Η Πρωτοχρονιά έχει το βάρος της υπόσχεσης

 

 γράφει η Παναγιώτα Ψυχογιού  

 

Κάθε Πρωτοχρονιά στριφογυρίζει μια μυρωδιά του Χρόνου στον αέρα.

 

Όπως η σκόνη και τα γλυκά, τα δώρα και οι χαρούμενοι άνθρωποι.

 

 Είναι σαν μια νέα, καθαρή εκκίνηση!

 

Είναι σαν να έχετε ένα μεγάλο λευκό χαρτί για να ζωγραφίσετε νέες δυνατότητες!

 

Είναι ένας μαγικός κόσμος, «η Ελπίδα που χαμογελά στο κατώφλι του επόμενου χρόνου», όπως το έγραψε ο Τένισον. 

 

Μια άλλη φωνή που υπόσχεται  νέο ξεκίνημα -με λάθη ή χωρίς δεν έχει σημασία- γιατί αυτή η μέρα έχει το βάρος της υπόσχεσης, μπορεί και της αλλαγής...

 

 Μοιάζει με ένα μαγικό κουτί γεμάτο με όλα τα άγνωστά μας πεπρωμένα, μια πόρτα ανοιχτή στο άγνωστο.

 

Μοιάζει με ένα άγραφο χαρτί που μας υπόσχεται τον παράδεισο ή την ανασύνθεση του εαυτού μας.

 

 Όπως ο Ζαρατούστρα του Νίτσε λέει: «Πρέπει να είστε έτοιμοι να κάψετε τον εαυτό σας γιατί  πώς θα μπορούσατε να γίνετε καινούργιος αν δεν είχατε γίνει πριν στάχτη;»  Ή «Κανείς δεν μπορεί να σας κατασκευάσει τη γέφυρα πάνω στην οποία εσείς, και μόνο εσείς, πρέπει να διασχίσετε τον ποταμό της ζωής. Πού οδηγεί; Μη ρωτάτε, περπατήστε!»

 

Μοιάζει σαν να είναι ο χρόνος μια γυάλινη σήραγγα  και στο τέλος του φτάνουμε σε  μια ανοιχτή θάλασσα.

 

Μοιάζει σαν το όριο της γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα στον υπαρκτό και τον ιδεατό εαυτό μας.

 

Μοιάζει να μας λέει ότι ο χρόνος είναι τεχνίτης, όπως ακριβώς και η ζωή είναι τέχνη. Την άλλη μέρα όμως το ξεχνάμε για να παίξουμε το παιχνίδι της ζωής το άτεχνο. Γιατί παρά τη βαθύτατη επιθυμία για αγάπη, στην πραγματικότητα η επιτυχία, το κύρος, τα χρήματα, η εξουσία,  σχεδόν όλη μας η ενέργεια χρησιμοποιείται για την εκμάθηση του τρόπου επίτευξης αυτών των στόχων.

 

 Θα ήθελα αυτή η πρωτοχρονιά να σημάνει επιτέλους το τέλος της «χαμένης αγωνίας»! Κάποια μέρα, όταν οι τελευταίοι νόμοι της φυσικής θα είναι στη διάθεσή μας, μπορεί να ανακαλύψουμε ότι η έννοια του χρόνου δεν υφίσταται και η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση.

 

Αυτή η βραδιά  όμως  μας προτρέπει  να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι ο κόσμος οργανώνεται με έναν ορθολογικό τρόπο.

 

Μοιάζει να λέει ότι ο κόσμος δεν έχει τρελαθεί. Στην πραγματικότητα ήταν πάντα τρελός γιατί συνεχίζει ακόμα να ονειρεύεται.    

Ο νούμερο ένα στόχος με τον οποίο μπορούμε να μπούμε δυναμικά στη νέα χρονιά

 

Μαθαίνουμε να αποφεύγουμε τη δυσφορία, τη δυσανασχέτηση όλων των ειδών από πολύ μικρή ηλικία και αυτή η στάση διαιωνίζεται στην ενήλικη ζωή. Απ’ όσα θυμόμαστε, όταν χτυπούσαμε κάπου, οι γονείς μας θα μας παρηγορούσαν, θα φιλούσαν το χτύπημα για να διορθωθούν όλα γρήγορα. Όταν καυγαδίζαμε με έναν φίλο, μάθαμε να λέμε συγγνώμη και να τα ξεχνάμε όλα. Όταν συμμετείχαμε σε κάποιο άθλημα, κερδίζαμε μετάλλια μόνο και μόνο επειδή ανήκαμε σε κάποια ομάδα, επειδή απλώς εμφανιζόμασταν.

 

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μας επευφημούν και μας κολακεύουν αν δείχνουμε χαρούμενοι, η χαρά είναι η ιδανική και επιθυμητή κατάσταση. Ο κόσμος μας είναι δομημένος έτσι ώστε να αποφεύγουμε την δυσφορία κάθε είδους και να διασφαλίζουμε με κάθε μέσo τη σωματική, συναισθηματική και κοινωνική άνεση. Τέλος, θεωρείται ότι υπάρχει μια γρήγορη λύση για τα περισσότερα δύσκολα πράγματα στη ζωή και ότι αν εμείς δεν την έχουμε βρει, τότε κάτι πάει πολύ στραβά με εμάς.

 

Πρόκειται για μια εγγενής πίεση. Σκεφτείτε πόσες φορές καθημερινά αποφεύγετε τη δυσφορία, τη δυσανασχέτηση. Πόσες φορές επιλέξατε να νιώσετε λιγότερα για να αποφύγετε την περιπλοκότητα της ενδοσκόπησης, του πόνου που μπορεί να φέρει αυτή η δυσφορία, πόσες φορές αποφεύγετε να παίρνετε δύσκολες αποφάσεις.

 

 

Πώς η αποφυγή επηρεάζει τη συμπεριφορά

Όλες εκείνες οι φορές που επιλέξαμε να φωνάξουμε, να παραφάμε ή να αναβάλλουμε, αντανακλούν την παρόρμησή μας σε μια προσπάθεια να μειώσουμε ή να ξεφορτωθούμε δυσάρεστα συναισθήματα (φόβο, θλίψη, ντροπή, σύγχυση). Αν ήμασταν πρόθυμοι να αποδεχτούμε όλα αυτά τα ανθρώπινα συναισθήματα, θα τους αφήναμε χώρο να μας κατευθύνουν και να μας αποκαλύψουν τι είναι πραγματικά σημαντικό για εμάς, να μας παρέχουν καθοδήγηση.

 

Για παράδειγμα, όταν παραμελούμε να προκαλέσουμε τον εαυτό μας διαπροσωπικά ή κοινωνικά, όπως να μπούμε σε μια κουβέντα ή όταν αποφεύγουμε να προσεγγίσουμε έναν σύντροφο επειδή φοβόμαστε την έκθεση ή τη σύγκρουση, χάνουμε σημαντικές ευκαιρίες για προσωπική εξέλιξη,

 

Το νούμερο 1 βασικό στοιχείο με το οποίο μπορούμε να μπούμε δυναμικά στη νέα χρονιά

Το να είμαστε πιο άνετοι με το να δυσφορούμε, με το να δυσανασχετούμε, να βγαίνουμε από τη βολή μας. Δηλαδή να πάμε κόντρα σε αυτό που αυτόματα μας λέει ο νους μας· αυτός πάντα θα θέλει να παρακολουθεί από μια ασφαλή απόσταση.

 

 

Αντί να ακούμε λοιπόν αυτή τη φωνή της άνεσης και της βολής, αυτή τη χρονιά μπορούμε να εξασκήσουμε την ανοιχτότητα και την ευελιξία αντί να επιστρέφουμε στα γνώριμα, οικεία και βολικά μοτίβα συμπεριφοράς.

