Διαβάζοντας... Αλιβιζάτο

Του Χρήστου Μαχαίρα

Την περασµένη εβδοµάδα ο συνταγµατολόγος Νίκος Αλιβιζάτος είχε τη δυσάρεστη εµπειρία να διαπιστώσει από πρώτο χέρι τι σηµαίνει τοξικό πολιτικό κλίµα. Η συνέντευξη που παραχώρησε στη «Lifo» και οι επισηµάνσεις του για τις ανακατατάξεις που συντελούνται στον χώρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς πυροδότησαν ένα κύµα βίαιων διαδικτυακών επιθέσεων εναντίον του.

Μια φράση του, µάλιστα, για τον πρωθυπουργό -«ο Τσίπρας», είπε, «πιάνει πουλιά στον αέρα»- έκανε πολλούς τέως πολιτικούς φίλους και θαυµαστές του να... απασφαλίσουν, ανακυκλώνοντας διάφορα υποτιµητικά περί υπόγειας συναλλαγής µε τον ΣΥΡΙΖΑ και διασφάλισης πολιτικών ανταλλαγµάτων. Ο Αλιβιζάτος αντέδρασε µε τον τρόπο που αντιδρούν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται τη διαβολή και τη συκοφαντία: διέψευσε ορθά-κοφτά ότι προτίθεται να είναι υποψήφιος σε οποιαδήποτε από τις επικείµενες εκλογές και δήλωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει να καταλάβει δηµόσιο αξίωµα.

Το κυριότερο ήταν, ωστόσο, ότι απηύθυνε έκκληση «να πέσουν οι τόνοι», σηµειώνοντας ότι η επιλογή του ήταν και παραµένει «να µιλήσουµε επιτέλους πολιτικά, ξεπερνώντας τη διχαστική λογική που καταστρέφει τη χώρα, χωρίς να αγνοούµε µια πραγµατικότητα που αλλάζει κάθε µέρα». Με µια κουβέντα, ο συνταγµατολόγος απάντησε στους επικριτές του, θεωρώντας αναφαίρετο δικαίωµα να διατυπώνει δηµόσια τη γνώµη του, ακόµα και αν αυτή δεν είναι της αρεσκείας όλων. Φυσιολογικά η υπόθεση κάπου εκεί θα έπρεπε να κλείσει. Αλλά δεν έκλεισε. Οι ίδιοι κύκλοι που θεώρησαν αιτία πολέµου τις δηλώσεις του Αλιβιζάτου και έβαλαν ανοιχτά εναντίον του επιχείρησαν να δηµιουργήσουν την εντύπωση ότι ο καθηγητής αποδοκιµάζει τον... ΣΥΡΙΖΑ, λες και δεν ήταν οι ίδιοι που άρχισαν τον διαδικτυακό πετροπόλεµο, αλλά ο... Σκουρλέτης.

Το πιο σοβαρό ήταν, ωστόσο, ότι την εκδοχή αυτής της αντεστραµµένης πραγµατικότητας υιοθέτησε και µια µερίδα Μέσων Ενηµέρωσης. Ειδικά στο ∆ιαδίκτυο, όπου πυκνώνουν οι ακροβασίες και δοξάζονται τα fake news, ο Αλιβιζάτος εµφανίστηκε να αποκαλύπτει το... βρώµικο κόλπο της κυβέρνησης, ως να τον είχαν βασανίσει στο Μαξίµου για να δηλώσει ότι «ο Τσίπρας είναι γοητευτικός πολιτικός» και οι προοπτικές του Κινήµατος Αλλαγής δυσοίωνες. Ισως ήταν και αναµενόµενο... Στο µοντέλο της δηµόσιας αντιπαράθεσης που παγιώθηκε δεν φαίνεται να υπάρχει χώρος για ενδιάµεσους ρόλους και ίσες αποστάσεις. Πόσω, µάλλον, για αναθεωρήσεις...

Ο συνταγµατολόγος ζητά «να ξεπεράσουµε τη διχαστική λογική που καταστρέφει τη χώρα», παρατηρεί, µάλιστα, ότι δεν πρέπει «να αγνοούµε µια πραγµατικότητα που αλλάζει κάθε µέρα», η αλήθεια είναι, ωστόσο, πως ζητά κάτι που καταργεί τη θεµελιώδη πολιτική συνθήκη της εποχής. Ασχέτως των όποιων επιφυλάξεων, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να µπει στο κάδρο των συγκλίσεων – την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί του επιµένουν φανατικά στη γραµµή της πολιτικής αποµόνωσης της κυβέρνησης. Οποιοι από τον χώρο της Κεντροαριστεράς ανοίγουν τη συζήτηση για ανακατατάξεις, µετατοπίσεις και τα συναφή, δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Οπως συνέβη και µε τον Νίκο Αλιβιζάτο, αν δεν βρεθούν απέναντι στον Τσίπρα, θα βρουν απέναντι τους «φίλους» τους...

Πηγή: Έθνος