Ο καλλιτέχνης έχει μόνο την ψυχή του

γράφει η Έλλη Πράντζου   

Στη μέχρι τώρα ζωή μου είχα πάνω μου μοναδικά εύκαιρα “όπλα” την προσωπικότητά μου, τις σκέψεις και τις ιδέες μου προκειμένου να κερδίσω κάποιους επιλεγμένους ανθρώπους και να νικήσω τους φόβους μου. Όλα τα υπόλοιπα, τα υλικά, δεν είναι ότι μου έλειπαν όπως λείπουν σε έναν άστεγο συνάνθρωπό μας όμως δεν τα είχα σε βαθμό που να μπορώ να αγγίξω το “ευ” του ζην όπως μας το έχουν μάθει έτσι ώστε να το χαρώ περισσότερο προσφέροντάς το. Ούτε κατά διάνοια για την ακρίβεια.

Ένας από τους λόγους ήταν ότι πεισματικά, παιδιάστικα, κι απροσάρμοστα ήθελα να μπορώ να δηλώνω μόνο καλλιτέχνης σε έναν κόσμο σαν αυτόν χωρίς να μου αρκεί το να είμαι μέσα μου. Τι επιπόλαιο “λάθος”! Πώς εντυπωσιάζεις όμως όσους κι όσα σε εντυπωσιάζουν, έτσι, χωρίς αυτό το συγκεκριμένο “ευ”; Χωρίς περιτυλίγματα, χωρίς πρόσθετα, χωρίς το κάτι στοιχειωδώς επιπλέον μονάχα με μια ολόγυμνη παράξενη ψυχή έξω από κάθε “ ”;

Μόνο εγώ κι εγώ ήμουν. Μόνο εμένα είχα. Εμένα επεξεργάστηκα και δούλεψα σε βαθμό εξαντλήσεως, εμένα ξεψάχνισα, εμένα έψαξα, βρήκα, έχασα, κυνήγησα, στήριξα, γκρέμισα, κράτησα. Μπροστά από τις στιγμές μου προσπαθούσα να κοτσάρω ετσιθελικά εγώ η ίδια εκείνο το ευ πετώντας τα εισαγωγικά, σε μορφή άυλη, στη μορφή που για μένα θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να έχει. Εμένα μόνο είχα. Μόνο με αυτό το πότε καθαρό πότε λερωμένο εμένα αγάπησα. Και μόνο γι’ αυτό, το σκέτο εμένα αγαπήθηκα. Με αυτό ερωτεύτηκα, αυτό ερωτεύτηκαν.

Δε γνωρίζω, λοιπόν, τι θεωρείται “επιτυχία” σε έναν τέτοιον κόσμο, μη με ρωτάς. Γνωρίζω μόνο τι θεωρώ εγώ επιτυχία έξω από τα “ ” τους. Τις στιγμές που δραπετεύει από αυτά η συγκεκριμένη λέξη μετατρέπεται σε κάτι που ξεκινάει από ένα ευ αδέσμευτο. Και σε αφήνω να μαντέψεις τι είναι. Δεν ξέρω αν ποτέ θα καταφέρω να αγγίξω οτιδήποτε υλικό που να θεωρείται κάτι επιπλέον από το απλώς απαραίτητο κι ίσως βάσει δεδομένων να το θεωρώ κομμάτι ενός άδικου μοτίβου. Κάτι κάνει την καρδιά μου να σκιρτάει όμως στη σκέψη ότι ακόμη κι έτσι, ως σκέτη εγώ, αυτό που σίγουρα άγγιξα ήταν ψυχές ανθρώπων.