 

Ακόμα κι αν διανοητικά γνωρίζετε ότι θα αποκτούσατε μια ιδιαίτερη αίσθηση προσωπικής ικανοποίησης και επίτευξης αν προκαλούσατε τον εαυτό σας, ο νους σας, και συγκεκριμένα οι αισθήσεις και οι σκέψεις σας κρατούν σε απόσταση. Καταλήγετε όχι μόνο να χάνετε ευκαιρίες, αλλά επιπλέον να κατηγορείτε μετά τον εαυτό σας γι’ αυτό. Οι εκφράσεις όπως «Δεν είμαι αρκετά καλή», «δεν μπορώ να το κάνω» ή «κανείς δεν ενδιαφέρεται» γίνονται δεύτερη φύση σας.

 

Τι να κάνουμε όταν ο νους μας λέει να αποφύγουμε

Ο νους σας είναι ένα υπέροχο εργαλείο, το οποίο μπορεί να σας βοηθήσει με αυτό το στόχο. Όταν σας λέει αυτόματα να αποφύγετε κάτι, αναρωτηθείτε ποια δυσφορία ή φόβο αποφεύγετε. Αναγνωρίστε τις αξίες σας και σκεφτείτε αν πλησιάζετε ή απομακρύνεστε από αυτές.

 

Αν απομακρύνεστε από τις αξίες που είναι πολύτιμες για εσάς, εξετάστε μήπως τελικά να πάρετε έναν άλλο δρόμο, να δοκιμάσετε κάτι άλλο από αυτό που ενστικτωδώς σας προστάζει ο νους. Στην αρχή θα αντισταθεί και αυτό είναι αναμενόμενο. Υπενθυμίστε ξανά και ξανά στον εαυτό σας τα οφέλη της επιλογής σας.

 

«Αγκαλιάζοντας» τη δυσφορία σας, αγκαλιάζετε τον εαυτό σας και του δείχνετε αγάπη και συμπόνοια. Και σα να μην φτάνει αυτό, ενισχύετε την προσωπική σας ανάπτυξη κάθε φορά που μαθαίνετε κάτι νέο για εσάς και χρησιμοποιείτε τις πληροφορίες προς βελτίωσή σας. Μήπως, λοιπόν, αυτός να γίνει ο νούμερο 1 στόχος για τη νέα χρονιά;

 

Πηγή: www.psychologytoday.com/

10 εκπληκτικά πράγματα που συνέβησαν στον κόσμο το 2020

 

Σχεδόν όλες οι εκπομπές και οι ιστοσελίδες κάνουν αφιερώματα για τη χρονιά που φεύγει με τίτλους όπως «Η χρονιά που θέλουμε να ξεχάσουμε» και απαριθμούν όλους τους λόγους που το 2020 ήταν απαίσιο. Αλλά μέχρι τώρα, θα έχουμε μάθει να εκτιμάμε όλα τα κλισέ που υπάρχουν και να τα εφαρμόζουμε στη ζωή μας: κάνε το καλύτερο που μπορείς, δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής, απόλαυσε τις μικρές χαρές της καθημερινότητας. Γι’ αυτό και εδώ έχουμε μια λίστα όλων των καλών εκείνων πραγμάτων που συνέβησαν σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και υπογραμμίζουν το γεγονός ότι δεν ήταν μια εντελώς χαμένη χρονιά.

 

10 εκπληκτικά πράγματα που συνέβησαν μέσα στο 2020

Ήταν μια σχετικά καλή χρονιά για τα ζώα

Η Κίνα (επιτέλους) απαγόρευσε την παραγωγή και το εμπόριο άγριας ζωής προς κατανάλωση και επίσης αφαίρεσε τον παγκολίνο από την παραδοσιακή λίστα ιατρικής και φαρμακευτικής. Η Γαλλία απαγόρευσε τη χρήση άγριων ζώων στα τσίρκο. Στην Κένυα, ο πληθυσμός των λιονταριών αυξήθηκε κατά 25% από τον αριθμό του 2010, και περισσότεροι από 140 ελέφαντες γεννήθηκαν στο Εθνικό Πάρκο Amboseli. Έξι μωρά ουρακοτάγκοι γεννήθηκαν στο Καταφύγιο Άγριας Ζωής Lamandau στο Βόρνεο. Αυτοί είναι κάποιοι από τους καλούς τρόπους με τους οποίους το 2020 ήταν καλό προς τα ζώα.

 

Η λέξη «ήρωας» ορίστηκε πολύ διαφορετικά αυτή τη χρονιά

Οι υγειονομικοί, οι ιατροί, οι νοσηλευτές, οι ψυχολόγοι και όλοι οι εργαζόμενοι σε καταστήματα προϊόντων πρώτης ανάγκης που έδωσαν και δίνουν όλη τους την ψυχή στο επάγγελμά τους φέτος προσδιορίστηκαν ως «ήρωες». Αν ήταν μια σκληρή χρονιά για εμάς που κλειστήκαμε στα σπίτια μας, ήταν ακόμα σκληρότερη για όλους εκείνους που αγωνίζονται στην πρώτη γραμμή, ρισκάροντας της ζωή τους κάθε μέρα, για να διασφαλίσουν ότι οι υπόλοιποι θα μπορέσουμε να ζήσουμε και να εργαστούμε με ασφάλεια από το σπίτι.

  

  

Πολλοί εκμεταλλεύτηκαν τον χρόνο για να ξανασυνδεθούν με την οικογένεια

Κάποιοι δυσκολεύτηκαν να βρουν τον προσωπικό τους χώρο μέσα στην καραντίνα, επειδή χρειάστηκε να μείνουν σε ένα σπίτι με άλλα μέλη της οικογένειας για μεγάλο χρονικό διάστημα, μια συνθήκη ασυνήθιστη. Αλλά για πολλούς άλλους, ήταν μια ευκαιρία να περάσουν ποιοτικό χρόνο με την οικογένειά τους, την οποία στερούνταν στην καθημερινότητα λόγω απόστασης ή φόρτου εργασίας. Οι γείτονες από ξένοι έγιναν δεύτερη οικογένεια σε πολλές περιπτώσεις.

 

Η ψυχική υγεία είναι τώρα μια προτεραιότητα

Η συζήτηση γύρω από την ψυχική υγεία είναι τώρα εντονότερη από ποτέ. Δημιουργήθηκαν γραμμές στήριξης, ομάδες βοήθειας και μέτρα έγιναν ευρέως γνωστά ώστε να διασφαλιστεί μια κάποια ψυχική ηρεμία μέσα σε αυτές τις δύσκολες μέρες. Η προσοχή στρέφεται τώρα όλο και περισσότερο προς όλους εκείνους που υποφέρουν σιωπηλά, η πληροφόρηση και η γνώση γύρω από το θέμα πληθαίνουν.

 

Πολλοί ανακάλυψαν νέα ταλέντα και ανέπτυξαν νέες δεξιότητες

Ήταν με κάθε τρόπο ένας διαγωνισμός δημιουργίας αυτός ο καιρός, πολλοί άνθρωποι ανέπτυξαν μια σειρά νέων δεξιοτήτων και έθρεψαν κρυμμένα ταλέντα – εκείνοι που δεν είχαν ποτέ χρόνο να πάνε στο γυμναστήριο τώρα ασκούνται, αρκετοί τώρα έχουν φυτέψει στα μπαλκόνια τους μπαχαρικά και βότανα. Ο κόσμος απέκτησε πολλούς δημιουργικούς σεφ, καλλιτέχνες, μουσικούς.

 

 

Η δύναμη του κόσμου που ενώνεται για έναν σκοπό

Αυτό ήταν ιδιαίτερα συγκινητικό. Οι Ιταλοί τραγουδούσαν μαζί από τα μπαλκόνια τους, μεγάλες εταιρείες χρησιμοποίησαν τα υλικά τους για να παράξουν αναπνευστήρες, μάσκες και αντισηπτικά. Πιο ευκατάστατοι άνθρωποι δώρισαν μεγάλα ποσά για να στηρίξουν όσους χτυπήθηκαν σοβαρότερα από την πανδημία. Άνθρωποι του μεροκάματου μαγειρεύουν και προσφέρουν δωρεάν γεύματα σε αστέγους και ανέργους. Γιατροί και ψυχολόγοι προσφέρουν σε πολλές περιπτώσεις δωρεάν τις υπηρεσίες τους.

 

Εργασία από το σπίτι, επιτέλους!

Ένα πράγμα που έκανε περιττό το 2020 ήταν το γραφείο. Όλοι εκτός από τους απαραίτητους εργαζόμενους εργάζονται από το σπίτι εδώ και περίπου ένα χρόνο και τώρα οι επιχειρήσεις είναι πιο ευέλικτοι από ποτέ με την τηλεργασία. Κάποιες εταιρείες, όπως η Microsoft, η Infosys και η Twitter έκαναν αυτή την επιλογή μόνιμη για τους υπαλλήλους τους, ενώ άλλοι όπως η Google, έχουν επεκτείνει κατά πολύ αυτή τη δυνατότητα (για άλλο ένα έτος).

 

Ήταν μια καλή χρονιά για τα δικαιώματα της lgbtq κοινότητας

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ απαγόρευσε να απολύονται άνθρωποι από την εργασία τους μόνο και μόνο λόγω του διαφορετικού σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Σε πολλές χώρες, όπου τα δικαιώματα των ανθρώπων LGBTQ δεν αναγνωρίζονταν, φέτος έγιναν πιο ανοικτές στην διαπραγμάτευση και στην αλλαγή. Η Βόρεια Ιρλανδία, η Κόστα Ρίκα και η Ταιβάν αναγνωρίζουν τον γάμο ανάμεσα σε όλα τα φύλα.

 

Μειώθηκε το αποτύπωμα άνθρακα στη γη λόγω της πανδημίας

Με πολλές χώρες να μπαίνουν σε καραντίνα, βιομηχανίες να κλείνουν, πτήσεις να ακυρώνονται και με λιγότερα οχήματα στους δρόμους, υπήρξε μια δραματική μείωση στις εκπομπές άνθρακα παγκοσμίως. Αν και οι επιδράσεις αυτών των περιορισμών άρχισαν να αναστέλλονται αμέσως μόλις αρχίσαμε να βγαίνουμε ξανά από τα σπίτια μας, μπορούμε και πάλι να νιώθουμε καλύτερα για την μικρή, ελάχιστη αυτή πρόοδο που συντελέστηκε. Αυτό άλλαξε και τον τρόπο σκέψης πολλών ανθρώπων.

 

Συνειδητοποιήσαμε πόσο σημαντικά είναι τα ταξίδια στη ζωή μας

Η ιδέα ότι για πολύ καιρό δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε μας έκανε να ονειρευόμαστε τα τόσα μέρη που θέλουμε να επισκεφθούμε. Η φύση έλαβε ξανά την αξία που έπρεπε να έχει στη ζωή μας. Αυτή η συνειδητοποίηση μπορεί να βελτιώσει κατά πολύ την υπόλοιπη ζωή μας.

 

Πηγή: www.cntraveller.in/story/2020-highlights-major-events-good-news   

Η βαριά κληρονομιά ενός πένθιμου χρόνου

 

γράφει ο Παντελής Μπουκάλας

 

 

Απλό κατά βάση το πρόσφατο εξώφυλλο του αμερικανικού περιοδικού Time, ένα μελανογράμματο 2020 διαγραμμένο από ένα κόκκινο χι, απέσπασε πάντως πολλούς επαίνους. Ισως επειδή εξεικόνισε στη λιτότερη δυνατή μορφή έναν διαχρονικό πανανθρώπινο πόθο, συνώνυμο εντούτοις της πλήρους αδυναμίας και της ματαιότητας. Τον πόθο να είμαστε οι χειριστές του χρόνου, όχι τα υποχείριά του.  Και παιδιά ακόμα, λαχταράμε να αντιστρέψουμε τη μοιραία σύνταξη των πραγμάτων. Να γίνουμε εμείς το υποκείμενο του ρήματος «διαγράφω» (τον χρόνο ή τον θάνατο), παρότι το πεπρωμένο, όπως επιβάλλεται από τα θεϊκά σχέδια ή τον ρυθμό της φύσης, μας έχει καταδικάσει στη θέση του αντικειμένου. Και, παρά να μας διαγράφει ο χρόνος, να μας σβήνει, μέρα τη μέρα, στιγμή τη στιγμή, να τον διαγράφουμε εμείς, αν δεν ευτυχήσαμε στη διάρκειά του. Να τον θεωρούμε «ως μη γενόμενον», όπως μια φάση στο βόλεϊ που δεν την πρόλαβε ο διαιτητής και δυσκολεύεται να αποφασίσει ποια ομάδα έχει το δίκιο.

 

Ειδικά τώρα, όλοι θα θέλαμε το ανέφικτο: να διαγράψουμε το πένθιμο 2020, που έκλεψε εκατοντάδες χιλιάδες ζωές – κι όχι πάντα «επειδή δεν γινόταν αλλιώς». Δεν χωράει συζήτηση ότι σε πάμπολλες περιπτώσεις, παγκοσμίως, γινόταν και παραγινόταν αλλιώς, καλύτερα, αποτελεσματικότερα. Οσο πανούργα κι αν αποδεικνύεται η επιβιωτική στρατηγική του κορωνοϊού, οι απώλειες θα ήταν οπωσδήποτε μικρότερες αν η επίσης δεδομένη πανουργία του ανθρώπινου όντος, η πολυμηχανία του, δεν ήταν διχασμένη: η μισή, αγαθή και δοτική, επιμένει να δρα για το καλό, για το καλό όλων. Η άλλη μισή όμως τάσσεται υπηρέτρια της προχειρότητας και της νωθρότητας όσον αφορά τους πολιτικούς, που εξαντλούν την ευφυΐα τους στην κατασκευή δικαιολογιών, της απληστίας και του αμοραλισμού όσον αφορά τους κάθε λογής επιχειρηματίες. Των φαρμακοβιομηχάνων συμπεριλαμβανομένων. Επιτάχυναν τα ερευνητικά τους προγράμματα χάρη στις γενναιόδωρες επιδοτήσεις από κράτη και υπερεθνικούς σχηματισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση, κι όμως, η έγνοια τους, όπως και με το AIDS, παραμένει το κέρδος.

 

Ενόσω οι άνθρωποι πεθαίνουν μαζικά, άλλοι άνθρωποι, μια ασήμαντη μειονότητα, θησαυρίζουν θησαυρούς επί της γης, παρότι γνωρίζουν ότι στον άλλο κόσμο την ίδια τιποτένια περιουσία μεταφέρουν όλοι, είτε Δαρείοι είναι είτε Μάνητες, δούλοι των Δαρείων δηλαδή. Σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης «Αμερικανοί για Φορολογική Δικαιοσύνη», στη διάρκεια της πανδημίας, οπότε πολλαπλασιάστηκαν οι άνεργοι, οι άστεγοι κι όσοι ψευτοζούν χάρη στα συσσίτια, οι 651 Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι αύξησαν κατά 1,1 τρισ. δολάρια τον συνολικό τους πλούτο.

