Κυνικός και ψεύτης

γράφει ο Τάσος Παππάς

Ένας συνδυασμός κυνισμού και χοντρών ψεμάτων είναι η τελευταία συνέντευξη του κ Σόιμπλε. Μας είπε ο πολύς υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και όλης της ευρωζώνης ότι ο Τσίπρας είχε πει προεκλογικά και μετεκλογικά ότι αν η Γερμανία πλήρωνε τις αποζημιώσεις για το αναγκαστικό δάνειο, τα εγκλήματα και τις καταστροφές που έκαναν οι ναζί στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής θα μειωνόταν το δημόσιο χρέος της χώρας.

Ουδέποτε είπε ο Τσίπρας κάτι τέτοιο και μάλιστα φρόντιζε να ξεχωρίζει τα δύο θέματα.

Δήλωσε επίσης ο κ. Σόιμπλε ότι ο Σαμαράς ήταν διστακτικός στις μεταρρυθμίσεις το τελευταίο εξάμηνο, ότι ο ίδιος δεν εξεπλάγη με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ γιατί την είχε προβλέψει και συμπλήρωσε ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με την αριστερή κυβέρνηση.

Μία έμμεση ομολογία και ένα χοντρό ψέμα μέσα σε δύο αράδες. Περίμενε ο Σόιμπλε την ήττα του Σαμαρά και προφανώς για αυτό το λόγο υπονόμευσε τη συμφωνία με την τότε κυβέρνηση.

Η συμφωνία με τον Σαμαρά θα απελευθέρωνε τη δόση και έτσι θα έβρισκε χρήματα ο επερχόμενος ΣΥΡΙΖΑ για να πορευτεί τον πρώτο καιρό με σχετική άνεση, κάτι που δεν θα άρεσε στη Γερμανία γιατί δεν θα μπορούσε να εκβιάζει τη νέα κυβέρνηση.

Το χοντρό ψέμα υπάρχει στη φράση «δεν έχω πρόβλημα με την αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας».

Τότε γιατί , λίγο μετά τις πρώτες διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση Τσίπρα και λόγω των δυσκολιών που παρουσιάστηκαν, έκανε τη δήλωση «λυπάμαι τους Έλληνες για την κυβέρνηση που εξέλεξαν»;

Αποικιοκρατική λογική με τη βούλα.

Υποστηρίζει ακόμη ο κ. Σόιμπλε ότι αυτός ποτέ δεν ήταν υπέρ της αποβολής της Ελλάδας από την ευρωζώνη αν και 15χώρες ήταν υπέρ της προσωρινής εξόδου της Ελλάδας. Νέο βαρβάτο ψέμα.

Ο αντικαγκελάριος Γκάμπριελ έχει πει δημοσίως ότι είχε άγνοια για την πρόταση που κατέθεσε ο Σόιμπλε στο Eurogroup σχετικά με την προσωρινή έξοδο της Ελλάδας.

Άρα υπήρχε πρόταση, ο εμπνευστής της ήταν ο Σόιμπλε, ο οποίος και την εισηγήθηκε στο αρμόδιο όργανο.

Επίσης, δεν ξέρει ο κ. Σόιμπλε ότι δεν προβλέπεται πουθενά στις συνθήκες ούτε η προσωρινή έξοδος μιας χώρας ούτε η μόνιμη, εκτός αν συνοδεύεται και από αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαική Ένωση συνολικά;

Τέλος αν, όπως παραδέχεται ο Σόιμπλε οι μεταρρυθμίσεις ήταν πράγματι επώδυνες και το ελληνικό κράτος δυσλειτουργικό και αδύναμο, γιατί επέμεινε και εξακολουθεί να επιμένει σ' αυτή τη συνταγή που ούτε σοβαρά και πειθαρχημένα κράτη θα μπορούσαν να εφαρμόσουν;

Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα είναι απλή: Είναι ένας φανατικός.