Η μάσκα και η Μαντάμ Σουσού

 γράφει η Μαριάννα Τζιαντζή

Αλήθεια, τι μάσκα θα φορούσε η Μαντάμ Σουσού αν κυκλοφορούσε ανάμεσά μας; Δηλαδή αν θα πήγαινε με λεωφορείο από τον Μπύθουλα στου Ζόναρς για καφέ ή αν θα είχε γίνει μόνιμη κάτοικος Κολωνακίου; Στην πρώτη περίπτωση, θα διέταζε την υπηρέτριά της να της ράψει μια μάσκα από μεταξωτό ύφασμα και με δαντελίτσα στο πάνω μέρος. Στη δεύτερη, θα παράγγελνε σε κάποιον οίκο μόδας μάσκες με μάρκα «ντεποζέ», με το μόνογραμμα ή το οικόσημό της και σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τάξου.

Για τους περισσότερους από εμάς, η αγορά της μάσκας και των αντισηπτικών είναι μια πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση. Προσωπικά, στην αρχή των μέτρων αγόρασα μια άθλια υφασμάτινη μάσκα από ένα μίνι μάρκετ απέναντι από ένα μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο στην τιμή των 5 ευρώ (5.80 μού είπαν αρχικά, αλλά για κάποιον άγνωστο λόγο μού έκαναν έκπτωση) και χωρίς απόδειξη. Εν γνώσει μου πιάστηκα Κώτσος, αλλά τότε στα φαρμακεία δεν υπήρχαν μάσκες ούτε για δείγμα. Αργότερα, προμηθεύτηκα μάσκες μίας χρήσης από φαρμακείο με 1 ευρώ τη μία. Τώρα σε περίπτερα πωλούνται μάσκες μιας χρήσης προς 1,30 ευρώ, ενώ κάποια φαρμακεία τις πουλούν 70 λεπτά. Τελικά, μέσω ίντερνετ προμηθεύτηκα μαύρες υφασμάτινες μάσκες, που όμως έχουν το εξής μειονέκτημα: πρώτον, τα λάστιχα μετά από λίγα πλυσίματα ξεχειλώνουν και η μάσκα γλιστρά από το πρόσωπο και δεύτερον, όταν πλένονται με ζεστό νερό, ξεβάφουν, γεγονός που σημαίνει ότι το καλοκαίρι, όταν ιδρώνουμε, το μισό πρόσωπό μας θα μαυρίζει σαν να ’μασταν Ουαλοί ανθρακωρύχοι. Επιπλέον, στις τηλεπωλήσεις διαφημίζονται διάφορες προσωπίδες αμφίβολης ασφάλειας.

Ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει ακούσει τίποτα για τον φόνο. Αναφερόμενος στις μάσκες, είπε σήμερα στη Βουλή ότι «Αν παρατηρήσουμε φαινόμενα αισχροκέρδειας, τότε θα παρέμβουμε» και μας υποσχέθηκε ότι «θα υπάρξουν οδηγίες μέσα στις επόμενες ημέρες για τη χρήση του υποκατάστατου (υφασμάτινου καλύμματος)». DIY, do it yourself, δηλαδή, τη στιγμή που στο YouTube υπάρχουν δεκάδες βίντεο με οδηγίες για χειροποίητες μάσκες. Επιπλέον, έπλεξε το εγκώμιο της επιχειρηματικότητας του Ελληνα που μας γλίτωσε από τον βραχνά των εισαγωγών.

Κάποτε, στα πολυπρόσωπα προεκλογικά τηλεοπτικά ντιμπέιτ, όλο και κάποιος δαιμόνιος δημοσιογράφος ρωτούσε τους πολιτικούς αρχηγούς πόσο κάνει ένα κιλό ψωμί ή ένα εισιτήριο λεωφορείου, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσον ο υποψήφιος ήταν κοντά στον λαό. Αναρωτιέμαι τι απάντηση θα έδινε ο κ. Μητσοτάκης αν κάποιος τον ρωτούσε ποιο είναι το ημερήσιο κόστος αγοράς μασκών για μια μέση οικογένεια εργαζομένων με ένα ή δύο παιδιά ή για κάποιους «ευεργετηθέντες» του επιδόματος των 800 ή 600 ευρώ. Τη στιγμή μάλιστα που δεν πρέπει να ανεβοκατεβάζουμε τη μάσκα σαν να ήταν ασανσέρ ή να την κρεμάμε προσωρινά από το αυτί μας σαν να ήταν γιγάντιο σκουλαρίκι – γιατί κι αυτή την εικόνα μπορεί να δει κανείς.

Μάσκα, λοιπόν, το απόλυτο αξεσουάρ του φετινού καλοκαιριού, όπως θα έλεγαν στις λαϊφστάιλ εκπομπές. Μόνο που τη Μεγάλη Μάσκα, αυτήν που εξωραΐζει ή αποσιωπά την πραγματικότητα, τη φορά η ίδια η κυβέρνηση… κι ας έχει περάσει προ πολλού το Καρναβάλι.