 

Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα μπορούσαν –για την ψυχή της μάνας τους, για τη χρυσόσκονη της δημοσιότητας ή, έστω, για ν’ αβγατίσουν τις μετοχές τους στο χρηματιστήριο του μελλοντικού παραδείσου– να προσφέρουν 3.000 δολάρια σε κάθε Αμερικανό και παρ’ όλ’ αυτά η περιουσία τους να συνεχίσει να υπερβαίνει το προ κορωνοϊού ύψος της. Δεν το έπραξαν. Αν η συνείδησή τους είχε λείψανα ποιότητας, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα είχαν γίνει ποτέ δισεκατομμυριούχοι. Κι ύστερα, δεν μπορεί να δογμάτιζε λαϊκιστικά ο παντογνώστης Ιησούς όταν έλεγε το εξής «ταξικό»: «Ευκολώτερόν εστιν κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν». Η καμήλα και η βελονότρυπα, στη γραφή του Ματθαίου.

 

Το έχουμε δει άπειρες φορές το τρισάθλιο έργο. Και θα συνεχίσουμε να το βλέπουμε εσαεί. Το αίσθημα ή το πνεύμα οικουμενικότητας είναι εξαιρετικά αδύναμο. Η πανδημία το αποκάλυψε αυτό πειστικότερα και από την κλιματική κρίση. Ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ «ομιλούν μη ακουόμενοι», όπως γράφουν επί θορυβωδών εξάρσεων οι πρακτικογράφοι της Βουλής. Και μοχθηροί εξωγήινοι αν μας επιτεθούν κάποια στιγμή, επιβεβαιώνοντας τον φόβο του Στίβεν Χόκινγκ, και πάλι θα βρεθούν γήινοι πρόθυμοι να μηδίσουν· να αρειανίσουν δηλαδή, να ανδρομεδίσουν ή να προξιμοκενταυρίσουν, αν υποθέσουμε ότι το «ενδιαφέρον σήμα» που εντόπισαν οι αστρονόμοι προερχόμενο από το Proxima Centauri, το πλησιέστερο αστρικό σύστημα στον ήλιο, είναι η προειδοποίησή τους ότι καταφτάνουν.

 

Οποια ζύγια κι αν χρησιμοποιήσουμε πάντως, δύσκολα θα κρίναμε ιστορικά ορθό τον τίτλο που αφιέρωσε το Time στο απερχόμενο 2020: «The worst year ever», η χειρότερη χρονιά όλων των εποχών. Σύμφυτο γνώρισμα των ανθρώπων είναι βέβαια να σπεύδουν στον υπερθετικό βαθμό όταν αξιολογούν τα πράγματα που έχουν τους ίδιους στο επίκεντρό τους, ως άτομα, ως μέλη κοινοτήτων, ως «κατοίκους εποχών». Και σίγουρα οι περίπου 2.000.000 νεκροί της πανδημίας σε δέκα μήνες είναι τρομακτικό μέγεθος, ανυπόφορο. Δεν είναι αριθμοί σ’ έναν ατέλειωτο κατάλογο ημιανωνύμων. Είναι πλήρεις μικρόκοσμοι, με τις πολλές συναισθηματικές και πνευματικές διασυνδέσεις του ο καθένας.

 

Μολαταύτα, στο βάθος του μυαλού των στυγνών «οικονομολόγων του πένθους» ένα χαιρέκακο κομπιουτεράκι μετράει και ξαναμετράει πόσο ξαλάφρωσαν οι προϋπολογισμοί των κρατών από τη «μεταδημότευση» υπερηλίκων (κατά την ορολογία των θρησκειών), με τα αναπόφευκτα χρηματοβόρα «υποκείμενα νοσήματά» τους. Ενα κομπιουτεράκι της ίδιας κοπής δουλεύει πιθανότατα και στο μυαλουδάκι των κυνικότερων πολιτικών. Οσων είδαν τις απώλειες στη χώρα τους να μετριούνται με τις εκατοντάδες χιλιάδες, κι όμως έμειναν ασάλευτοι στη φιλοτομαριστική κοινωνιοπάθειά τους.

 

Το σκοτεινότερο δείγμα είναι βέβαια ο Ντόναλντ Τραμπ. Ενδεχομένως το μοναδικό καλό που θα προσφέρει στην οικουμένη το 2020 είναι ότι εκπνέοντας θα συναποκομίσει τον μεγιστάνα πλανητάρχη. Και μόνο αυτή η προσφορά του λοιπόν αρκεί ώστε να μη χαρακτηριστεί «η χειρότερη χρονιά όλων των εποχών». Για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες πάντως, το απερχόμενο έτος δεν απέχει πολύ από το να καταγραφεί πράγματι σαν το χειρότερο της ιστορίας τους. Οι νεκροί της πανδημίας ξεπέρασαν ήδη από την άνοιξη τους 58.220 Αμερικανούς στρατιωτικούς που έχασαν τη ζωή τους στην εικοσαετία του πολέμου του Βιετνάμ (1955-1975). Στις 21 Δεκεμβρίου είχαν φτάσει πια τους 317.000. Υπολείπονταν δηλαδή κατά 90.000 των Αμερικανών στρατιωτικών που σκοτώθηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πιθανόν ο Τραμπ εκβιάζει την παράταση της θητείας του ώστε να καταρρίψει το μακάβριο ρεκόρ και να καταγραφεί στην ιστορία της χώρας του σαν ο χείριστος των χειρίστων.

 

Για το Time, το 2020 είναι «the worst year ever» επειδή βλέπει την Ιστορία με εθνικό πρίσμα. Για την Ευρώπη, αλλά και για την Ασία, οι νεκροί της πανδημίας είναι ασύγκριτα λιγότεροι από τους στρατιωτικούς και τους πολίτες που πέθαναν στον Β΄ Παγκόσμιο. Ενδεικτικά, η Ελλάδα έχασε 88.000 στρατιωτικούς και 715.000 πολίτες, η δε Σοβιετική Ενωση 10.000.000 στρατιωτικούς και 20.000.000 πολίτες, όταν οι Αμερικανοί άμαχοι που σκοτώθηκαν ήταν μερικές εκατοντάδες, στο Περλ Χάρμπορ.

 

Βαρύ κι ασήκωτο, παρ’ όλ’ αυτά, το 2020. Και παρότι αυτό δεν το κρίνουν οι ευχές, μακάρι να μην έχουμε μπροστά μας τίποτε βαρύτερο.

*Η φωτογραφία είναι «Η Γέννηση του Χριστού». Το έργο έχει φιλοτεχνηθεί σύμφωνα με το ύφος του Χανιώτη ζωγράφου Θεόδωρου Πουλάκη (περ. 1620-1692). Δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, δωρεά Αιμίλιου Βελιμέζη. Φωτ. ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΜΠΕΝΑΚΗ

H Ελλάδα ξεπέρασε σε νεκρούς την Κίνα με πληθυσμό 1.4 δισ. κατοίκους

 

Η Ελλάδα ξεπέρασε και σε απόλυτο αριθμό τους νεκρούς από την πανδημία σε σχέση με την Κίνα από όπου ξεκίνησε η εξάπλωση του κορονοϊού.

 

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία , που είναι διαθέσιμα την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου, ο αριθμός των νεκρών στην Ελλάδα (πληθυσμός 10.72 εκ) έφτασε τους 4730 τη στιγμή που στην Κίνα (πληθυσμός (1.39 δισ) ήταν 4.634

 

Πρέπει να σημειωθεί ότι διεθνείς παρατηρητές έχουν εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με την αξιοπιστία των στοιχείων για τους νεκρούς που παρουσιάζει η κινεζική κυβέρνηση, χωρίς όμως να παρουσιάσουν στοιχεία.

