Οι πολυκατοικίες τουρτουρίζουν

Mίλησαν με ανθρώπους σε γειτονιές της Νίκαιας, του Ρέντη, του Περάματος, της Κυψέλης, του Αγίου Παντελεήμονα και των Άνω Πατησίων.

Καθημερινούς ανθρώπους – όχι κοινωνικά αποκλεισμένους: εργαζόμενους κυρίως (39,5%), αλλά και ανέργους (29,8%) και συνταξιούχους (26,5%). Ποια ήταν η κατεξοχήν μη εκπληρούμενη ανάγκη τους; Η ανάγκη για ψύξη/θέρμανση.

Και μπορεί για το 17% από τους 651 ερωτηθέντες να διακόπηκε η ηλεκτροδότηση ή υδροδότηση του σπιτιού τους λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών, για αρκετούς περισσότερες από μία φορές, και για το 12% εξ όσων μένουν σε πολυκατοικία να μην υπάρχει κεντρική θέρμανση επειδή το κτίριο είναι παλιό, ωστόσο, αν κάτι εντυπωσιάζει, είναι το γεγονός ότι σχεδόν ο ένας στους τέσσερις (23,4%) από αυτούς που μένουν σε πολυκατοικία δήλωσε πως έχει να ανάψει καλοριφέρ εδώ και έξι χρόνια, από το 2010, για οικονομικούς λόγους, καταφεύγοντας κυρίως σε σόμπες.

Ακόμη χειρότερα, ποσοστό 4,57% δεν χρησιμοποιεί κανένα μέσο θέρμανσης. Κι ας ζουν στην πλειοψηφία τους οι ερωτηθέντες (75,3%) σε ιδιόκτητο σπίτι...

Στη διπλανή πόρτα

Η ενεργειακή φτώχεια, απόρροια της οικονομικής στενότητας, αλλά και το ότι διαβιούν σε ένα ασφυκτικό και αφρόντιστο αστικό περιβάλλον αποτελούν τα κυρίαρχα προβλήματα που αναδεικνύει η επιτόπια έρευνα που πραγματοποίησαν 50 ειδικοί επιστήμονες του Συνηγόρου του Πολίτη σε πολίτες που επισκέπτονταν τις δημοτικές-κοινοτικές υπηρεσίες και τα ΚΕΠ στις προαναφερθείσες περιοχές, από τον Φεβρουάριο ώς τον Απρίλιο πέρσι.

Και μπορεί το δείγμα των ανθρώπων που έλαβε μέρος να ήταν το διαθέσιμο, ωστόσο τα δημογραφικά του στοιχεία συγκροτούν το προφίλ του ανθρώπου της διπλανής πόρτας, καθώς στην πλειοψηφία τους πρόκειται για ανθρώπους που το οικογενειακό, μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδό τους δεν τους κατατάσσει στους αποκλεισμένους από την αγορά εργασίας αλλά στο χαρακτηριστικό δείγμα ανθρώπων και νοικοκυριών, όπως επισήμανε κατά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας ο επιστημονικός υπεύθυνος Ιωάννης Σαγιάς.

Το προφίλ τους;

Οι ερωτηθέντες ήταν κυρίως έγγαμοι (57,6%), χωρίς ανήλικα τέκνα (65,6%), από τα ζευγάρια τα περισσότερα είχαν ένα ανήλικο παιδί (45,6%), ήταν εργαζόμενοι σε ποσοστό 39,5%, ωστόσο το άθροισμα των ανέργων (29,8%) και των συνταξιούχων (26,5%) ξεπερνούσε το 50% του δείγματος (56,3%), το 16,2% δήλωσαν ανασφάλιστοι, ενώ στη συντριπτική τους πλειοψηφία (88%) διέθεταν την ελληνική υπηκοότητα.

Από τα στοιχεία που αναδεικνύουν τη στέρηση που βιώνουν οι άνθρωποι σ’ αυτές τις γειτονιές είναι το ότι σχεδόν οι μισοί (48,5%) από όσους ρωτήθηκαν αντιμετώπισαν δυσκολίες την τελευταία πενταετία στην αποπληρωμή οφειλών, κυρίως δανείων και καρτών (50,6%), φόρων (10,2%) και ενοικίων-κοινόχρηστων (6,3%).

Η προσβασιμότητα

Ακόμα, το 17% δεν είχε σταθερή τηλεφωνική σύνδεση, το 23,2% δεν είχε ηλεκτρονικό υπολογιστή και το 27,7% δεν είχε πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Σχεδόν ο ένας στους τέσσερις (24%) προέβη σε ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τη ΔΕΗ ή την ΕΥΔΑΠ.

Το 21,13% απευθύνθηκε σε κάποιον χώρο κοινωνικής παροχής και μάλιστα το ένα τρίτο σε καθημερινή βάση (33,3%) και σε τακτική βάση το 14,8%, κάτι που υποδηλώνει την ένταση των αναγκών για το 48,1% που αθροίζουν αυτές οι δύο κατηγορίες.

