Οι ανησυχίες της κυβέρνησης μετά την εκλογή του Κυρ. Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ

γράφει η Μαρία Μητσοπούλου

Αρνητική εξέλιξη φαίνεται να θεωρεί το Μαξίμου την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της ΝΔ, δεδομένου ότι είχε ποντάρει στον «εκλεκτό» του πρώην προέδρου της ΝΔ Κώστα Καραμανλή Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Η «επιλογή» αυτή προέκυψε στη βάση της εκτίμησης  του πρωθυπουργού και του επιτελείου του ότι έτσι – με δεδομένες και τις καλές πολιτικές σχέσεις που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ Τσίπρα και Καραμανλή – θα εξασφάλιζε αν όχι υπόγεια στήριξη, τουλάχιστον την συναίνεση στα βασικά ή την ανοχή που χρειάζεται η κυβέρνηση για να σταθεροποιηθεί, στο βαθμό που η ΝΔ μετά τις εσωκομματικές εκλογές, αν κι εφόσον τις κέρδιζε τον καραμανλικό στρατόπεδο, θα έδινε προτεραιότητα στην ανασυγκρότηση του κόμματος, δίνοντας έτσι τον χρόνο στον Τσίπρα να κυβερνήσει χωρίς αντίπαλο ουσιαστικά. Από χθες το βράδυ η προσδοκία αυτή της κυβέρνησης έχει ματαιωθεί.

Αφωνία Μαξίμου, άγρια καρφιά από ΑΝΕΛ

Ο πρωθυπουργός, λίγο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων τηλεφώνησε στον νέο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να τον συγχαρεί για τη νίκη του και να τον καλέσει σε συνάντηση εντός της εβδομάδας. Το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών δεν σχολιάστηκε επισήμως από το Μαξίμου χθες το βράδυ, όμως οι πρώτες (άτυπες) αντιδράσεις του Μαξίμου περιορίζονται στα τυπικά, ότι δηλαδή αποκαθίσταται η ομαλότητα στο πολιτικό σύστημα και η ΝΔ να μπορεί να ασκήσει πλέον τα καθήκοντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Επίσημη αντίδραση και μάλιστα ιδιαζόντως επιθετική προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους υποστηρικτές του υπήρξε από την πλευρά του κυβερνητικού εταίρου (ΑΝΕΛΛ) δια της εκπροσώπου του Μαρίνας Χρυσοβελώνη η οποία σχολίασε πως «η Νέα Δημοκρατία θα γίνει πλέον ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο κόμμα που θα εξυπηρετεί μόνο τους σκοπούς της ολιγαρχίας, χάνοντας κάθε λαϊκό έρεισμα».

Αναφορικά με όσους στήριξαν στην εσωκομματική μάχη τον Κυριάκο Μητσοτάκη σημείωσε δηκτικά πως «ο κ. Σαμαράς που έριξε την κυβέρνηση Κων. Μητσοτάκη βοήθησε τον γιο του να γίνει πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας» και πρόσθεσε ότι συμμετοχή στην εκλογή του Κ. Μητσοτάκη είχαν «σκληροπυρηνικοί ψηφοφόροι του σημιτικού μπλοκ που είναι προφανές ότι βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με ακροδεξιά στοιχεία όπως ο Αδ. Γεωργιάδης, δηλαδή με τους υβριστές του Κ. Καραμανλή». Και έκλεισε τη δήλωσή της δείχνοντας τις προθέσεις των ΑΝΕΛ να κατοχυρώσουν ρόλο εγγυητή της συνέχειας του καραμανλισμού: «Οι ΑΝΕΛ. με τις αρχές τους αποτελούν το μόνο συνεχιστή της πορείας που χάραξε και εφάρμοσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής».

Ο Βερναρδάκης «πρόδωσε» τη γραμμή: «Τρόικα εσωτερικού» ο Μητσοτάκης

Το μόνο κυβερνητικό στέλεχος (από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ) που βιάστηκε να εκφράσει την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα ήταν ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης ο οποίος μεταξύ άλλων σχολίασε: «Η ΝΔ ξαναγίνεται "νεοφιλελεύθερη" και οι "δανειστές" έχουν ένα σκαλοπάτι περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας. Υβρίδια νεοφιλελευθερισμού όπως το ΠΟΤΑΜΙ και ορισμένες "προσωπικότητες" του ΠΑΣΟΚ θα ενσωματωθούν άμεσα στην ΝΔ».  Ο ίδιος δείχνει επίσης την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι οι καραμανλικοί δείχνουν να χάνουν έδαφος στο εσωτερικό της ΝΔ: «Μεγάλος χαμένος σήμερα στη ΝΔ ο χώρος του "πολιτικού φιλελευθερισμού».