 

Σε σχέση με τα κρούσματα, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων o αριθμός των ανθρώπων που μολύνθηκαν από τον κορονοϊό στην Ουχάν της Κίνας, από όπου πιστεύεται ότι ξεκίνησε η πανδημία, φαίνεται ότι ήταν σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερος από αυτόν που έχει ανακοινώσει το Πεκίνο, σύμφωνα με έρευνα του Κινεζικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

 

Σύμφωνα με τα τεστ αντισωμάτων που διενεργήθηκαν τον Απρίλιο μετά την κορύφωση της πανδημίας, το 4,43% των κατοίκων της Ουχάν βρέθηκε να έχει αντισώματα στον κορονοϊό, κάτι που σημαίνει ότι το σώμα τους αντέδρασε στην παρουσία του ιού. Σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης, αυτό σημαίνει ότι περίπου 480.000 άνθρωποι είχαν μολυνθεί από την covid-19, αριθμός σχεδόν δεκαπλάσιος σε σχέση με τα 50.000 κρούσματα που έχουν ανακοινώσει μέχρι στιγμής οι αρχές.

  

Ακόμη και με αυτές τις εκτιμήσεις όμως θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο πληθυσμός της Κίνας είναι σχεδόν 140 φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Ελλάδας.   

πηγή

Γάλλος υπ. Υγείας: Δεν θα πάρω τη θέση κάποιου που χρειάζεται το εμβόλιο .!

 

Ανυπομονώ να εμβολιαστώ για τον COVID-19 αλλά δεν πρόκειται να πάρω τη θέση κάποιου που έχει προτεραιότητα δήλωσε ο υπουργός Υγείας της Γαλλίας Ολιβιέ Βεράν.

 

Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, απαντώντας σε ερωτήσεις χρηστών του ίντερνετ, σημείωσε ότι το εμβόλιο αποτελεί ευκαιρία για την ανθρωπότητα και πως ο ίδιος θέλει να εμβολιαστεί το συντομότερο. Σημείωσε όμως ότι ο ίδιος, σε ηλικία 40 ετών, δεν ανήκει σε ευπαθείς ομάδες. «Αφήνω τη θέση μου σε εκείνες και σε εκείνους που θα επωφεληθούν περισσότερο» συμπλήρωσε ο υπουργός Υγείας της Γαλλίας.

  

Οι δηλώσεις του έρχονται σε πλήρη αντίθεση με κυβερνητικά στελέχη και πρώην μέλη της ΟΝΝΕΔ που σπεύδουν να εμβολιαστούν πριν ακόμη και από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό νοσοκομείων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης με την πανδημία.

 

Όπως αναφέρει η ΕΦ.ΣΥΝ «στη «ναυαρχίδα» του συστήματος υγείας στον αγώνα κατά του κορονοϊού, στο νοσοκομείο «Σωτηρία», ακυρώθηκαν εμβολιασμοί υγειονομικών που ήταν προγραμματισμένοι για σήμερα «λόγω αστοχίας στον προγραμματισμό» σύμφωνα με τον διοικητή του νοσοκομείου, «για να μπορέσουν να εμβολιαστούν υπουργοί της κυβέρνησης και ‘’παρατρεχάμενοι’’» σύμφωνα με τον γραμματέα της ΟΕΝΓΕ». 

Ο Στέλιος Πέτσας ενημέρωσε ότι υπάρχει λίστα με 126 στελέχη που θα εμβολιαστούν κατά προτεραιότητα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ενώ στο παρελθόν είχε ανακοινωθεί ότι η λίστα αυτή περιλαμβάνει μόλις 46 άτομα.

πηγή

 

 

 

 

Εκτός ΜΕΘ πάνω από το 80% των θανάτων από Covid το τελευταίο δίμηνο

 

Στην τραγική πραγματικότητα καταδεικνύουν τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύονται από τον ΕΟΔΥ σχετικά με τους ανθρώπους που πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ στην Ελλάδα. Η μακάβρια αριθμητική αποκαλύπτει πως περίπου το 80% των ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή το τελευταίο δίμηνο δεν νοσηλεύτηκαν ποτέ σε κάποια μονάδα εντατικής θεραπείας, επιβεβαίωνοντας όσα είχε επισημάνει ο καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Βασίλης Τσαουσίδης σε πρόσαφατο άρθρο του στο Tvxs.gr.

 

Επιβεβαιώνονται επίσης οι καταγγελίες και οι μαρτυρίες από γιατρούς και συγγενείς θυμάτων για επιλογή ασθενών, αλλά και οι τεράστιες ευθύνες για τη μη ενίσχυση του ΕΣΥ με τις ελλείψεις σε κλίνες και προσωπικό να έχουν κόστος σε ανθρώπινες ζωές. «Με περισσότερο προσωπικό και καλύτερη οργάνωση θα είχαν σωθεί άνθρωποι», είχε επισημάνει στο Tvxs.gr ο εντατικολόγος και προέδρος των εργαζομένων στο «Αττικόν» στο Tvxs.gr, ενώ και ο διευθυντής ΜΕΘ στο νοσοκομείο «Παπανικολάου», Νίκος Καπραβέλος είχε τονίσει ότι λόγω έλλειψης ΜΕΘ έχουν χαθεί άνθρωποι που θα μπορούσαν να σωθούν. Όπως εξηγούσε στο Tvxs.gr ο παθολόγος Δημήτρης Ζιαζιάς, έχοντας εργαστεί σε κλινική Covid, «η πιθανότητα επιβίωσης ασθενών που παραμένουν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ μπορεί να μειωθεί ως και 90%».

 

Τα επίσημα στοιχεία από τον ΕΟΔΥ, αν και «κρυμμένα» στο πλήθος των δεδομένων της πανδημίας, είναι άκρως αποκαλυπτικά αρκεί κανείς να εξετάσει και να αναλύσει τις νοσηλείες και τα εξιτήρια από τις ΜΕΘ και τον συνολικό αριθμό των θυμάτων. Μέσα σε δύο μήνες, από τις 27 Οκτωβρίου μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου, καταγράφηκαν 4.013 νεκροί. Την ίδια περίοδο εξήλθαν απο τις ΜΕΘ 580 ασθενείς, ενώ το ποσοστό θνησιμότητας στις εν λόγω μονάδες είναι της τάξης του 43% με 45% και άρα το ποσοστό επιβίωσης είναι προφανώς 55-57%. Κάνοντας την αναγωγή αυτό σημαίνει πως στις ΜΕΘ το τελευταίο δίμηνο κατέληξαν περίπου 470 με 500 άνθρωποι. Με βάση τους υπολογισμούς, το ποσοστό των ασθενών που κατέληξαν εκτός ΜΕΘ, δηλαδή σε απλές κλίνες Covid, είναι πιθανό να ξεπερνάει το 80%.

 

Το γεγονός ότι υπάρχει σημαντικός αριθμός θανάτων που σημειώνεται εκτός ΜΕΘ έχει αναδειχθεί και στο παρελθόν, με μικρότερα όμως ποσοστά (της ταξης του 51%). Όπως αναφέρεται και σε σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας τα «Τα Νέα», είναι ενδεικτικό το δημοσίευμα στις αρχές Νοεμβρίου, στο οποίο παρουσιαζόταν σχετικό έγγραφο που είχε παραδοθεί στους αναλυτές της πανδημίας και το οποίο αφορούσε την περίοδο 19-25 Οκτωβρίου, που ακόμη δεν είχε σημειωθεί έξαρση θανάτων. Στο 11σέλιδο αυτό έγγραφο σημειώνεται ότι στο συγκεκριμένο επταήμερο –οπότε τα κρούσματα αυξάνονταν ραγδαία- απεβίωσαν συνολικά 63 άτομα με διάμεση ηλικία 82 ετών και υπήρξε συγκριτικά αύξηση της τάξης του 1,59% των θανάτων σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.

 

 

 

Ωστόσο ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτό που μνημονευόταν αμέσως μετά στην εν λόγω καταγραφή, ότι «31 εκ των νεκρών (49,21%) ήταν διασωληνωμένοι ασθενείς σε ΜΕΘ και 32 (50,79%) ήταν ασθενείς σε κλινικά τμήματα εκτός ΜΕΘ». Μάλιστα στο εν λόγω έγγραφο προσδιορίζεται αμέσως μετά ότι «η διάμεση ηλικία των ασθενών που απεβίωσαν σε ΜΕΘ είναι τα 72 έτη ενώ η διάμεση ηλικία ασθενών που απεβίωσαν εκτός ΜΕΘ είναι τα 84 έτη» . Αντίστοιχο δείγμα υπάρχει και σε επιδημιολογική έκθεση εκείνης της περιόδου όπου αναφέρει ότι οι άνθρωποι που έχασαν την ζωή τους εντός των ΜΕΘ τον Σεπτέμβριο ήταν 64, επί συνόλου 125 νεκρών εκείνο τον μήνα.

 

Ακόμη από τις αρχές Οκτωβρίου μέχρι τις 27 του ίδιου μηνός, αναγραφόταν ότι στις εν λόγω μονάδες είχαν χάσει την ζωή τους 80 άτομα, όταν το σύνολο των αποθανόντων από τον κορωνοϊό, το ίδιο ακριβώς χρονικό διάστημα, ήταν 191. Επιπλέον σε δήλωσή της –στις 10 Νοεμβρίου- σημαντική κρατική λειτουργός που ασχολείται με τον εν λόγω τομέα επεσήμαινε ότι «από την αρχή της πανδημίας, πάνω από 900 άνθρωποι έχουν νοσηλευτεί και πάνω από 330 βγήκαν από τις ΜΕΘ απόλυτα υγιείς». Σημειώνεται ότι εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στις ΜΕΘ περίπου 270 άτομα. Κι έτσι συνάγεται το συμπέρασμα (με αφαίρεση από το σύνολο των 900 των νοσηλευόμενων εκείνη την στιγμή και των εξελθόντων) ότι οι άνθρωποι που, δυστυχώς, απεβίωσαν στις ΜΕΘ από την αρχή της πανδημίας, ήταν περίπου 300. 

πηγή

Πανδημία: Το πολιτικό έγκλημα της κυβέρνησης πίσω από τα «άριστα» σόου

 

 Επικοινωνιακή πολιτική με τα κρούσματα, σόου με το εμβόλιο, αδιαφορία για το δημόσιο σύστημα Υγείας και τους εργαζόμενους, χρήματα σε κλινικάρχες, καναλάρχες και διοδιούχους, σε μια από τις χειρότερες χώρες για να ζεις εν μέσω πανδημίας

 

Σήμερα, αφού έγιναν πολλαπλάσια τεστ (πραγματοποιήθηκαν 15.491 μοριακά τεστ και 16.438 rapid), ανακοινώθηκαν 1047 νέα κρούσματα. Τις προηγούμενες μέρες που τα τεστ ήταν λιγότερα (3-4000 μοριακά και άλλα τόσα rapid) τα κρούσματα ήταν 300 και 400.

 

Είναι το λιγότερο ανεύθυνο να υπάρχουν τέτοιου είδους εικονικά σκαμπανεβάσματα στην εικόνα των κρουσμάτων, όταν η μεγάλη μείωση προκύπτει από τα λιγότερα τεστ. Αυτό λέγεται επικοινωνιακή διαχείριση μιας πανδημίας που έχει τραγικό απολογισμό σε ανθρώπινες ζωές.

 

Ο εμβολιασμός ξεκίνησε κι αυτό είναι μια εξαιρετική είδηση για την ανθρωπότητα, που δίνει ελπίδα αντιμετώπισης του κορωνοϊού. Ακόμα κι αυτό, όμως, η κυβέρνηση το έκανε ένα σόου για να εισπράξει πολιτικά.

 

Τι γίνεται, όμως με τα εμβόλια; Από το «πάρε- πάρε» της κυβέρνησης και του υπουργού Υγείας, Βασίλη Κικίλια, που έταζε 700.000 δόσεις το Δεκέμβριο, φτάσαμε στις ς 1.235.000 δόσεις εμβολίου έως το τέλος Μαρτίου, αν όλα γίνουν όπως προγραμματίζονται.

 

Γιατί τα καταγράφουμε όλα αυτά; Διότι πάει πολύ με το δούλεμα (κανονικό δούλεμα) της κυβέρνησης των αρίστων, οι οποίοι επιμένουν (με τη βοήθεια από τα «παπαγαλάκια» της λίστας Πέτσα, που τώρα γίνεται λίστα Κικίλια) να (αυτο)παρουσιάζονται σαν πετυχημένοι πολέμιοι της πανδημίας.

 

Προσέξτε: Οι ίδιο τύποι, που στο πρώτο κύμα της πανδημίας κυκλοφορούσαν σαν πανευρωπαϊκό παράδειγμα διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης (εκμεταλλευόμενοι τις ιδιαιτερότητες της χώρας, όσον αφορά την οικονομία, αλλά και την τεράστια προσπάθεια του λαού), καμαρώνουν ακόμα!

 

Είναι περήφανοι (κάποιοι, δε, «πανηγυρίζουν» ή κρίνουν πως η χώρα είναι «ζηλευτή» θέση) την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε δυσμενή θέση, κάτι που αποδεικνύεται από τον καθημερινό αριθμό δεκάδων θανάτων και όχι μόνο.

 

Ορισμένα αποκαλυπτικά στοιχεία, που θα έπρεπε να τους κάνουν να ντρέπονται:

 

Η Ελλάδα βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις για να ζει κανείς μέσα στην πανδημία και είναι τελευταία στην Ευρώπη (αναλυτικά εδώ η έρευνα του Bloomberg) .

 

Επίσης, οι πρόσφατες εκτιμήσεις  του Ινστιτούτου Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, για την Ελλάδα είναι εφιαλτικές: Καταγράφεται εκτίμηση- σοκ με 12.000 έως 20000 θανάτους έως τον Απρίλιο.

 

Κι αν επιθυμεί η κυβέρνηση, για να καταλάβει σε ποια θέση έχει φέρει τη χώρα και το λαό της, υπάρχει κι εκτίμηση από Έλληνα γιατρό που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή:

 

Ο Νίκος Καπραβέλος, διευθυντής της β’ ΜΕΘ του νοσοκομείου «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη, απαντώντας σε  ερώτηση του δημοσιογράφου Ν. Μπογιόπουλου (Real fm – 17 Δεκεμβρίου), για το τι θα γίνει εάν δεν ληφθούν μέτρα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, εάν δεν γίνει επιδημιολογική επιτήρηση, έλεγχοι στους χώρους δουλειάς και δεν προσληφθούν γιατροί, δήλωσε:Εάν δεν ληφθούν μέτρα θα έχουμε 200 έως  300 ημερησίως τον Φεβρουάριο. 

 

Αν όλα τα παραπάνω δεν αρκούν στους αρίστους της κυβέρνησης, υπάρχει και η μεγάλη και αποκαλυπτική αντίθεση της εγκληματικής πολιτικής τους:

 

Τα ελάχιστα μέτρα που έχουν λάβει για

 

τη στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας,

την ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς

τους ελέγχους σε εργασιακούς χώρους

την αύξηση αιθουσών και τις προσλήψεις εκπαιδευτικών στα σχολεία

σε σχέση με τα εκατομμύρια ευρώ που συνεχίζουν να μοιράζουν

 

σε καναλάρχες (για μηνύματα που έπρεπε να προβάλλονται δωρεάν)

σε κλινικάρχες (για την δήθεν… επίταξη με το αζημίωτο)

διοδιούχους (για τη «χασούρα» κερδών που πρέπει να λαμβάνουν σε ρευστό από κράτος).

