«Καταρτιστείτε» μας έλεγαν...

του Παντελή Μπουκάλα

Η ατάκα «“Καταταχτείτε”, μας έλεγαν, “ανακαταταχτείτε”, μας έλεγαν» είναι πασίγνωστη στους λάτρεις του Αστερίξ. Την αγαπούν και τη μνημονεύουν συχνά, είτε τη συνδυάζουν με το σεφερικό «Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε» είτε όχι. Ενας Ρωμαίος λεγεωνάριος, στραπατσαρισμένος από την επέλαση των Γαλατών, ιδίως του σαρωτικού Οβελίξ, μονολογεί αποκαρδιωμένος: «“Καταταχτείτε”, μας έλεγαν». Περίπου όπως μονολογούν στις μέρες μας οι στραπατσαρισμένοι οικονομικά, λόγω του κορωνοϊού, επιστήμονες που κλήθηκαν να αποκτήσουν «βασικές ψηφιακές δεξιότητες» τηλεκαταρτιζόμενοι από κάποιο ΚΕΚ. Στα σαράντα ή στα πενήντα τους, ξεσκολισμένοι πια στο κομπιούτερ. Υποτίμηση και ευτελισμός. Εξακόσια ευρώ το θλιβερό επίδομα κάθε καταρτιζόμενου, 470 ευρώ η αποζημίωση του ΚΕΚ για κάθε δικηγόρο, λογιστή, μηχανικό, γιατρό ή οδοντίατρο που μαθαίνει επιτέλους τι σημαίνει «σκοιλ ελικικού προσθέσεις και ελέγχου λοιμώχθηκαν» και πώς επιτυγχάνεται η «ελαχιστοποίηση της διασποράς παθολόγων στον νοσοκομειακό χώρο». Σοβαρό πρόβλημα, πάντως, υπάρχει με την «εξάγειο αυτοματοποιημένη εκδήλωση Κιναναου». Επί της καταρτιζούσης οθόνης το Κιναναου μένει άτονο. Είναι οξύτονο, Κιναναού, όπως το Κατμαντού; Ή παροξύτονο, όπως η μακρινή Γουινέα-Μπισάου; Μυστήριο μέγα. Πιο σκοτεινό και από την επίσης καταρτίζουσα φρασούλα «Σκοπός του μέτζη του νέουκτη», που, όπως απέδειξαν έμπειροι αποκρυπτογράφοι, άλλο δεν σημαίνει παρά αυτό που θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει όλοι εξαρχής, αν είχαμε λίγο πιο ανοιχτά τα μάτια της ψυχής μας: «Σκοπός της μέτρησης του δείκτη».

Για τον κ. Γ. Βρούτση, πάντως, τα παραπάνω εξωφρενικά, και πάμπολλα αδερφοξαδερφάκια τους, δεν είναι παρά «κάποια τέσσερα λάθη σε 10.000 σελίδες». Ως εκ τούτου, δεν θεώρησε υποχρέωσή του να απαντήσει στα σοβαρά – άλλωστε το καναλικό περιβάλλον, ιδιωτικό και κρατικό, είναι απολύτως ασφαλές γι’ αυτόν και για κάθε υπουργό. Δεν εξήγησε, λοιπόν, γιατί η προκήρυξη πρόβλεπε τριήμερη προθεσμία υποβολής πρότασης από ιδιωτικά ΚΕΚ και μονοήμερη για τα πανεπιστήμια που διαθέτουν πλατφόρμες τηλεκπαίδευσης. Ούτε ποιο σύστημα ταχύρρυθμης ανάγνωσης χρησιμοποίησε η τριμελής επιτροπή ώστε σε μισή μέρα να διαβάσει και να αξιολογήσει τις 100.000 σελίδες εκπαιδευτικού υλικού που κατέθεσαν έξι εταιρείες. Τους ξέφυγαν, βέβαια, κάτι «βακτηριαιμίες που είναι συγκεκριμένες χρονότερες και τεχνρότερες διακρίσεις από τα μαθημένα βακτήρια». Αλλά πώς αλλιώς θα εμπλουτιζόταν η ελληνική;