Ο μπογδανισμός βλάπτει σοβαρά την πολιτική, τη δημοσιογραφία και την αισθητική

Του Γ. Λακόπουλου

«Προς το κυβερνών κόμμα, τον Πρόεδρο της Βουλής και την ΕΣΗΕΑ: μπορεί βουλευτής να απειλεί δημοσιογράφους;»

Βασίλης Σκουρής,  δημοσιογράφος

Ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι βαρύ παιδί- στη  δημοσιογραφία: έχει άποψη, δεν κρύβει την ιδεολογική  ματιά του στα πράγματα και δεν μασάει όταν λέει κάτι.

Τι κάνει όμως ένας δημοσιογράφος όταν ένας τύπος που αν δεν υπήρχε δεν θα μπορούσε κανείς να τον φανταστεί, τον προειδοποιεί ότι «ήρθε και η δική του ώρα» – επειδή «εδώ δεν είναι ΕΣΣΔ» και αυτός «δεν είναι κομισάριος»; 

Ας μην σπεύσει να απαντήσει κανείς. Είναι ερώτηση παγίδα: το θέμα δεν είναι τι κάνουν οι δημοσιογράφοι που απειλεί ο Κ. Μπογδάνος– με την κουτοπονηριά της τζάμπα δημοσιότητας και την υπολανθάνουσα  νοοτροπία  περιορισμού της ελεύθερης έκφρασης. 

Δεν είναι τι κάνει η Ελευθερία Κουμάντου όταν πιέζει για την απόλυσή της, επειδή «πληρώνεται από τους Αθηναίους δημότες» και δεν του άρεσε το ρεπορτάζ της στον 9,84 , για την συγκέντρωση στην Πλατεία Βικτωρίας, στην οποία παρέστη η αφεντιά του, για να μην τη μονοπωλήσει ο… Κασιδιάρης, κατά τις εξηγήσεις του.

Ούτε τι κάνει η  Έλενα Ακρίτα, την οποία «στέλνει στη Δικαιοσύνη» επειδή  γράφοντας «τρεις άνθρωποι κι ένας Μπογδάνος» αυτός θεωρεί ότι  «στοχοποιεί την ασφάλεια και την ακεραιότητά του»- τη σωματική εννοεί προφανώς.

Όπως δεν είναι και τι κάνει η Μαρία Δεναξά, που για λογαριασμό των προηγούμενων του κρέμασε κουδούνια για «φασιστική επίθεση φίμωσης» -και αυτός έκανε πως μυγιάστηκε. Οταν ο Βαρουφάκης του είπε κατάμουτρα: «Συστρατευόμαστε εναντίον της εκκόλαψης του νέου αυγού του ίδιου φιδιού».

Όπως δεν ήταν πέρυσι τι έκανε η Έλλη Στάη όταν ζητούσε ευθέως την   απόλυσή της, επειδή στη συνέντευξη με τον Τσίπρα στο κανάλι της, ο Μπογδάνος βρήκε ότι «χαριεντίζεται με τα ζιγκολίκια του Πρωθυπουργού, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα ιδιοκτησία και διεύθυνση».

Βέβαια ως δημοσιογράφοι η Στάη, η Ακρίτα, η Δεναξά, η Κουμάντου, ο  Μπογιόπουλος, θέλουν 50 Μπογδάνους στην καθισιά τους αν, τους γυρίσει το μάτι- αλλά ας το αφήσουμε.

Ας μου επιτραπεί απλώς  να προσθέσω και κάτι προσωπικό: τι έκανα εγώ όταν εν λόγω Μπογδάνος με απείλησε με μήνυση, γιατί του απέδωσα όσα  ο ίδιος πιστεύει ότι δεν είναι.

Προσπάθησα να αναδείξω ότι ο Μπογδάνος δεν είναι πρόβλημα για όποιον δέχεται τις χολερικές επιθέσεις του: είναι  πρόβλημα για τη  δημοσιογραφία και την πολιτική. Και την αισθητική φυσικά- αν τη συμπεριλάβουμε στην παιδαγωγική της πολιτικής και της δημοσιογραφίας.

Οι πρώτοι που το κατάλαβαν ήταν οι δημοσιογράφοι: στον «Σκάι»  τον απέβαλαν για την αθλιότητα να συνδέσει τον Τσίπρα με την επίθεση στον Παπαδήμο.

Αλλά και οι πολιτικοί: στη ΝΔ τον έκοψαν από υποψήφιο βουλευτή με επίσημη κομματική δήλωση «τέτοιες συμπεριφορές δεν γίνονται ανεκτές από τη ΝΔ»– εννοώντας το …όνειρό  του για είσοδο των τανκς  στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Κι όμως ο Μπογδάνος και στη δημοσιογραφία ραδιοφωνίζεται και στην πολιτική μπήκε … με τη ΝΔ που «δεν έκανε ανεκτή» την συμπεριφορά του. Στην Α’ Αθήνας -που ταυτίζεται με το Δήμο Αθηναίων- οι 24.733 από τους ψηφοφόρους της, εκτός του ότι πληρώνουν την Κουμάντου, τον προτίμησαν για βουλευτή -έναντι, ας πούμε, του καθηγητή Θ. Φορτσάκη. Ωραια κριτήρια έχουν.

Για κάποιον που δεν τον ξέρει ο Μπογδάνος εκτός τις πολιτικές και ιδεολογικές ακρότητες που στηλιτεύονται διαρκώς, αποπνέει κάτι από παρατρεχάμενο εργολάβο οικοδομών την εποχή της αντιπαροχής: Ή απλώς «ψώνιο» – που με προσόν την «φαιδρότητα» θα σταδιοδρομούσε στο Δελφινάριο, όπως του είπε ο Πέτρος Τατσόπουλος.

Ότι είναι  βουλευτής, έχει αξία κυρίως για τον ίδιο. Ξέρει κανείς να έκανε κάτι ενδιαφέρον στη Βουλή; Έχει ακουστεί ότι τον λογαριάζουν ως δημόσιο πρόσωπο με κύρος;  Υπάρχει περίπτωση να του δώσει κανείς σημασία, αν ο ίδιος δεν φροντίσει να τον σκανδαλίσει;

 Από τα «Άπαντα Μπογδάνου» προκύπτει ότι πολιτεύεται πλασάροντας κυρίως πολιτικά υποπροϊόντα. Συνεπώς είναι φωτοβολίδα που θα σβήσει.  Μιντιακό προϊόν με έπαρση -το πιο κοντινό στο είδος του είναι ο Τζήμερος.

Απλώς υπάρχει πολύς  Μπογδάνος μέσα στον Μπογδάνο. Π.χ. η ΕΣΗΕΑ -επιτέλους- τον κρέμασε στο τσιγκέλι: «Η ελεύθερη άσκηση της δημοσιογραφίας είναι θεμέλιο της δημοκρατίας -Οι ύβρεις, η απόπειρα λογοκρισίας και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί, δεν είναι φαινόμενα ανεκτά ούτε από τους συναδέλφους, ούτε από την Ένωση».

Αλλά αυτός αντέδρασε ως  Μπογδάνος: «Η αριστερή ασυδοσία έχει αποσαθρώσει πλήρως τα θεμέλια του συνδικαλιστικού οργάνου των δημοσιογράφων».  Άλλα αντ’ αλλων.

Κάτι ανάμεσα στο «πουλάω τρέλα» και το θράσος: «Η ΕΣΗΕΑ -που όταν απολύθηκα από το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλε άχνα». Μόνο που δεν απολύθηκε από το «καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ», αλλά από τον Αλαφούζο, γιατί ασχημονούσε απο τις συχνότητές του.

Αλλά αν δώσεις θάρρος στον  χωριάτη…. Φτάσαμε να λέει ο Μπογδάνος για τη Μαρία Αντωνιάδη και τα λοιπά μέλη του προεδρείου της ΕΣΗΕΑ, που τον έβγαλαν στη σέντρα, «αλητεία και ξετσιπωσιά».

Κάτι δεν πάει καλά. Η μηχανή που βγάζει Μπογδάνους βρίσκεται σε λειτουργία.

Ο ασύδοτος Μποδγανισμός είναι το ανώτατο στάδιο του Αδωνισμού. Μην έχουμε αυταπάτες: στη ΝΔ δεν θα ευδοκιμούσε ο Μπογδάνος, αν δεν υπήρχε ο Γεωργιάδης- ένας από τους «σολίστες» του Γ. Καρατζαφέρη,  μέχρι να τον πουλήσει για τον Σαμαρά. Με τη σειρά του κι αυτός δεν θα υπήρχε αν ο Μητσοτάκης δεν του έδινε υπόσταση- και μετά έτρεχε να τον κοντύνει.

Αν πρέπει λοιπόν να μιλήσουμε σοβαρά με κάποιον για τον  Μπογδάνο, αυτός είναι ο Πρωθυπουργός. Αυτό είναι το θέμα.

Πώς νοείται να σχετίζεται με την αποκρουστική δημόσια παρουσία και απεχθή ρητορική ένας πολιτικός σαν τον Κυριάκο, με αγωγή και τρόπους;    Πού κολλάει, ως ύφος  άσκησης πολιτικής, με κάποιον που μπουρδολογεί  για εντυπωσιασμό σε στυλ: «θα είμαι στο δρόμο της Αθήνας οπότε οι ισλαμολάγνοι μπάχαλοι απειλούν τους συμπολίτες μου»;

Ή που ασχημονεί- μακριά από τις θέσεις της ΝΔ: «Η Ιστορία του ΑΚΕΛ είναι διάσπαρτη από στιγμές ντροπής και δεν  θα έπρεπε να μιλά για ελληνικό πατριωτισμό».

Δεν ξέρουμε ποιος και πώς έπεισε τον Μητσοτάκη να τον βάλει στα ψηφοδέλτιά του. Τι νομίζει ότι θα καταφέρει ως Πρωθυπουργός με  Μπογδάνους στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα.

Συνιστά διασυρμό για τον Μητσοτάκη να καταγγέλλεται ένας βουλευτής του στις διεθνείς δημοσιογραφικές Ενώσεις, από το επαγγελματικό σωματείο των Ελλήνων δημοσιογράφων.

Το κρίμα στο λαιμό του. Αν σπείρεις Άδωνι και Βορίδη, τελικά θα θερίσεις Μπογδάνο. Αλλά αν δεν τελειώσει με τους Μπογδάνους, θα τον τελειώσουν αυτοί.