουλευτές της! Λένε δηλαδή, με λίγα λόγια, ότι βγήκε ο Κατρούγκαλος με τον Τσακαλώτο και τον Σταθάκη και δήλωσαν αυτά που δήλωσαν, γνωρίζοντας πως σε δέκα μέρες θα έχουν διαψευστεί. Νομίζω πως αυτού του τύπου η ανάλυση είναι παιδαριώδης και φυσικά δεν είναι δυνατόν να ισχύει. Διότι, εάν ισχύει, θα πρέπει να έχουμε κυβέρνηση εντελώς αφελή. Δεν νομίζω.

Ή εμπλοκή;

Συνήθως, την απλή αλήθεια είναι δύσκολο να την παραδεχθούμε. Κατά τη γνώμη μου, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, όχι μόνον δεν έχουμε τέχνασμα επικοινωνιακό του Τσίπρα, αλλά έχουμε κανονική εμπλοκή, δηλαδή σοβαρό πολιτικό αδιέξοδο, δηλαδή αδυναμία πολιτικού χειρισμού του θέματος από την κυβέρνηση. Διότι, οι δανειστές δεν της δίνουν εκείνα τα περιθώρια που θα έκαναν πολιτικά διαχειρίσιμη τη συμφωνία.

Ο Τσίπρας λοιπόν δεν τρέχει καθόλου προσχεδιασμένα στον Ολάντ. Τρέχει διότι είδε το αδιέξοδο και προσπαθεί να το υπερβεί. Εάν οι δανειστές επιμείνουν στα σοβαρά σε αυτά που λένε, τότε, πολύ απλά, η κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να συμφωνήσει. Και θα παραδώσει. Το να λέει κανείς ότι πρέπει να γίνει άμεσα η αξιολόγηση είναι φράση κενή περιεχομένου. Εξαρτάται. Εάν έρθει το ΔΝΤ και ζητήσει από τον Κατρούγκαλο να κόψει στο μισό τις επικουρικές τι θα γίνει; Θα τις κόψει; Όχι. Θα περάσει την υπόθεση στον Κυριάκο, να τις κόψει αυτός.

Εκεί ακριβώς είμαστε. Εάν οι γερμανοί και το ΔΝΤ δεν δώσουν έδαφος στον Τσίπρα, θα προκληθούν εκλογές. Δεν πρόκειται λοιπόν για τρυκ, πρόκειται για ένα πολιτικό πρόβλημα: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες. Όπως όλα τα γήινα, έχει κι αυτός τα όριά του. Πρόκειται για ένα στελεχικό δυναμικό με κομμουνιστικές παραδόσεις, πράγμα που δεν γίνεται άμεσα αντιληπτό από τους αναλυτές, οι οποίοι εν προκειμένω δεν μπορούν να προβλέψουν τις κινήσεις του ούτε και να τις εξηγήσουν εύκολα. Ο Τσίπρας και ο Μπαλαούρας δεν είναι το ίδιο με τον Σαμαρά και τον Αντώναρο. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ τους.

Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο να έχουν όλα συμφωνηθεί με τους δανειστές, όπως ακριβώς τα ανακοίνωσε ο Κατρούγκαλος και απλώς να τα πλασάρουν ως μονομερή υπερήφανη ενέργεια. Εάν συμβαίνει αυτό - και είναι το μόνο που μπορεί εναλλακτικά να συμβαίνει στη θέση της πραγματικής εμπλοκής- τότε μπράβο στον Κατρούγκαλο, στον Τσακαλώτο και τον Τσίπρα.

Νομίζω όμως πως δεν είναι το πιθανότερο. Μακάρι να ήταν. Το πιθανότερο κατά τη γνώμη μου είναι το πολιτικό αδιέξοδο, ενόψει του οποίου ο Τσίπρας μάζεψε τους επιτελείς του και τους ανακοίνωσε τί ακριβώς θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες.

Ο Τσίπρας πιθανόν κάτι ετοιμάζει, επειδή βλέπει αδιέξοδο. Το τι ακριβώς - εκλογές, οικουμενική, διεύρυνση ή παράταση μέχρι τον Ιούλιο και κανονική απειλή- θα το δούμε. '