γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου
«Τα κτίρια ανήκουν σε όσους
στεγάζουν μέσα τα όνειρά τους», γράφει το πανό. «Γκρεμίζουμε τους τοίχους που
θέλουν μια κοινωνία-νεκροταφείο, δεν θα μας χτίσετε ζωντανούς», «Όσα λουλούδια
και να κόψετε η άνοιξη θα έρθει!», διαβάζω στο twitter.
Νέες και νέοι, όμορφα παιδιά, με μουσικές και
τραγούδια σπάνε τις τσιμεντωμένες πόρτες του θεάτρου Εμπρός. Τα χάλκινα μουσικά
όργανα ηχούν και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν αληθεύει και πάλι καθώς λέει πως στη ζωή
υπάρχουν «δύο ορχήστρες χάλκινων οργάνων»: μία είναι η στρατιωτική μπάντα που
παίζει μια μουσική με βάρβαρο χαρακτήρα, ρυθμίζοντας το βήμα των ανθρώπων ώστε
να είναι ομοιόμορφο. Η άλλη, είναι μία ορχήστρα «αισθησιακή και σαγηνευτική»,
ευαίσθητη, ανθρώπινη, που ηχεί τις χαρές του ατόμου μέσα στον έρωτα και στην
ομάδα. Η πρώτη είναι η ορχήστρα των φασιστών, ενώ η δεύτερη είναι των ανθρώπων
που επιμένουν να αγαπούν, είναι η ορχήστρα των χρωμάτων και των ερώτων.
Ο καθένας ας διαλέξει ποια
ορχήστρα θέλει ν' ακολουθήσει...
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου