Η δημοκρατία των μπράβων

 

γράφει ο Γιώργος X. Παπασωτηρίου  

 

Στην Αθήνα, στο θέατρο «Τζένη Καρέζη», η "Σάσα των μπράβων" διακόπτει βίαια παράσταση επειδή σατιρίζει το αφεντικό της. Στο Μενίδι, ένας ντελιβεράς που φορούσε σκούφο με τα χρώματα ποδοσφαιρικής ομάδας, ξυλοκοπείται άγρια από νεαρούς-οπαδούς άλλης ομάδας.

 

Η διαφθορά τείνει να αντικατασταθεί από τη βία της... δημοκρατίας των «μπράβων» και των οπαδών! Για να συμβεί αυτό χρειάστηκε η διάβρωση εκείνων των κοινωνικών κανόνων και θεσμών στους οποίους στηρίζεται η φαινομενική «σχετική ισότητα», και η αντικατάστασή τους μ’ ένα δίκτυο θεσμών με οσμή μαφίας μέσω των οποίων αμείβονται οι νομιμόφρονες άθλιοι (τύπου Φουρθιώτη) και τιμωρούνται οι διαφωνούντες(τύπου Ζαραλίκου). Δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο Πολιτισμού της κας. Μενδώνη δεν έβγαλε μία ανακοίνωση για την εισβολή μπράβων στο θέατρο.

 

Οι ίδιοι αυτοί θεσμοί(το ποδόσφαιρο υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού!) συντηρούν το μεγάλο ετοιμοπόλεμο στρατό των χουλιγκάνων –που ασκούν την παραδοσιακή βία των νταήδων μέσα κι έξω από τα γήπεδα- αλλά και τον στρατό των «πνευματικών ελεγκτών» (τύπου Σάσας Σταμάτη) και των διανοουμένων που σιτίζονται στα πρυτανεία της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, με μοναδικό καθήκον να ασκούν λεκτική βία και μπούλινγκ κατά των διαφωνούντων. Εδώ εκκολάπτεται και μορφοποιείται ένα νέο είδος άσκεφτου νευρόσπαστου, του οπαδού-ζόμπι, του φανατικού, και εντέλει του φασίστα, που θεωρεί ότι είναι εντεταλμένος να ελέγχει την κοινωνία.

 

Πρόκειται για μέλη «των ταγμάτων εφόδου», που φορούν οπαδικές στολές, περικεφαλαίες, χλαμύδες ή στολές των σωματοφυλάκων του συντάγματος, που χτυπούν πρόσφυγες και φοιτητές, ή τους οπαδούς της αντίπαλης ποδοσφαιρικής ομάδας. Κι όταν δεν βρίσκουν τίποτα, λειώνουν με τσιμεντόλιθο τα κεφάλια αδέσποτων σκυλιών, όπως την άτυχη Λώρα, στη Θεσσαλονίκη…