Καλώς ήρθε το δολλάριο

Αύριο το πρωί ο πρόεδρος των «φονιάδων των λαών» θα βρίσκεται στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι που έλιωσαν τα παπούτσια τους να πηγαίνουν Σύνταγμα-Πρεσβεία εδώ και δεκαετίες, ενάντια στην ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ και στην καπιταλιστική τους πολιτική, θα τον υποδεχτούν διπλωμένοι στα δύο σαν υπήκοοι, αλλά και σαν πιστοί οπαδοί. Για μια χούφτα δολάρια. Ξεφτίλα.

Η διθυραμβική υποδοχή και οι ουρανομήκεις μπούρδες από υπουργικά και κομματικά χείλη περί «ιστορικής επίσκεψης κορυφαίας σημασίας» δείχνουν μόνο δύο πράγματα: Είτε ότι η κυβέρνηση δεν έχει ιδέα για το ουσιαστικά ανύπαρκτο βάρος της επίσκεψης Ομπάμα στη χώρα είτε ότι επιχειρεί για πολλοστή φορά να κοροϊδέψει τον κόσμο και να παρουσιάσει τον τσίγκο για χρυσάφι.

Όπως σχολίασε ο Ρώσος πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών υποθέσεων της Δούμας Λεονίντ Σλούτσκι, «ο απερχόμενος πρόεδρος θα ήθελε να δώσει μια νότα ενίσχυσης στην πανατλαντική επίδραση ανάμεσα και σε πολιτικές δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα ,που δεν είχαν ιδιαίτερα φιλοαμερικανική κατεύθυνση». Αλλά, και ο ίδιος δεν δίνει περισσότερη από συμβολική σημασία στην τωρινή αποχαιρετιστήρια περιοδεία Ομπάμα.

Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου ξεγυμνώνει, όμως, και τις δύο πλευρές της κυβερνητικης και κομματικης απολίτικης και απλώς τυχοδιωκτικής διαχείρισης της εξουσίας.

Η μία πλευρά, είναι αυτή της δήθεν αριστεροσύνης, που έχει πρήξει το πανελλήνιο με τις επαναστατικές κορώνες διάφορων στελεχών περί του ταξικού πολέμου κατά των αστών και των πλουσίων και υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, που διεξάγει. Φαντάζομαι ότι ο πρωταγωνιστής της πρωθυπουργός θα φροντίσει να μυήσει τον Αμερικανό πρόεδρο στην κουλτούρα αυτής της επανάστασης, για να ξέρει υπέρ ποιού προγράμματος αφαίμαξης της μεσαίας τάξης υπερασπίζεται την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Αν και η τραγική αλήθεια για την κυβέρνηση και το λαό είναι ότι ο Αμερικανός πρόεδρος ενδιαφέρεται για ένα μόνο πράγμα, για το οποίο και βρίσκεται εδώ: Για να επισημάνει στην Ευρωπαϊκή νομενκλατούρα και στη Ρωσία τη γεωπολιτική σημασία που δίνει η Ουάσινκτον στην Ελλάδα. Είτε οι κάτοικοι της χώρας είναι υπόδουλοι, όπως επί χούντας, είτε φτωχοποιούμενοι όπως τώρα. Λίγη σημασία έχει για την αμερικανική διοίκηση. Σημασία έχει «να ανήκουν στη Δύση».

Ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός θα έχουν την ατυχία να συγκριθούν με εκείνη την αξέχαστη γενναία στάση του Προέδρου Κωστή Στεφανόπουλου, που αφού αρνήθηκε στις επίσημες ξένες υπηρεσίες να προϋποβάλει την ομιλία του, έκανε σκόνη με το γάντι τον Κλίντον στο προεδρικό Μέγαρο, παραδίδοντας μαθήματας Δημοκρατίας, την ώρα που οι σύντροφοι του κ Τσίπρα και σημερινοί καρεκλοκένταυροι επαναστάτες και θαυμαστές του κ Ομπάμα ξελαριγγιάζονταν στους δρόμους της Αθήνας κατά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Σήμερα, καθισμένοι στην καρέκλα της εξουσίας, το μόνο που ξέρουν είναι να γλύφουν τον καθένα απ αυτούς που μέχρι χτες έβριζαν μόνο και μόνο για να διατηρηθούν με τη βοήθειά του στην εξουσία. Κι εδώ είναι η άλλη πλευρά της κυβέρνησης που ξεγυμνώνει η επίσκεψη Ομπάμα. Η πλευρά της πολιτικής ανάλυσης και διαχείρισης.

Απόδειξη, η άλλη ουρανομήκης μπαρούφα που υψώθηκε χτες από τα χείλη του κόμματος ότι «η παρουσία του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στη χώρα αποτελεί επιβεβαίωση του ρόλου της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή, ενώ ταυτόχρονα ενισχύει τις προσπάθειές μας για ρύθμιση του δημόσιου χρέους, έξοδο της χώρας από την κρίση και την τροχοδρόμησή της σε μια αναπτυξιακή πορεία».

Δεν ξέρω αν οι αναγνώστες είναι παρατηρητικοί, αλλά ίδιο των μικρών και ασήμαντων ανθρώπων είναι η μεγαλομανία: να μεγαλοποιούν τα πράγματα, να τα ηρωοποιούν και να κάνουν την τρίχα τριχιά.

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ θεώρησε τη νίκη του στις εκλογές γεγονός παγκόσμιας σημασίας, την παρουσία του στην ευρωπαϊκή κυβερνητική σφαίρα θεωρεί γεγονός που θα αλλάξει τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας, την αμερικάνικη στήριξη θεωρεί γεγονός παγκόσμιας σημασίας.

Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο πεζή. Ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει πλέον σχεδόν καμιά ισχύ σε επίπεδο μελλοντικής πολιτικής της χώρας του. Δεν μπορεί να πιέσει ή να επιβάλει στην επόμενη προεδρία καμιά απόφαση που να αφορά στην οικονομική αντιμετώπιση της Ελλάδας. Αυτή θα καθοριστεί από την κυβέρνηση Τράμπ. Και η κυβέρνηση Τράμπ έχει προαναγγελθεί ότι θα είναι πολύ πιο αυστηρή στην αντιμετώπιση ξένων παραγόντων που περιμένουν με το χέρι απλωμένο για λεφτά. Είτε αυτοί λέγονται ΝΑΤΟ, είτε Ευρώπη, είτε Ελλάδα.

Έτσι, για να αναλύσουμε την κομματική ανακοίνωση, αλλά και την κυβερνητική θέση σωστά, η επίσκεψη Ομπάμα απλώς επιβεβαιώνει τη βούληση των ΗΠΑ «να είναι εδώ» ως επικρατούσα δύναμη. Τίποτε άλλο.

Ούτε «ενισχύει καμιά προσπάθεια για ρύθμιση του δημόσιου χρέους», αφού ο Ομπάμα δεν μπορεί πλέον να πιέσει το ΔΝΤ ή τον Τράμπ σ αυτό, ούτε «ενισχύει την έξοδο της χώρας από την κρίση», μια και η χώρα χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να βγει αντί να ζητιανεύει, ούτε μπορεί να την «τροχοδρομήσει σε μια αναπτυξιακή πορεία», αφού η ανάπτυξη περνάει αποκλειστικά από την πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι αύριο εδώ, ενώ η πολιτική του έχει οδηγήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία σε ένταση, επτά (7) χώρες βομβαρδίζονται από την αμερικανική αεροπορία, η φωτιά που άναψαν οι Μπους σε όλη τη Μέση Ανατολή καίει άσβεστη, οι εξωπραγματικές εμπορικές συμφωνίες ΤΤΡ, ΑΤΤΡ και ESTA είναι εδώ, τα εισοδήματα των φτωχών και της μεσαίας τάξης στις ΗΠΑ καταρρέουν, ενώ οι αμερικανικές τράπεζες και τα κερδοσκοπικά fundsαλωνίζουν ανενόχλητα φυσικά, με τα νέα τους αεριτζίδικα κουρελόχαρτα, παρά τα δήθεν μέτρα, που θα έπαιρναν απέναντί τους οι κυβερνήσεις για να προστατέψουν τους αποταμιευτές. Να τον χαίρονται.

Ένα είναι βέβαιο. Ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι γραπωμένη από τον αμερικανικό παράγοντα, που τη στηρίζει εξ αρχής ως πρόθυμο κομματικό προτεκτοράτο απέναντι στην Ευρώπη. Μια δήθεν αριστερή αμερικανόδουλη Πέμπτη φάλαγγα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Που υποδέχεται τον αρχηγό της. Μέχρι να υποκλιθεί στον επόμενο.

Γ Παπαδόπουλος-Τετράδης