Το σχόλιο αυτό συμπυκνώνει ουσιαστικά τους φόβους της κυβέρνησης ενώ ταυτόχρονα «προδίδει» τη γραμμή που θα ακολουθήσει  απέναντι στο «νεοφιλελεύθερο» Κυριάκο Μητσοτάκη.

Το φόβητρο της «εναλλακτικής»

Με άλλα λόγια αυτό που πλέον ανησυχεί την κυβέρνηση είναι ότι βρίσκει μπροστά της έναν υπολογίσιμο αντίπαλο από τον οποίο θα δεχτεί σημαντική πίεση. Υπολογίσιμο στο βαθμό που συγκεντρώνει τα εξής χαρακτηριστικά:

--Είναι και αυτός νέος σχετικά σε ηλικία (47 χρονών) και παρά το βάρος της «οικογενειοκρατίας», για να ευρύ φάσμα ψηφοφόρων (αλλά και για το σύστημα) προβάλλει ως εκπρόσωπος της νέας γενιάς των «μεταρρυθμιστών» στον οποίο εναποθέτουν τις ελπίδες τους για να διώξει τον «λαϊκιστή», «ανίκανο» κι «επικίνδυνο» Τσίπρα. Με άλλα λόγια ο Μητσοτάκης θα «πλασαριστεί» ως εναλλακτική στον Τσίπρα, που μέχρι πριν λίγο καιρό δε φαινόταν να υπάρχει.

--Είναι ένα πρόσωπο με το οποίο ο Τσίπρας δεν έχει αναμετρηθεί και άρα δεν το έχει νικήσει ακόμη, όπως νίκησε τον Σαμαρά στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και στο δημοψήφισμα του Ιουλίου, κι αμέσως μετά τον Μεϊμαράκη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015.

--Έχει επαφές και γερές προσβάσεις στους «έξω», με άλλα λόγια μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο πίεσης των δανειστών προς την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου. Οι δανειστές μπορεί σήμερα να λένε ότι συνεργάζονται άψογα με την κυβέρνηση και η τελευταία να θεωρεί ότι οι δανειστές το χουν πάρει απόφαση ότι θα έχουν να κάνουν με τον Τσίπρα, άρα, ελπίζει ότι μπορεί και οι έξω ενίοτε να κάνουν συμβιβασμούς και παραχωρήσεις ωστόσο, πλέον το σκηνικό αυτό «απειλείται».

Κάθε φορά που οι δανειστές θα θέλουν να περάσουν αυτό που επιθυμούν με μειωμένες ή με μηδενικές αντιστάσεις θα επισείουν στην κυβέρνηση τον κίνδυνο της … αντικατάστασης του Τσίπρα από τον ομοϊδεάτη τους Κυριάκο, ο οποίος δε θα έχει και συνειδησιακά προβλήματα. Θα έχουν «εναλλακτική», όπως είπαμε και πιο πάνω.

Αυτόν τον τελευταίο κίνδυνο επισημαίνει στο σχόλιό του στο facebook  ο Χριστόφορος Βερναρδάκης με τη φράση πως «οι "δανειστές" έχουν ένα σκαλοπάτι περισσότερο στο εσωτερικό της χώρας». Αυτή ωστόσο φαίνεται πως θα είναι και η γραμμή άμυνας της κυβέρνησης: ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δικαιώνει τον χαρακτηρισμό «τρόικα εσωτερικού» κι επομένως απέναντι στο μέτωπο νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης – δανειστών η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ θα πρέπει να στηριχθεί πάση θυσία.

Ως πρώτο δείγμα γραφής ο Κυριάκος Μητσοτάκης χθες στην επινίκια δήλωσή του υποσχέθηκε «αξιόπιστη εναλλακτική λύση» και μίλησε για συσπείρωση – υπό τη ΝΔ - όλων των δυνάμεων του τόπου που βρίσκονται απέναντι στον «λαϊκισμό μιας ανίκανης κυβέρνησης». Δεν αναφέρθηκε καν σε θέματα που χρήζουν ευρύτερης συνεννόησης όπως η διαχείριση του προσφυγικού και τα εθνικά. Ωστόσο περαιτέρω διερεύνηση των προθέσεών του από τον πρωθυπουργό θα γίνει στο τετ α τετ που θα έχουν εντός της εβδομάδας.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι στην κυβέρνηση προστίθεται ένας ακόμη «πονοκέφαλος»…