Τι άλλο θα δούμε;

Του Γιάννη Παντελάκη

Δεν ξέρω τι θα συμβεί μετά τις εκλογές, ποιος ξέρει άλλωστε. Εκείνο που ξέρω είναι πως μέχρι τότε, στις περίπου τρεις εβδομάδες που απομένουν, η χώρα θα γέρνει όσο πιο συντηρητικά γίνεται. Προς άγραν ψήφων, θα ενισχύονται ιδεολογήματα και συμπεριφορές που μας κρατάνε χρόνια πίσω.

Οι τελευταίες δύο μέρες ήταν αποκαλυπτικές, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων, αυτών που άλλωστε καθορίζουν και την πολιτική ατζέντα αυτής της προεκλογικής περιόδου.

Ο πρωθυπουργός φωτογραφίζεται μπροστά από τον φράκτη στον Έβρο και μας... καθησυχάζει πως «ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να επιτρέψει το γκρέμισμά του ώστε να μπαίνουν μέσα οι λαθρομετανάστες και να τους παρέχουμε νοσοκομειακή και ασφαλιστική κάλυψη»! Είναι εμφανής η προσπάθεια του κ. Σαμαρά να αντλήσει μερικές ψήφους από το ξενοφοβικό ακροατήριο, αδιαφορώντας όμως πως έτσι δεν ακυρώνει τα σαθρά επιχειρήματα των ρατσιστών, αλλά τα δικαιώνει. Σαν να παραδέχεται πως ναι, έχουν δίκιο όσοι πιστεύουν πως οι καταραμένοι των τρίτων χωρών ευθύνονται για όσα συμβαίνουν (και) σε μας. Και αυτός, θα αντιμετωπίσει τον εξωτερικό ...εισβολέα.

Από την άλλη πλευρά, ο αρχηγός ενός κόμματος με αριστερό υποτίθεται πρόσημο, συνεχίζει τα σλάλομ στο θρησκευτικό ακροατήριο. Για πρώτη φορά αυτός ο δηλωμένος άθεος, πηγαίνει στον Πειραιά του ακροδεξιού Μητροπολίτη, χαριεντίζεται με τους επισήμους και αφήνει και ένα περιστέρι να πετάξει. Το κόμμα του, μάλιστα, το κόμμα που στα κείμενά του θεωρεί ως αναγκαίο τον διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους, καλεί τους φίλους του από την προηγουμένη να παραστούν στον αγιασμό. Προφανώς και είναι η συνέχεια των προσπαθειών του κ. Τσίπρα να προσεγγίσει την παντοδύναμη ιεραρχία και ν' αποκομίσει μερικές ψήφους πιστών. Αφού, όμως, όλα δείχνουν ότι θα τις κερδίσει τις εκλογές, έχει τόσο σοβαρούς λόγους να νομιμοποιεί τη βαθιά διασύνδεση της εκκλησίας με το κράτος, να ξεχνά τον διαχωρισμό των δύο, να μετέχει σ' ένα τόσο θλιβερό και αναχρονιστικό κάδρο;

Ξέρω, προεκλογική περίοδος είναι, όλες οι υπερβολές μπορούν να ειπωθούν, όλα μπορούμε να τα δούμε. Οι αρχηγικές αυτές κινήσεις, ωστόσο, διαμορφώνουν συνειδήσεις, επηρεάζουν μυαλά και συντηρούν όλο αυτό που θα έπρεπε να έχουμε αφήσει πίσω...

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών