H ΔΝΤ-ομαχία και οι ψευδοστρατηγοί

Του Χάρη Θεοχάρη

Αφήνω προς το παρόν στην άκρη τις βάσιμες υποψίες πως η σπουδή της κυβέρνησης σε συνδυασμό με τις χοντροκομμένες μεταφράσεις των ονομάτων (Paul, Velkouleskou), ενδεικνύουν πως η υποκλοπή έγινε στην Ελλάδα- όχι γιατί δεν θεωρώ το ζήτημα σημαντικό -αλλά γιατί η ουσία της διαπραγμάτευσης αυτή τη στιγμή είναι πολύ σημαντικότερη.

Η συνομιλία αυτή μαζί με το άρθρο του Poul Thomsen στην ιστοσελίδα του ΔΝΤ (https://blog-imfdirect.imf.org/2016/02/11/greece-toward-a-workable-program/)αλλά και την ενημέρωση του κ. Χουλιαράκη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για τον προϋπολογισμό μάς δίνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα.

Ποια είναι αυτή;

Πρώτον, το ΔΝΤ θεωρεί τους στόχους του προγράμματος του περσινού καλοκαιριού ανέφικτους.Πιστεύει πως δεν πρέπει να έχουμε στόχο πρωτογενές πλεονάσμα 3,5% αλλά 1,5% του ΑΕΠ το 2018. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Πρόκειται για €3,4δις λιγότερα μέτρα ή για την διπλή επιτυχία από την «διαπραγμάτευση» του καλοκαιριού. Η κυβέρνηση έκλεισε τις τράπεζες, επέβαλε capital controls, εξαφάνισε τη ρευστότητα, στραγγάλισε την εθνική οικονομία μόνο και μόνο για να μειώσει τους στόχους του πλεονάσματος κατά 1% του ΑΕΠ. Αυτή ήταν όλη κι όλη η επιτυχία της και τώρα το ΔΝΤ θεωρεί πως πρέπει να δοθούν τα διπλά στην Ελλάδα.

Δεύτερον, δείχνει πως τη διαφορά πρέπει να την «πληρώσουν» οι δανειστές μας με μεγαλύτερη επιμήκυνση του χρέους. Ζητούν μεγαλύτερη μείωση του χρέους κατά 2% ή €3,4δις ώστε να καταστεί αυτό βιώσιμο. Η κυβέρνηση δείχνει να υποβαθμίζει αυτό το ζήτημα. 

Τρίτον, καταδικνύει πως για να πετύχει τους τωρινούς στόχους, η κυβέρνηση πρέπει να πάρει μέτρα €7-9δις περίπου. Όπως είπαμε αναγνωρίζει πως αυτό δεν είναι εφικτό και προτείνει μέτρα 2,5% του ΑΕΠ ή €4,5δις. Αντί αυτού η κυβέρνηση προτιμάει να πάρει €5,4δις μέτρων (€900εκ. περισσότερα!) γιατί σε συνεργασία με την επιτροπή κλείνουν τα μάτια και λένε πως επαρκούν για να επιτευχθούν οι στόχοι. Αυτό όμως είναι μια παγίδα, γιατί αν για παράδειγμα σε 6 μήνες φανεί πως δεν είναι αρκετά τα μέτρα, τότε η συμφωνία προβλέπει πως θα πρέπει να «κλείσουμε» το κενό με νέους φόρους και περικοπές. Συνεπώς, η κυβέρνηση συνεργεί σε ένα έγκλημα κατά της χώρας με το να σπάει τα μέτρα σε δύο φάσεις. €5,4δις στην παρούσα φάση και όσα χρειαστούν αργότερα.

Η κυβέρνηση εγκληματεί εις βάρος των μικρομεσαίων που δε μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και εις βάρος των επαγγελματιών που ετοιμάζεται να εξοντώσει, ίσως γιατί τους θεωρεί ταξικούς εχθρούς της.

Αυτοί, οι νέοι, οι άνεργοι, οι επιχειρηματίες και οι αγρότες απαιτούν: Η κυβέρνηση να διαπραγματευτεί και να απαιτήσει τρεις βελτιώσεις: 0,5% λιγότερα μέτρα για να κλείσει η αξιολόγηση, 2% μείωση στόχων πλεονασμάτων, 2% μεγαλύτερη μείωση χρέους. Ακόμη, αιρεσιμότητα για 1% με 2% των μέτρων, δηλαδή να μην ισχύσουν αν πάει καλύτερα η οικονομία.

Δεδομένης της παραπάνω ανάλυσης, η οποία στηρίζεται αυστηρά στο τι καταγράφεται στις συνομιλίες αλλά και δημόσια οι διαπραγματευτές, καλούμαστε να απαντήσουμε σε μια σειρά ερωτημάτων.

