Πολιτική μετά το lock down

γράφει ο Νίκος Ξυδάκης

Ηπρώτη μέριμνα όλων ασφαλώς είναι η λήξη της πανδημίας με τις λιγότερες απώλειες ανθρώπων. Καθώς όμως οι ημέρες περνούν, διαπιστώνουμε ότι θα υπάρξουν, ήδη υπάρχουν, παράπλευρες ζημιές στην οικονομία και την κοινωνική ζωή, των οποίων την έκταση και το βάθος τώρα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε.

Στην Ελλάδα μόλις πηγαίναμε να συνέλθουμε από μια οδυνηρή δεκαετία, που σήμανε μεταξύ άλλων κοινωνικές αναδιαρθρώσεις: εντάθηκαν οι ανισότητες, η μεσαία τάξη φτώχυνε και συρρικνώθηκε, ξέσπασε κύμα μετανάστευσης, περιορίστηκαν δραματικά οι προσδοκίες της νέας γενιάς. Η πανδημία βρήκε τους Ελληνες πριν συνέλθουν από τη Μεγάλη Υφεση, σκυθρωπούς και με ψαλιδισμένη αυτοπεποίθηση.

Πώς θα επανεκκινήσει η χώρα μετά την πανδημία; Με ποιο πολιτικό σχέδιο για ανάκτηση της κοινωνικής συνοχής και ενίσχυση των δημόσιων υποδομών, αυτών ακριβώς που αποδεικνύονται αναντικατάστατες τις ώρες των κρίσεων; Ποιο σχέδιο και ποιες πολιτικές δυνάμεις θα ξαναφέρουν ως απόλυτες προτεραιότητες τη στήριξη των κοινωνικών δικαιωμάτων: του δικαιώματος στην υγεία, την παιδεία, την εργασία;

Η κλιματική αλλαγή, η διατροφική κρίση, το προσφυγικό, η έκρηξη των ανισοτήτων, έχουν δείξει τη μισανθρωπία αλλά και τον ανορθολογισμό της νεοφιλελεύθερης μονοδοξίας. Η πανδημία έδειξε αθροιστικά και πολλαπλασιαστικά και τον εγγενή καταστροφικό του χαρακτήρα. Επιπλέον έδειξε τις πολιτικές ηγεσίες δειλές και ανέτοιμες να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις εκτός πεπατημένης.

Ποια πρόσωπα; Στη χώρα μας, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με γενικευμένο lock down, είδαμε τον υπουργό Ανάπτυξης να επιχειρηματολογεί υπέρ της αισχροκέρδειας στο υγειονομικό υλικό, να πλασάρει εκπαιδευτικό παραπροϊόν δικής του παραγωγής στους πολιορκημένους πολίτες, και να υπερασπίζεται την άρνηση της Γερμανίας να εγκρίνει ευρωομόλογο, αδειάζοντας τον πρωθυπουργό του που το ζητούσε επισήμως!

Ο ανεκδιήγητος καιροσκοπισμός ή κυνισμός του συγκεκριμένου προσώπου, που δέχεται ατάραχος τον χαρακτηρισμό «τσουτσέκι των Γερμανών», δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι grosso modo η χαρακτηροδομή αυτού του πολιτικού προσωπικού. Η πολιτική χαρακτηροδομή αυτού του προσωπικού περιλαμβάνει επίσης τη δειλία και τον δόλο της «ατομικής ευθύνης» του πολίτη ενώπιον της πανδημίας και των κοινωνικών καταιγίδων· περιλαμβάνει την αποκρουστική υποκρισία του χειροκροτήματος των ηρώων γιατρών, χωρίς να εξασφαλίζεται επάρκεια προσωπικού και υλικού στο ΕΣΥ· περιλαμβάνει την αδιαφανή χρηματοδότηση μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων για προπαγάνδα· περιλαμβάνει την υστερόβουλη αντιπαραβολή της φιλανθρωπίας έναντι της απούσας δημόσιας υποδομής· περιλαμβάνει την κοινωνιοπαθή εμμονή στην ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών.

Η εγχώρια Δεξιά και το θλιβερό της ακολούθημα, το Ακραίο Κέντρο, ιδιοκτήτες του κράτους και δυνάστες της κοινωνίας, θα πορευτούν μετά την πανδημία με τα ίδια μυαλά και τις ίδιες πρακτικές που έστειλαν τη χώρα στη χρεοκοπία του 2010 και τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και την κατάθλιψη. Η σεναριολογία περί πρόωρων εκλογών που καλλιεργούν οι παπαγάλοι, ενόσω ο Σωτήρης Τσιόδρας ανακοινώνει νεκρούς, είναι ακριβώς η στρατηγική των νομέων μιας κληρονομικής τιμοκρατίας. Γνωρίζουν ότι η επομένη της άρσης απαγόρευσης θα είναι ημέρα δοκιμασίας: για τον ελληνικό λαό, για την πραγματική οικονομία και, κυρίως, για τους κυβερνώντες. Καμία προπαγάνδα και κανένα επικοινωνιακό ψέμα δεν θα μπορεί να ταΐσει νοικοκυριά με άνεργους, να αναθερμάνει παγωμένα μαγαζιά και χρεωμένες επιχειρήσεις, να αναπληρώσει τις τεράστιες απώλειες. Πόσο μάλλον να ενισχύσουν το ΕΣΥ και το δημόσιο σχολείο, που μισούν…

Γι’ αυτό θέλουν να προλάβουν την ώρα της κρίσεως και την ώρα της δικής τους ένδειας. Προς τούτο, χρησιμοποιούν και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, όπως διαπιστώνουμε καθημερινά μες στην παγωνιά της πανδημίας.