Ποιος Ερντογάν; Η ακρίβεια "τρώει" τις κυβερνήσεις…

 

γράφει ο Γιώργος Καρελιάς

 

Όχι μόνο να ανιχνεύσει "πού το πάει ο Ερντογάν", αλλά και να πείσει ότι "του τα λέει κατά πρόσωπο", "τον βάζει στη θέση του", "τον έχει απομονώσει" αφού "οι ευρωπαίοι ηγέτες είδαν μπροστά τους ποιος προκαλεί" και τα παρόμοια.

 

Βεβαίως, όλα αυτά έχουν μικρή αξία, τα περισσότερα είναι προπαγανδιστικά. Είναι αστείο να λέγεται σοβαρά ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες είδαν μόλις τις προάλλες στην Πράγα «ποιος είναι ο Ερντογάν». Αν το είδαν εκεί, τότε καταρρέει το κυβερνητικό αφήγημα ότι εδώ και καιρό ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών έχουν καταστήσει γνωστή urbi et orbi τη συμπεριφορά και τις απειλές του προέδρου της Τουρκία.

 

 

Είναι αστείο να εμφανίζεται «σοκαρισμένη» η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόλις ο Κυριάκος Μητσοτάκης τής ανέφερε τι διημείφθη μεταξύ του ιδίου και του Ερντογάν. Και είναι αστείο διότι η πολυτάλαντη Ούρσουλα δεν παρακολουθεί ούτε τι λέει για τα ελληνοτουρκικά αυτή που την διόρισε στη σημερινή θέση. Η Άνγκελα Μέρκελ, λοιπόν, έχει πει ότι το καλοκαίρι του 2020, όταν τουρκικό ερευνητικό σκάφος βγήκε στο νοτιονατολικό Αιγαίο, η ίδια παρενέβη και απέτρεψε έναν πιθανό πόλεμο.

 

Προφανώς, λοιπόν, οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν «τι είναι ο Ερντογάν», αφού κατά καιρούς τους έχει «καταχεριάσει», ορισμένους δε με σκαιό και υβριστικό τρόπο. Τα γνωρίζουν, αλλά παρόλα αυτά κάλεσαν τον Ερντογάν στην Πράγα και τον έβαλαν να μιλήσει στο τραπέζι με θέμα την…ασφάλεια!

 

Όχι, δεν είναι ειρωνεία, είναι πραγματικότητα. Και φανερώνει τα αδιέξοδα μια παγκόσμιας δύναμης, όπως(θεωρητικά) είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπροστά στις διαρκείς προκλήσεις και προσβολές που της κάνει ο Ερντογάν.

 

Γι’ αυτό ας μην ανησυχούν ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ. Δεν αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν «υποχωρητικοί» και «ενδοτικοί» απέναντι στον Ερντογάν. Δεν είναι αυτό που τους καταλογίζουν οι ψηφοφόροι ούτε κινδυνεύουν να υποστούν ήττα στις εκλογές από αυτά. Αλλά ας μην περιμένουν ότι θα αποκομίσουν και κάποιο κέρδος, επειδή οι ψηφοφόροι αισθάνονται «εθνικά υπερήφανοι» επειδή τα λένε «κατά πρόσωπο» στον Ερντογάν.

 

Από άλλα κινδυνεύουν. Και για τα οποία σε λίγο δεν θα περνούν οι τρέχουσες δικαιολογίες.

 

Πριν από μήνες, όταν ακόμη δεν είχε αρχίζει ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά είχε αρχίσει η ακρίβεια, ο αρμόδιος υπουργός είχε απαντήσει απαξιωτικά σε σχετική ερώτηση: «Ποια ακρίβεια; Στο σούπερ μάρκετ που πήγα μου ζητούσαν να βγάλουμε σέλφι».

 

Λίγο μετά την έναρξη του πολέμου ο ίδιος το πήγε αλλού: «Μπροστά στο δράμα των Ουκρανών, το να μιλάμε εμείς για το δικό μας δράμα το θεωρώ λίγο ύβρη».

 

Λίγες μέρες αργότερα συνέχισε σε ανάλογο μοτίβο: «Το πρόβλημα των τιμών είναι πολύ μεγάλο, αλλά έχουμε πόλεμο».

 

Και προχτές, ακούγοντας την παρατήρηση ακροατή του αγαπημένου του ραδιοσταθμού ότι η αγοραστική δύναμη στην Ελλάδα πλησιάζει αυτήν της Ρουμανίας, του απάντησε περιφρονητικά: «Να πάει να ζήσει στη Ρουμανία ο κύριος, όπου νομίζει ότι είναι καλύτερα».

 

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο ο Άδωνις-αυτός είναι ο υπουργός που έδωσε τις παραπάνω απαντήσεις-δεν τα είπε αυτά επειδή σνομπάρει το πρόβλημα της ακρίβειας και τους ανθρώπους που υποφέρουν από αυτήν. Το αντίθετο. Να την ξορκίσει προσπαθεί. Πότε με χαριτωμενιές, πότε με επίκληση εξωτερικών αιτίων και πότε με εξυπνάδες. Διότι ξέρει πολύ καλά ότι, αν συνεχιστεί η σημερινή εικόνα στα σούπερ μάρκετ, καλύτερα να μην ξαναπάει. Διότι δεν θα τους ζητήσουν να βγάλουν φωτογραφίες μαζί του, το πιθανότερο είναι να ακούσει διάφορα «γαλλικά».

 

Στην κυβέρνηση δείχνουν να μην έχουν καταλάβει ακόμη ότι ακρίβεια δεν υπάρχει μόνο στα καύσιμα. Κι εκεί μπορεί να ποντάρει στο ότι «οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητο», που είπε ο Σκυλακάκης. Όμως, αυτό που συμβαίνει με τις τιμές των ειδών καθημερινής ανάγκης και χρήσης δεν έχει προηγούμενο εδώ και τρεις δεκαετίες. Και τότε ίσχυαν άλλα δεδομένα, καθώς είχαμε εθνικό νόμισμα και μεγαλύτερες αυξήσεις των εισοδημάτων.

 

Σήμερα οι άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα υποφέρουν. Αλλά και άλλοι, με καλύτερα εισοδήματα, δυσκολεύονται πλέον να τα φέρουν βόλτα. Φυσικά, αυτό δεν μπορούν να το νιώσουν οι άνθρωποι εξουσίας. Είναι σε θέση, όμως, να καταλάβουν ότι, αν κάτι δεν αλλάξει τους επόμενους μήνες, η οργή των ανθρώπων αυτών μπορεί να ανατρέψει τις σημερινές «βεβαιότητες» για τις επόμενες εκλογές. Και για όσοι αμφιβάλλουν ας κοιτάξουν όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της Μεταπολίτευσης. Καμιά δεν κρίθηκε από τα λεγόμενα εθνικά θέματα.

 

Εν ολίγοις, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ ας μην ποντάρουν στο ότι «κατατροπώνουν» παντού τον Ερντογάν. Αν δεν «κατατροπώσουν» τις τιμές στα σούπερ μάρκετ, η «φωτογραφία» που θα δουν το βράδυ των εκλογών δεν θα είναι σαν τις σέλφι του Άδωνη…