Πρώτον, ετοίμαζε πιστωτικό γεγονός στη χώρα μας ο κ. Thomsen;

Δε μπορώ να γνωρίζω τα κίνητρα του κυρίου Thomsen. Είναι αλήθεια πως περιγράφει με ασυνήθιστη ψυχρότητα την πιθανότητα χρεοκοπίας ως ένα απλό εργαλειακό γεγονός. Όμως δυο φορές σε διάλογο του με την κυρία Velculescu μιλάνε για την ανάγκη γρήγορης συμφωνίας «για χάρη των Ελλήνων» και συνεπώς πιστεύω πως όσο ψυχροί και αν είναι δεν βλέπουν το γεγονός της χρεοκοπίας ως ευκταίο.

Δεύτερον, ζητάει πολλά μέτρα το ΔΝΤ ή όχι;

Στην συνομιλία αναφέρουν πως δεν θέλουν πακέτο μικρών μέτρων (small measures). Αυτό είναι κάτι που το έλεγαν πάντα και σημαίνει πως θέλουν λίγα και υλοποιήσιμα μέτρα παρά πολλά και μικρά. Αν πρέπει για παράδειγμα να γίνουν περικοπές €1δις αντί για 10 μέτρα των €100εκ, προτιμούν 2 μέτρα των €500εκ. Αυτό, κατ’ αυτούς μειώνει τον κίνδυνο μη υλοποίησης. Το σύνολο όμως πάντα θα είναι ίδιο, στο παράδειγμά μας €1δις, και όπως είδαμε το ΔΝΤ ζητάει μικρότερο σύνολο μέτρων.

Τρίτον, δε ζητάει πιο σκληρά μέτρα το ΔΝΤ;

Αυτό είναι εν γένει αλήθεια. Όταν το ΔΝΤ ζητάει μέτρα €4,5δις εννοεί δύσκολα -και σκληρά πολλές φορές -μέτρα. Μήπως όμως οι οριζόντιες περικοπές, τα άδικα πακέτα φόρων, τα μικροκομματικά σχεδιασμένα μέτρα που ως τώρα η κυβέρνηση προτείνει είναι καλύτερα; Μάλλον χειρότερα είναι και μας σπρώχνουν προς την ύφεση και την καταστροφή όλο και περισσότερο.

Τέταρτον, γιατί το ΔΝΤ ζητάει λιγότερα μέτρα. Μήπως το έπιασε «σοσιαλμανία»; 

Όχι φυσικά. Δεν έχει κανέναν αλτρουισμό. Επιζητά να εξασφαλιστεί πως θα πληρωθεί και μια ενδεχόμενη κατάρρευση της οικονομίας θα θέσει σε αμφισβήτηση τη δυνατότητά μας να το πληρώσουμε. Βλέπει το πρόβλημα κατάματα και δεν έχει πολιτικές σκοπιμότητες – το δημοψήφισμα στη Βρετανία, το προσφυγικό ή άλλα – για να θελήσει να κρύψει το πρόβλημα για μερικούς μήνες, όπως κάνει η Επιτροπή και το Eurogroup. 

Τέλος, για ποιο λόγο η κυβέρνηση ακολουθεί μια τέτοια τακτική; 

Είναι γνωστό πως Πρωθυπουργός έχει δέσει το άρμα του στην στήριξη της κυρίας Μέρκελ και του κ. Ολλάντ. Είναι επίσης φανερό, πως με δεδομένη την κατάσταση στο προσφυγικό, δε μπορούν να δώσουν εύκολα στήριξη σε μείωση των στόχων. Για να συμβεί αυτό μόνο κάποιος ισχυρός θεσμός -όπως είναι το ΔΝΤ- μπορεί να θέσει το δίλλημα. Αυτό ακριβώς περιγράφει και ο κ. Thomsen στους διαλόγους που είδαν το φως της δημοσιότητας. 

Είναι φανερό πως ο κ. Τσίπρας έχει χάσει κάθε κοινωνικό έρισμα και στηρίζεται στην κυρία Μέρκελ για να μπορέσει να σταθεί όρθιος. Συνεπώς, δε μπορεί να χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ για να διαπραγματευτεί με τον ισχυρό πιστωτή, τη Γερμανία αλλά και με ολόκληρο το Eurogroup.

Επιλέγει, λοιπόν, την εγκληματική αναισθησία και την καταστροφή του Ελληνικού λαού παρά τη διαπραγμάτευση. Επιλέγει το θέατρο της ΔΝΤ-ομαχίας για να ενδυθεί το ρόλο ψευτοστρατηγών που καταγάγουν αδιέξοδες νίκες σε ανύπαρκτες μάχες, αντί να αναμετρηθεί με – και να λύσει – τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών.

Αυτό ισοδυναμεί με προδοσία.