Καθώς το 78,87% δεν έχει απευθυνθεί σε κάποιο χώρο κοινωνικής παροχής ενώ σε σημαντικό ποσοστό (27,8%) οι ερωτώμενοι αγνοούσαν τη δυνατότητα ένταξης στα εκπτωτικά τιμολόγια που προβλέπονται για πελάτες της ΔΕΗ που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, οι ερευνητές διαπιστώνουν την έλλειψη διείσδυσης ή προσβασιμότητας των κοινωνικών υπηρεσιών και των δικτύων αλληλεγγύης.

Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, οι πολίτες ιεραρχούν ως σημαντική την κατάσταση που επικρατεί στον τόπο κατοικίας τους και επηρεάζει άμεσα τη ζωή τους.

Μάλιστα οι περισσότεροι είναι λίγο (55,6%) έως καθόλου (17,2%) ευχαριστημένοι από τις συνθήκες διαβίωσης στην περιοχή διαμονής τους, αξιολογώντας την έλλειψη ελεύθερων δημόσιων κοινόχρηστων χώρων (πλατείες, πάρκα, παιδικές χαρές) αλλά και την έλλειψη καθαριότητας και συντήρησής τους ως το πιο επιβαρυντικό πρόβλημα στις γειτονιές της Αθήνας και του Δυτικού Λεκανοπεδίου (24,2%).

Ακόμα αναδεικνύουν ως κυρίαρχο ζήτημα την παρουσία Ρομά, μεταναστών και αστέγων (23,1%) αλλά και το θέμα των ανεπαρκών υποδομών (18,9%) ανάμεσα σε άλλα (κυκλοφοριακό, ηχορύπανση, κλειστά μαγαζιά, εγκαταλειμμένα κτίρια, σκουπίδια).

Οσο για το πoιο απ’ αυτά εκτιμούν ότι έχει επιδεινωθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αναφέρουν ότι έχει αυξηθεί η παρουσία των μεταναστών (17,7%) και έχει ενταθεί το ζήτημα της επάρκειας και καθαριότητας των κοινόχρηστων χώρων (16,3%) αλλά και η παρουσία των αστέγων (14,7%). Σημειώνεται ότι το 47,8% απάντησε ότι υπάρχει μεγάλη παρουσία μεταναστών στη γειτονιά τους.

Στα συσσίτια

Στη σχετική ημερίδα του Συνηγόρου πήραν τον λόγο και οι δήμαρχοι των περιοχών, δίνοντας τα στοιχεία της ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζουν.

Ο δήμαρχος Νίκαιας-Ρέντη Γ. Ιωακειμίδης έκανε λόγο για 55% ανεργία, 46% φτώχεια και 39% μετανάστες στα όρια του δήμου του, μεταφέροντας συγκλονιστικές καταστάσεις χωρίς τη δυνατότητα ανακούφισης για όλους, ενώ ο δήμαρχος Περάματος Γ. Λαγουδάκης μίλησε για το γεγονός ότι το 70% των δημοτών του είναι άνεργοι και πως ένας στους τρεις ζει από τα συσσίτια.

Πέρα από τις επιστημονικές μελέτες για την κρίση στις πόλεις που παρουσιάστηκαν και τις πολιτικές παρεμβάσεις για τη διαχείρισή της, στην ημερίδα μίλησαν και εμπειρογνώμονες, μεταφέροντας τις δικές τους εμπειρίες από τις χώρες τους.

Ξεχωρίζουμε αυτήν του Γιαν Πρινς, εκπροσώπου του Ολλανδού Συνηγόρου, που είπε ότι για τα δικά τους δεδομένα φτώχεια είναι να μην μπορεί ο πολίτης να συμμετέχει στην κοινωνία, λόγος για τον οποίο έχουν δημιουργήσει Συνηγόρους στους 400 δήμους της χώρας που αναζητούν εξατομικευμένες λύσεις για τα προβλήματα των πολιτών, χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους, τη διαθέσιμη εμπειρία συναδέλφων τους, ακόμη και οργανώνοντας συζητήσεις με τους πολίτες για την εύρεση τωνκαλύτερων δυνατών διεξόδων στα προβλήματά τους, εμπλέκοντας όλους στις διαθέσιμες λύσεις, ενώ για μια σειρά ζητημάτων έχουν καθιερώσει σε κάποιους δήμους «τη συζήτηση γύρω από το τραπέζι της κουζίνας» όπου μια σειρά ειδικών κάνουν επισκέψεις κατ’ οίκον προκειμένου να συζητηθεί και να βρεθεί η προσφορότερη λύση στο θέμα που τίθεται κάθε φορά.

Ιωάννα Σωτήρχου