Για να μην διαπιστώσει κανείς ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν ένα πολιτικό έγκλημα απέναντι σε έναν ολόκληρο λαό, τότε μάλλον πρέπει να φοράει τα «γυαλιά» της λίστας Πέτσα (και από εδώ και πέρα λίστα Κικίλια) ή να έχει… μπάρμπα κλινικάρχη, καναλάρχη ή διοδιούχο.

 

Ο «υπέρκομψος» πολιτικαντισμός της κυβέρνησης των αρίστων θα ήταν αντικείμενο χλευασμού και μόνο, εάν δεν μιλάγαμε για ανθρώπινες ζωές σε μια πανδημία.

 

Πάρτε μέτρα, έστω και τώρα, για να μη συνεχιστεί το έγκλημα.  

πηγή

 

 

  

Η Palantir, τα data και η εκποίηση της δημοκρατίας

 γράφει ο Γ Χ. Παπασωτηρίου

Μάθαμε για την κρυφή συμφωνία της αμερικανικής εταιρείας Palantir Technologies, που συλλέγει και επεξεργάζεται δεδομένα, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Γνωρίζαμε για το σκάνδαλο της εταιρείας Cambridge Analytica, που απέκτησε πρόσβαση σε προσωπικές πληροφορίες εκατομμυρίων χρηστών του Facebook και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο δημοψήφισμα για το Brexit και την εκλογή Τζόνσον. Τι ακριβώς συμβαίνει με τις εταιρείες αυτές και σε τι συνίσταται το σκάνδαλο;

 

Οι μεγάλες εταιρείες, όπως η Palantir, ικανοποιούν αυτό που θέλει κάθε επιχείρηση, κάθε κυβέρνηση και κάθε πολιτικό κόμμα, τη σιγουριά μιας εγγυημένα πετυχημένης διαφήμισης(παλιότερα αποκαλούνταν προπαγάνδα). Για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται να κάνουν προβλέψεις. Και για να κάνουν προβλέψεις, απαιτείται να έχουν πληροφορίες, δηλαδή πολλά δεδομένα(data). Πώς θα συλλέξουν αυτές τις πληροφορίες; Παρακολουθώντας τους ανθρώπους μέσω των μεγάλων τεχνολογικών εταιρειών(Facebook, twitter, Instagram, Google…). Κάθε τι παρακολουθείται, εξετάζεται, αναλύεται. Πότε σταματάς, τι κοιτάς, για πόσο το κοιτάς. Γνωρίζουν πότε ο κόσμος νιώθει μοναξιά ή μελαγχολία. Ξέρουν τι κάνεις αργά το βράδυ, τι νευρώσεις έχεις, την προσωπικότητά σου. Όλα αυτά τα δεδομένα διοχετεύονται σε συστήματα που κάνουν όλο και καλύτερες προβλέψεις για το τι θα κάνουμε, ακόμη και το ποιοι θα γίνουμε. Αυτός είναι ο λεγόμενος «κατασκοπευτικός καπιταλισμός» που επωφελείται από την συνεχή παρακολούθηση των ανθρώπων. Με τα δεδομένα που συλλέγουν «χτίζουν» μοντέλα που προβλέπουν τις πράξεις μας. Όποιος έχει το καλύτερο μοντέλο κερδίζει! Ό,τι έχουμε κλικάρει, ό,τι έχουμε δει, όπου έχουμε κάνει λάικ, προστίθεται για να κάνει το μοντέλο πιο ακριβές. Έτσι, μπορούν να κάνουν τις προβλέψεις για τις συμπεριφορές, αλλά ακόμα και για τα συναισθήματα ενός ανθρώπου.

 

Γενικός στόχος είναι η χειραγώγηση με εξαπάτηση και δόλο. Το Facebook έκανε τα λεγόμενα «πειράματα μετάδοσης μεγάλης κλίμακας», περνώντας στους χρήστες υποσυνείδητα μηνύματα με στόχο να κερδίσουν τις εκλογές. Ο επηρεασμός της συμπεριφοράς του χρήστη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να γίνει χωρίς αυτός να αντιληφθεί το παραμικρό. 

 

Κάθε στόχος λειτουργεί με αλγόριθμους. «Οι αλγόριθμοι είναι απόψεις περασμένες σε κώδικα και δεν είναι αντικειμενικοί», λέει στέλεχος τεχνολογικής εταιρείας στο ντοκιμαντέρ «The social dilemma". Οι αλγόριθμοι, είναι προγράμματα που συλλέγουν στοιχεία από χρήστες του Διαδικτύου και βγάζουν συμπέρασμα για τις ιδεολογικές τους καταβολές και τις πολιτικές προθέσεις τους. Με αυτόματο τρόπο κατατάσσουν τους χρήστες σε κατηγορίες και στη συνέχεια προσαρμόζουν τα μηνύματα στην ιδιαιτερότητα κάθε ομάδας, βομβαρδίζοντάς την με τα κατάλληλα μηνύματα. Στο δημοψήφισμα για το Brexit εστάλησαν ένα δισ. μηνύματα κατά τη διάρκεια της καμπάνιας από τους υποστηρικτές του. Ο Ντόμινικ Κάμινγκς στην ταινία Brexit: The Uncivil War, αποκάλυψε τη νέα ολιστική προπαγάνδα, απευθυνόμενος στους «αόρατους», στους αφανείς, στους αποκλεισμένους, σε όσους αισθάνονται ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτούς, στους θυμωμένους, σ' αυτούς που κατοικούσαν στην ξεχασμένη ύπαιθρο, στους συνταξιούχους, σ' αυτούς που δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν εφόδια για μια καλύτερη ζωή, ουσιαστικά απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους που πολιτικο-ιδεολογικά έτειναν προς την αριστερά! Στόχος, να τους προσελκύσει στη θέση της δεξιάς. Ένα δισεκατομμύριο προσωποποιημένα μηνύματα -σε πραγματικό χρόνο- απεστάλησαν στα κοινωνικά δίκτυα. Έντεκα εκατομμύρια ψηφοφόροι, το 1/3 του εκλογικού σώματος, "στοχεύθηκαν" στο συναίσθημα, στην καρδιά. Ναι, θα σας φέρουμε τα παιδιά σας πίσω, τους φίλους, τη γειτονιά σας, όλα. Ήδη σας ακούμε. Ακούμε εσάς που μέχρι τώρα δεν σας άκουσε κανείς!

 

 Ο Κάμινγκ πρόσθεσε στην καμπάνια του τα fake news, όπως το φοβερό ψέμα ότι «70 εκατομμύρια Τούρκοι θα μεταναστεύσουν στην Αγγλία»! Στις γειτονιές και στα τηλεοπτικά πάνελ ο διάλογος ήταν αδύνατος. Προσέκρουε στην πίστη στα ψέματα της καμπάνιας. Ο ορθός λόγος εξοστρακίστηκε, τα Fake news θριάμβευσαν. Και στις ΗΠΑ είχε διαδοθεί ψευδώς στις προηγούμενες εκλογές ότι δήθεν ο Πάπας τάχθηκε υπέρ του Τραμπ! Δεν τους ενδιαφέρει η πόλωση, ούτε η ρητορική του μίσους, ούτε καν η καταστροφή της κοινωνίας και ο «εμφύλιος», το θέμα είναι να νικήσουν στις εκλογές! Ποτέ άλλοτε η πόλωση δεν ήταν τόσο ισχυρή στις ΗΠΑ.

