Το ΕΣΥ έμεινε στο χειροκρότημα

 

Η τιτάνια μάχη που έδωσαν γιατροί και νοσηλευτές απέναντι στον κορονοϊό, άλλαξε την άποψη των πολιτών για το δημόσιο και το ρόλο του κράτους. Η κυβέρνηση κάνει ότι δεν καταλαβαίνει αυτή την αλλαγή.

 

γράφει ο Μάνος Χωριανόπουλος

 

Πριν από περίπου ένα χρόνο είχαμε βγει στα μπαλκόνια μας για να χειροκροτήσουμε την εμπροσθοφυλακή της μάχης με τον θανατηφόρο ιό. Τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Την κίνηση μάλιστα είχε "αγκαλιάσει" και η ίδια η σύζυγος του πρωθυπουργού.

 

 

Ενώ κανείς δεν διαφωνούσε, πολλοί ήταν αυτοί που είχαν τότε επισημάνει ότι θα είναι υποκρισία και ύβρις προς τον αγώνα αυτών των ανθρώπων το να μείνουμε στα χειροκροτήματα και να μην ενισχυθεί πραγματικά το ΕΣΥ.

 

Αρκετοί επίσης ανησυχούσαν ότι όταν η πανδημία υποχωρήσει θα επιστρέψουμε στο στερεότυπο του "υπερτροφικού δημοσίου", που "έχει ανάγκη τον ιδιωτικό τομέα" για να λειτουργήσει. Ότι θα επιστρέφαμε δηλαδή στο αρχικό σχέδιο της κυβέρνησης για ιδιωτικοποίηση από το παράθυρο. Δυστυχώς δικαιώνονται και στα δύο.

 

Όσον αφορά στην πραγματική ενίσχυση, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις και παρά την άποψη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που αναγνωρίζει ότι γιατροί και νοσηλευτές έδωσαν τα πάντα για το κοινό καλό, έγιναν ελάχιστα.

 

Το νομοσχέδιο για την ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και για την ενίσχυση των δράσεων πρόληψης, παραμένει στα χαρτιά.

 

Προσλήψεις έχουμε με το σταγονόμετρο και μόνο επειδη επιβλήθηκαν λόγω πανδημίας και αυτές μετά από 15 μήνες (μονιμοποιήσεις 4000 υγειονομικών, γιατρών κλπ).

 

Οι πόροι για την Υγεία αυξήθηκαν ελάχιστα και αυτή η αύξηση σε σημαντικό βαθμό επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας. O προϋπολογισμός για την Υγεία παραμένει σε επίπεδα μνημονίων.

 

Πολλά νοσοκομεία παραμένουν "αχαρτογράφητα" οσον αφορά στα οικονομικά τους στοιχεία. Γενικότερα δεν έχει επιτευχθεί ο εξορθολογισμός των δαπανών που αποτελούσε προεκλογικό ευαγγέλιο.

 

Την ίδια στιγμή είναι πια ξεκάθαρο, ότι όταν ο κορονοϊός υποχωρήσει ακόμα περισσότερο και η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι διαχειρίσιμη, η "μεταρρύθμιση στην Υγεία", θα προχωρήσει με τη γνωστή συνταγη "απαξίωση - συκοφάντηση - αναζήτηση υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα".

 

Ξεχνάμε εύκολα και σήμερα με τους εμβολιασμούς να προχωρούν και το τέλος του εφιάλτη να είναι λίγο πιο κοντά σε σχέση με πέρσι, η μάχη γιατρών και νοσηλευτών δεν προκαλεί πια το ίδιο ενδιαφέρον.

 

Η μάχη όμως συνεχίζεται και το κυριότερο, οι συνέπειες για τους ανθρώπους αυτούς σωματικά και ψυχικά είναι μπροστά. Έδωσαν τα πάντα για να αντέξει το ΕΣΥ και άλλαξαν και την άποψη των πολιτών για τον ρόλο του κράτους και για το δημόσιο.

 

Οι περισσότεροι έχουν κατανοήσει ότι ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας πρέπει να προστατευθεί στην πράξη, όχι απλώς ως ανταμοιβή των γιατρών και των νοσηλευτών για το σήμερα, αλλά κυρίως ως επένδυση για το μέλλον.

 

Αν η κυβέρνηση δεν κατανοήσει αυτή την αλλαγή, μπορεί βραχυπρόθεσμα να ικανοποιήσει συγκεκριμένα συμφέροντα, ωστόσο θα έχει σταθεί στη λάθος πλευρά της ιστορίας και θα έχει αγνοήσει την άποψη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.