Η ντροπή της Δεξιάς

Γράφει η Λώρη Κέζα

Είναι αμφίβολο αν ο Δημήτρης Καμμένος θα μπορούσε να πολιτεύεται σε άλλη χώρα, του δυτικού πολιτισμού. Αν δεν είχε αποβληθεί από το κόμμα του, θα είχε αναλάβει εισαγγελέας για τα σχόλια εναντίον των εβραίων, για τα σχόλια εναντίον των ομοφυλόφιλων. 

Ο Δημήτρης Καμμένος πολιτεύεται με μίσος σε ένα κράτος που υποτίθεται ότι ρυθμίζει με νόμο αυτά τα ζητήματα. Ποτέ όμως δεν έχει κληθεί σε απολογία, ποτέ παρά τα αστειάκια για το Ολοκαύτωμα, παρά τις προσβλητικές αναφορές σε ερωτικούς προσανατολισμούς. Είναι παράνομο να εκφράζεται εναντίον κοινωνικών ομάδων και θα περίμενε κανείς ότι κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί από τη δημόσια ζωή. 

Κι όμως, ο ακραίος δεξιός βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο επειδή μαζεύει γύρω του κι άλλα ακραία στοιχεία προκειμένου να ιδρύσουν δικό τους κόμμα. Κεντρική ιδέα «η χώρα χρειάζεται ηγέτη» και συνοδοιπόροι «ο Καρατζαφέρης, ο Βελόπουλος, ο Κρανιδιώτης και η αφεντιά μου». Μια συμμαχία της συγκυρίας, για τις εκλογές, για να καθίσουν στο στασίδι τους στη Βουλή αλλά ταυτόχρονα επειδή νιώθουν ότι εκείνοι θα σώσουν τη χώρα από τους σιωνιστές, από τα αεροπλάνα που ψεκάζουν, από τους θηλυπρεπείς άνδρες που κάνουν παντού κουμάντο. 

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ένα τέτοιο προεκλογικό σχήμα αποτελεί ανάχωμα στην επέλαση της Χρυσής Αυγής, ότι το κόμμα που τοποθετείται ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τους ναζιστές εξυπηρετεί τα ξεκαθαρίσματα μέσα στο κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη: οι ακραία πάνε στα άκρα, οι φιλελεύθεροι κεντροδεξιοί παραμένουν στο Μοσχάτο. Δυστυχώς αυτό το θεώρημα αναιρείται από τις εξελίξεις του πρόσφατου παρελθόντος. Ως ανάχωμα αντιμετωπίστηκαν και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αλλά τελικά κυβέρνησαν και επέκτειναν τις απόψεις τους μέσα στην πρώτη-φορά-αριστερά. 

Ο ακραίος Πάνος Καμμένος ως συγκυβερνήτης άλλαξε εντελώς το προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Χάθηκαν όλα τα προοδευτικά χαρακτηριστικά που είχαν κρατήσει ενωμένη την ανανεωτική Αριστερά από το 1968. 

Αν λοιπόν πρέπει κάτι να μας τραβήξει την προσοχή δεν είναι ο χώρος που διεκδικούν οι τέσσερις συντηρητικοί πολιτικοί αλλά το γεγονός ότι ο χώρος τους έχει αρχίσει να απλώνεται και να καταλαμβάνει μεγαλύτερο μερίδιο. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν περιόρισαν την Χρυσή Αυγή και το πιο πιθανό είναι να μην το περιορίσει ούτε το κουαρτέτο που εξέφρασε το ενδιαφέρον για την δημιουργία νέου κόμματος. Η Δεξιά της Ορθοδοξίας, του Μακεδονία-είναι-Ελληνική, του αντισημιτισμού, η Δεξιά με τις φοβίες σε απέναντι σε κάθε διαφορετικό και ξένο, αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς. 

Ποιος θα απαντήσει σε αυτήν την επέλαση; Σίγουρα όχι μια Αριστερά που συνεργάστηκε μαζί τους προκειμένου να πάρει την εξουσία και να παραμείνει στην εξουσία.