Και η στρατιά χειροκρότησε…

Αφού κατατρόπωσε , δι’ επιστολής, την «αγαπητή Κριστίν» για όσα συνωμοτικά συζητούσαν ο Πόουλ και η Ντέλια του ΔΝΤ στο ελληνικό Χίλτον, ο Αλέξης Τσίπρας πήγε να τονώσει το ηθικό των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Του Γιώργου Καρελιά

Τους είπε, λοιπόν, εν τάχει, τα εξής:

 1. Οτι το ΔΝΤ, από το 2010 που ήρθε στην Ελλάδα, έχει κάνει πολλές ανοησίες στα ελληνικά προγράμματα και έχει ομολογήσει τα λάθη του. Πολύ σωστά. Ομως,  ούτε ένας (ή μία) από τους βουλευτές-ακροατές του δεν τον διέκοψε, για να του κάνει το εξής απλό ερώτημα: «Καλά τα λες, σύντροφε Πρωθυπουργέ. Ομως, έχω μια απορία. Γιατί αποδέχτηκες, το περασμένο καλοκαίρι, να παραμείνει το ΔΝΤ  και στο δικό μας, το αριστερό, πρόγραμμα και σήμερα το καταγγέλλεις;». Αν κάποιος ρωτούσε, η απάντηση του Τσίπρα θα ήταν αφοπλιστική: «Μα, το ήθελε η Ανγκελα και δεν μπορούσα να της χαλάσω το χατίρι».

2. Οτι ο ίδιος συμφωνεί με αυτό που γράφει η Λαγκάρντ στην  απαντητική επιστολή της, δηλαδή ότι είναι ανοησία πώς το ΔΝΤ επιδιώκει να προκαλέσει πιστωτικό γεγονός σε βάρος της Ελλάδας. Το ερώτημα είναι – πρόσθεσε ο Τσίπρας – αν συμφωνούν με αυτό όλοι όσοι κάθονται στο τραπέζι από την πλευρά του Ταμείου. Και πάλι, όμως, δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους ακροατές του να του θέσει το απλό ερώτημα: «Μα, σύντροφε πρωθυπουργέ, αφού αποκαλύψαμε ότι ο Πόουλ (Τόμσεν) και η Ντέλια (Βελκουλέσκου) συνωμοτούν σε βάρος μας, πώς γίνεται η συνωμότις Ντέλια να είναι  αυτή τη στιγμή στο Χίλτον και να διαπραγματεύεται με τους δικούς μας; Γιατί το δεχτήκαμε; Και γιατί ο δικός μας Ευκλείδης (Τσακαλώτος) δεν της είπε ούτε λέξη για το WikiLeaks-gate;» (εδώ). Τσιμουδιά. Κανένας και καμία δεν είχε καμιά απορία.

3. Οτι η οικονομία πάει καλά και η κυβέρνηση πετάει από επιτυχία σε επιτυχία (οι ελληνικές τράπεζες είναι πρώτες στην Ευρώπη σε κεφαλαιακή επάρκεια, η Ελλάδα είναι πρώτη σε απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, ο τουρισμός θα κάνει νέο ρεκόρ, δεν υπάρχει φοροκαταιγίδα κα). Και πάλι κανένας δεν του έθεσε το ερώτημα: «Δηλαδή, σύντροφε Αλέξη, έχουμε ξεπεράσει ακόμα και το success story  του Σαμαρά;».

4. Οτι όσοι δεν παραδέχονται αυτές τις επιτυχίες της κυβέρνησής του «κινδυνολογούν και καταστροφολογούν». Εδώ δεν χρειάστηκε να ρωτήσει κανείς τίποτα. Θα κρυφογελούσαν μέσα τους, ενθυμούμενοι πόση καταστροφολογία και κινδυνολογία χρησιμοποίησαν οι ίδιοι, με πρώτον τον Τσίπρα και πόσες  υποσχέσεις έδωσαν, με  αποτέλεσμα σήμερα να μη μπορούν να πλησιάσουν επαγγελματική ομάδα χωρίς να τους γιουχάρουν.

5. Οτι ο Απρίλης που διανύουμε δεν θα είναι ο σκληρός Απρίλης του 2016, αλλά «η τελευταία δύσκολη στροφή».

Και μετά «θα απογειωθούμε». Αυτό δεν το είπε ο Πρωθυπουργός.  Αλλά εννοείται. Το έπιασε  αμέσως το-κατά Βαρουφάκην- «αριστερό τσούρμο» και χειροκρότησε με θέρμη.

ΥΓ: Τι κρίμα που δεν είναι μαζί τους ο πολυμήχανος Γιάνης και αναγκάζεται να γράφει ανοιχτές επιστολές στον Τσίπρα (εδώ). Θα μπορούσε να τους διδάξει πώς καταγράφονται άψογα οι συνομιλίες, για να μην έχουν το άγχος να διαψεύδουν ότι εμπλέκεται ατζαμίδικα η ΕΥΠ μας…