Απομονώθηκε, απολογήθηκε, παραιτήθηκε

γράφει  Δημήτρης Τερζής

Υστερα από αρκετές ημέρες κατά τις οποίες δεν φαινόταν ιδιαίτερα μετανιωμένος για την ανάρμοστη συμπεριφορά του στη Βουλή, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μάρκου αναγκάστηκε να παραδεχθεί το λάθος του και να παραιτηθεί από πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας, έχοντας βρεθεί άνευ υποστήριξης από το κόμμα του ● Ετσι λήγει το παράδοξο της προεδρίας σε θέση υπουργείου της κυβέρνησης από βουλευτή της αντιπολίτευσης ● Στην Κουμουνδούρου γνώριζαν πως ήταν οξύμωρο το γεγονός ένας βουλευτής τους να κατέχει θέση προέδρου σε ένα όργανο που υπαγόταν στο υπουργείο Υγείας και να δέχεται εντολές από τους υπουργούς της Ν.Δ., ο κ. Μάρκου όμως δεν φάνηκε ποτέ να το αντιλαμβάνεται αυτό.

Ενα σίριαλ, που κράτησε ομολογουμένως πολύ καιρό, λήγει σήμερα με την παραίτηση από τη θέση του προέδρου του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) του βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ και πανεπιστημιακού Κώστα Μάρκου.

Το ανακοίνωσε ο ίδιος χθες στη Βουλή κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, όπου τελικά αναγνώρισε το λάθος στο οποίο υπέπεσε πριν από λίγες μέρες, όταν με χυδαίο τρόπο αντιπαρατέθηκε με συνάδελφό του από το ΚΙΝ.ΑΛΛ. «Θα μιλήσω ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Ναι, έχασα την ψυχραιμία μου και ζητάω συγγνώμη γι’ αυτό. Την έχασα όταν άκουσα να με αποκαλούν διαπλεκόμενο και βουτηγμένο στη λάσπη. Η ένταση της έκφρασής μου και οι χειρονομίες μου έδωσαν την αφορμή για ερμηνείες που δεν ήταν στην πρόθεσή μου».

Η δήλωση αυτή ήταν σε εντελώς διαφορετικό ύφος από εκείνη που είχε κάνει την επομένη του επεισοδίου μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό. «Καθένας ερμηνεύει [σ.σ. την κίνησή του] όπως ένα έργο τέχνης. Με τις κινήσεις μου οι χυδαίοι διάβασαν χυδαιότητα, κάποιοι άλλοι δεν διάβασαν τίποτα συγκεκριμένο».

Ο κ. Μάρκου χθες στη Βουλή επιχείρησε να εμφανιστεί ως «θύμα» της πολιτικής της Ν.Δ. στην Υγεία και ως ο άνθρωπος που αντιστεκόταν σθεναρά στα κυβερνητικά σχέδια. «Μετά το επεισόδιο της προηγούμενης εβδομάδας ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε την κατάργηση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας, του οποίου έχω την τιμή να είμαι επί τεσσεράμισι χρόνια πρόεδρος. Είναι το χρονικό ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου, με δεδομένο ότι εδώ και έναν χρόνο ο υπουργός Υγείας μού έχει ανακοινώσει ότι δεν ήταν αρεστή η παρουσία μου στη θέση του προέδρου. Σαν αποτέλεσμα δήλωσε ότι θα το καταργήσει. Σας δηλώνω από αυτό το βήμα ότι αύριο θα καταθέσω την παραίτησή μου από πρόεδρος του ΚΕΣΥ και καλώ τον υπουργό Βασίλη Κικίλια να μην καταργήσει έναν θεσμό εξαιρετικά χρήσιμο και εξαιρετικά παραγωγικό», είπε χαρακτηριστικά.

Για την ακρίβεια, όμως, ο κ. Μάρκου είπε τη... μισή αλήθεια. Οντως, από την πρώτη στιγμή μετά τις εκλογές και την αλλαγή διακυβέρνησης, του ζητήθηκε από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας να παραιτηθεί για προφανείς λόγους. Ο ίδιος αρνήθηκε υποστηρίζοντας ότι είχε να επιτελέσει έργο. Εκείνο που δεν ανέφερε ήταν οι πιέσεις που δεχόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ για να παραιτηθεί, πράγμα το οποίο δεν έκανε.

Στην Κουμουνδούρου γνώριζαν πως ήταν οξύμωρο το γεγονός ένας βουλευτής τους να κατέχει θέση προέδρου σε ένα όργανο που υπαγόταν στο υπουργείο Υγείας και να δέχεται εντολές από τους υπουργούς της Ν.Δ. Ο κ. Μάρκου δεν φάνηκε να το αντιλαμβάνεται αυτό και μάλιστα υποστήριζε πως και στο παρελθόν είχε συμβεί κάτι ανάλογο με τον πρώην πρόεδρο του ΚΕΣΥ. Αυτό που παρέλειπε να πει και σ’ αυτήν την περίπτωση ήταν ότι ναι μεν ο κ. Σκανδαλάκης (προκάτοχός του στο ΚΕΣΥ) ήταν στέλεχος της Ν.Δ., δεν ήταν εν ενεργεία βουλευτής δε, όπως ο ίδιος.

Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία εβδομάδα αυξήθηκαν οι πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ προς τον κ. Μάρκου, ο οποίος ξαφνικά βρέθηκε μόνος. Ακόμα και οι καλές σχέσεις που είχε με συγκεκριμένα στελέχη στον τομέα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν φάνηκαν να τον βοηθούν σε αυτή τη συγκυρία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι δεν τον στήριξε ούτε ο πάλαι πότε πολιτικός του προϊστάμενος, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, του οποίου το πληκτρολόγιο σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως παίρνει «φωτιά». Υπό αυτές τις συνθήκες η παραίτηση ήταν μονόδρομος για τον κ. καθηγητή, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει κάποια μάχη για την περίπτωσή του.