Θα βάλω τα κλάματα

γράφει ο Καρτέσιος

Όλοι του γιατρού είναι. Γελοίοι και καρνάβαλοι. Όσους πρωθυπουργούς και υπουργούς Άμυνας θυμάμαι, ντυμένους ναυάρχους τους θυμάμαι, λοχαγούς τους θυμάμαι, πτέραρχους τους θυμάμαι. Καραγκιόζηδες, από τότε ως τα τώρα. Αν νομίζουν ότι έτσι τιμούν τις Ένοπλες Δυνάμεις, τότε με την ίδια λογική όταν πηγαίνουν στον Επιτάφιο πρέπει να ντύνονται δεσποτάδες και μυροφόρες της Αγίας Αγάπης, όταν πηγαίνουν στο συντονιστικό της Πυροσβεστικής για να … επιβλέψουν την πυρόσβεση πρέπει να ντύνονται πύραρχοι κι όταν πηγαίνουν σε νοσοκομεία να ντύνονται κλύσματα.

Αλλά δεν το κάνουν για να τιμήσουν τις Ε.Δ. Το κάνουν επειδή η επικοινωνιακή πολιτική και λογική που έχουν είναι ακόμη της Χούντας. Νομίζουν ότι είναι macho. Το ιδρωμένο εθνίκι, ας πούμε, νομίζει ότι βγάζει ανδροπρέπεια όταν τυλίγεται με στρατιωτική στολή από ύφασμα που φτιάχνεις 8 κουρτίνες.

Είναι γιορτή, λέει, η άσκηση «Παρμενίων» και γι’ αυτό πηγαίνουν και μασκαρεύονται οι πολιτικοί. Ρε γίδια, μετρήσατε ποτέ πόσοι είναι οι νεκροί και οι τραυματίες σε πολεμικές ασκήσεις εν καιρώ ειρήνης; Μνημόσυνο είναι, ποια γιορτή; Είναι σημαντική, λέει, η άσκηση «Παρμενίων» διότι πραγματοποιείται «με σκοπό την εξέταση και δοκιμή των σχεδίων, σε πραγματική βάση» και εξετάζεται το αξιόμαχο των Ε.Δ.

Ρε βόδια, μια χαρά φάνηκε το αξιόμαχο στον «Παρμενίων» του 1992, του 1993, του 1994, του 1995, έκαναν και υπερήφανες δηλώσεις οι τότε πολιτικοί αρχηγοί και τον Ιανουάριο του 1996 οι τούρκοι πήραν με ένα φουσκωτό τα Ίμια που έμειναν από τότε γκρι κι εμείς χάσαμε τρεις αξιωματικούς κι ένα ελικόπτερο. Στη συνέχεια ευχαριστήσαμε τους αμερικανούς που δεν έγινε πόλεμος. Που πήγε το αξιόμαχο; Πήγε εκεί που το έστειλαν ο Σημίτης με τον Πάγκαλο. Στον αγύριστο!

Μη μας δουλεύετε ρε σεις άλλο. Θα βάλω τα κλάματα και τις τσιρίδες αν δε με ντύσετε ναύαρχο. Αφού ρε κουφάλες, άμα θελήσουν οι αμερικανοί μπορεί να γίνει το Αιγαίο κόκκινο από το αίμα και θα κερδίσει εκείνος που θα βολεύει τους αμερικανούς. Την Κύπρο δώρο δεν την έκαναν οι αμερικανοί στους τούρκους; Η εισβολή είχε γίνει τόσο ερασιτεχνικά που μπέρδεψαν τις ακτές τα τουρκικά αποβατικά και πήγαιναν αλλού νταλλού. Δώρο των αμερικανών και των χουντικών ήταν η Κύπρος. Μία ακόμη προδοσία ήταν η Κύπρος. Ένας ακόμη Εφιάλτης γεννήθηκε τότε.

Κάθε πρωί με το που ξυπνάει ο εκάστοτε έλληνας πρωθυπουργός πηγαίνει και φιλάει το εικόνισμα του εκάστοτε αμερικανού προέδρου επειδή ξημέρωσαν τα Δωδεκάνησα σαν Δωδεκάνησα κι όχι σαν Oniki Ada, για ποιο αξιόμαχο παρλαπιπίζουν; Και άλλωστε, τι να το κάνεις το αξιόμαχο όταν οι τουρκικές φρεγάτες φτάνουν Σούνιο με πολιτική απόφαση και οι έλληνες πιλότοι κάνουν κωλοδάχτυλα στους τούρκους όταν κυνηγιούνται πάνω από τους Φούρνους επειδή απαγορεύεται να κάνουν κάτι περισσότερο; Μία επίδειξη όσων αγοράσαμε από τις αμερικανικές και γερμανικές πολεμικές boutique, είναι οι στρατιωτικές ασκήσεις. Μια πασαρέλα μιζών, προμηθειών και κρυφών λογαριασμών.

Οπότε γιατί πηγαίνουν οι μπούληδες στα στρατά; Ε, για να μας πείσουν ότι έχουμε εθνική κυριαρχία και σύνορα και τα προστατεύουμε. Έχουμε κατακτηθεί από τις Βρυξέλλες, το ΔΝΤ, τον Σόιμπλε, αυτοί ορίζουν πόσες θα είναι οι δαπάνες για τα εξοπλιστικά και πόσος ο μισθός του λοχία, μας δίνουν εντολές σε ποιους θα παραδώσουμε λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους και τρένα, δεν έχουμε προϋπολογισμό αν δεν εγκριθεί από τον Μάαρτεν Φερβέι και οι δικοί μας πηγαίνουν στον Παρμενίωνα και ντύνονται στρατάρχες για να δείξουν ότι έχουμε άμυνα. Ε άι σιχτίρ ρε ηλίθιοι.