 

Πρόσφατα, μία συνδιευθύντρια της Google που έθεσε το ζήτημα της ενίσχυσης της ρητορικής του μίσους από την εταιρεία, υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Η ίδια η λειτουργία της Google και του Facebook προκαλούν την πόλωση, καθώς μας δείχνουν τον κόσμο ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του καθενός μας. Ο καθένας μας διαμορφώνει τη δική του πραγματικότητα, τη δική του αλήθεια, το δικό του κόσμο, αυτόν που οι εταιρείες μας παρουσιάζουν. Με τον καιρό έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι όλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) συμφωνούν μαζί του. Μόλις βρεθεί σ’ αυτή την κατάσταση χειραγωγείται εύκολα. Όλοι λειτουργούμε με διαφορετικά δεδομένα. Και δεν μπορούμε να δεχθούμε δεδομένα πέρα από αυτά του κόσμου μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε αντικειμενικοί. Γι' αυτό το διαδίκτυο δεν μπορεί να λειτουργήσει ως δημόσιος χώρος συνάντησης διαφορετικών απόψεων και σύνθεσής τους. Από εδώ ξεκινά η πόλωση, ο φανατισμός, η ρήξη, η ρητορική του μίσους και οι θεωρίες συνωμοσίας. Η θεωρία ότι η Γη είναι επίπεδη, ειπώθηκε από έναν διάσημο μπασκετμπολίστα και επειδή αναπαράχθηκε εκατομμύρια φορές στο διαδίκτυο απέκτησε την ισχύ «αλήθειας». Η «παραπληροφόρηση δίνει λεφτά στις εταιρείες. Η αλήθεια είναι βαρετή», λέει ένα στέλεχος μεγάλη τεχνολογικής εταιρείας, «έτσι διαμορφώθηκε το μοντέλο: παραπληροφόρηση-κέρδος». Δεν είναι τυχαίο ότι ελληνική φαιά εφημερίδα και η ιστοσελίδα της, που βασίζονται στην παραπληροφόρηση έχουν τεράστια επισκεψιμότητα. «Οι πλατφόρμες βοηθούν στην εξάπλωση χειριστικών θεωριών με συγκλονιστική επιτυχία… Ψηφιακοί Φρανκενστάιν γαιομορφοποιούν τον κόσμο όπως θέλουν». Τελικά, «το σύστημα πωλείται σε όποιον δίνει περισσότερα»! Η Δημοκρατία εκποιείται στο ψηφιακό Γιουσουρούμ, όπως κάθε εμπόρευμα. Και το ερώτημα είναι: Θα αφήσουμε αυτό να συμβεί; 

 

*Οι φράσεις που περικλείονται σε εισαγωγικά είναι από δηλώσεις στελεχών μεγάλων εταιρειών νέων τεχνολογιών στο ντοκιμαντέρ The Social Dilemma.

 

**Η φωτογραφία είναι από ρεπορτάζ της εφημερίδας Η Καθημερινή

Το 2020 δεν ήταν μια χαμένη χρονιά

 

γράφει ο ΣπύροςΠολυχρονόπουλος   

 

Το 2020 δεν ήταν απλά μια δύσκολη χρονιά. «Μας άλλαξε τον αδόξαστο», κατά το κοινώς λεγόμενο, αλλά κλείνει με ένα… τσίμπημα αισιοδοξίας από τη βελόνα των εμβολίων

 

Η καθημερινότητά μας ανατράπηκε και δυστυχώς θρηνήσαμε πολλές ζώες, αλλά οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά. Έτσι προχωρά και εξελίσσεται, άλλωστε, η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες. Τιμά τους νεκρούς της, δεν τους ξεχνά, αλλά προχωρά…

 

Σκέφτεται, πονάει, κλαίει, αλλά τελικά μαθαίνει, μελετάει, ανακαλύπτει και με τη βοήθεια της επιστήμης ξεπερνά τα εμπόδια. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Η επιστήμη μάς απελευθερώνει από την πανδημία και θα τα καταφέρει τελικά, παρά τα εμπόδια που βάζουν οι κακές πολιτικές, οι αντιδραστικοί δήθεν σκεπτικιστές, οι «ξιπασμένοι» celebrities και τα θολωμένα μυαλά.

 

Θα αναμετρηθούμε και με αυτούς, αλλά και με όσους επενδύουν πολιτικά σε κάτι πανανθρώπινο. Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους. Ωστόσο, τώρα δεν πρέπει να χάσουμε τον προσανατολισμό μας, που δεν μπορεί να είναι άλλος από την απελευθέρωσή μας. Τώρα είναι η στιγμή να απολαύσουμε το επίτευγμα της επιστήμης. Να αγκαλιάσουμε το εμβόλιο που θα μας «απελευθερώσει» από τη σκλαβιά της πανδημίας.

 

Άλλωστε, το 2020 δεν πάγωσε ο χρόνος. Η πανδημία σκέπασε -σχεδόν- τα πάντα, αλλά υπήρξε και ζωή! Συνέβησαν και ευχάριστα γεγονότα, για τα οποία αξίζει να προσπαθήσουμε. Αξίζει να προσέξουμε τους εαυτούς και τους συμπολίτες μας για λίγο καιρό ακόμα. Αξίζει να εμβολιαστούμε για να δούμε τη συνέχεια.

 

Γιατί έγιναν… θαύματα το 2020

 

Γιατί το 2020 γεννήθηκε ο Μιχάλης και περπάτησε ο Νικόλας, ενώ ο αδερφός μου παντρεύτηκε στα «βουβά» της πρώτης καραντίνας και χρωστάει ακόμα το γλέντι.

 

Γιατί το 2020 η Ρενέ επέστρεψε στην Ελλάδα για να είναι κοντά με όσους αγαπά.

 

Γιατί ο φίλος μου ο Θάνος έβγαλε βιβλίο και τον ζηλεύω (με την καλή έννοια) και γιατί η Μυρτώ μου έδειξε τι σημαίνει γενναιοδωρία.

 

Γιατί η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε ως εγκληματική οργάνωση και η «συμμορία» της οδηγήθηκε στη φυλακή (Ευχή για το νέο έτος να πιαστούν και οι Παππάς – Λαγός).

 

Γιατί το 2020 ακόμα και ο Μητσοτάκης πίστεψε (ελπίζουμε) στο δημόσιο σύστημα υγείας και η σκληροπυρηνική Ευρώπη της λιτότητας αναγκάστηκε να ανοίξει τις κάνουλες της ρευστότητας.

 

Γιατί η Λίβερπουλ πήρε επιτέλους πρωτάθλημα και τα Παράσιτα Όσκαρ καλύτερης ταινίας.

 

Γιατί ηττήθηκε ο Τραμπ και το Black lives matter έγινε παγκόσμιο κίνημα.

 

Γιατί ο Αντετοκούνμπο βγήκε ξανά MVP στο NBA, αλλά και στα Σεπόλια που μοίρασε τρόφιμα και χαρά.

 

Γιατί οι απώλειες του Κόμπι και του Μαραντόνα μας υπενθύμισαν πως αξίζει να νικήσουμε την πανδημία για να νιώσουμε ξανά τη μαγεία.

 

Γιατί η τρομπέτα του Ανδρέα δεν σταμάτησε να μας μαγεύει και ο Χρήστος ξεκίνησε κιθάρα ξανά.

 

Γιατί το 2020 πήγαμε με το Νίκο και τον Πέτρο στη Σέριφο και… ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το 2021. Γιατί η τελευταία μαγνητική ήταν καθαρή και λογικά θα ξαναπάμε στο νησί.

 

Γιατί το 2020 η επιστήμη μάς κράτησε ενωμένους (έστω μέσα από οθόνες ή κάτω από μάσκες). «Έσωσε» δουλειές με την τηλεργασία και κράτησε τα παιδιά σε επαφή με τα σχολεία.

 

Χάρη στην επιστήμη και στην περιβόητη «ατομική ευθύνη» μείναμε όρθιοι και τώρα είμαστε έτοιμοι να περπατήσουμε προς τις χαμένες μας αγκαλιές.

 

Το 2020 δεν ήταν μια χαμένη χρονιά. Ήταν η χρονιά της επιβίωσης. Το 2021 μπορεί και πρέπει να γίνει η χρονιά της ζωής.