Η υποκρισία της Συνταγματικής Αναθεώρησης

Όταν μαθαίνεις την αλήθεια από τον …Ευάγγελο Βενιζέλο

Είναι φανερό πως η υπόθεση της συνταγματικής αναθεώρησης -που η πρώτη φάση ξεκίνησε στην Βουλή- προορίζεται να αποτελέσει ένα ακόμη προεκλογικό εργαλείο της κυβέρνησης. Μέσω της αναθεωρητικής διαδικασίας θα επιχειρήσει να αναδείξει το δίπολο «πρόοδος – συντήρηση» και μάλιστα εκ του ασφαλούς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Ακόμη και αυτές οι προτάσεις που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση και τις αποκαλεί προοδευτικές (π.χ σχέσεις κράτους εκκλησίας, συνταγματική κατοχύρωση συλλογικών συμβάσεων και δημόσιων αγαθών) είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να συγκεντρώσουν τους 180 ψήφους που θα χρειαστεί για να αλλάξει το Σύνταγμα. Κάποιες από αυτές μάλιστα δεν έχουν νόημα, γιατί όταν έχει ιδιωτικοποιήσει την ΔΕΗ ποιο το νόημα να χαρακτηρίζει συνταγματικά «κοινωνικό αγαθό» το ηλεκτρικό ρεύμα;

Οπότε το μόνο που μένει είναι αλλαγές όπως αυτή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας που διασφαλίζουν απλά ότι κάθε κυβέρνηση θα μπορεί να εξαντλεί την θητεία της χωρίς να της δημιουργεί πρόβλημα η προεδρική εκλογή, όπως π.χ το 2014 οπότε και έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά. Δηλαδή οι πολιτικές λιτότητας να ασκούνται χωρίς …θεσμικά υποχρεωτικά διαλλείματα.

Η Νέα Δημοκρατία

Αντίστοιχη τακτική ακολουθεί και η Νέα Δημοκρατία που επιδιώκει να κριθούν σχεδόν όλες οι διατάξεις αναθεωρητέες, ώστε να μπορέσει να προχωρήσει στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και να λειτουργήσουν επισήμως στην Ελλάδα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή με την συνταγματοποίηση της «αξιολόγησης στο δημόσιο» να προχωρήσει το σχέδιο της για μείωση του μισθολογικού κόστους στο δημόσιο με ότι αυτό σημαίνει. Επίσης διακαής πόθος της είναι το να προβλέπεται στο Σύνταγμα η απαγόρευση ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό.

Οι αλήθειες του Ε.Βενιζέλου

Η έκπληξη πάντως της συζήτησης στην Βουλή, ήταν η τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Με στόχο προφανώς να αποδομήσει τα επιχειρήματα ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ, για τους δικούς του λόγους, είπε κάποιες αλήθειες. Συγκεκριμένα ξεκαθάρισε ότι ματαιοπονεί οποιοσδήποτε επιθυμεί να κάνει συνταγματική αναθεώρηση ….χωρίς τον ξενοδόχο. Αυτός δεν είναι άλλος από  την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Βρυξέλλες. Δηλαδή αυτούς που πραγματικά καθορίζουν τους κανόνες ακόμη και τους συνταγματικούς.   

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξεκαθάρισε πως σήμερα «δεν μιλάμε για την αναθεώρηση ενός κλασικού κυρίαρχου Συντάγματος του 19ου ή των αρχών του 20ου αιώνα. Συζητάμε για την αναθεώρηση ενός Συντάγματος κράτους-μέλους που υπόκειται σε τεράστιους διεθνείς και ευρωπαϊκούς περιορισμούς». Ποιοι είναι αυτοί, σύμφωνα πάντα με τον Ε.Βενιζέλο,  «δίπλα στο Σύνταγμα βρίσκεται το Ευρωπαϊκό Ενωσιακό Δίκαιο» και «δίπλα  στη νομολογία των Ελληνικών Δικαστηρίων βρίσκεται η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Έτσι σημείωσε ότι «το ίδιο το Σύνταγμα, το εθνικό, υπόκειται σε διεθνή δικαστικό έλεγχο από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».

Άρα – δήλωσε ο Ε.Βενιζέλος και έχει σε μεγάλο βαθμό δίκιο, «ματαιοπονεί ο εθνικός αναθεωρητικός νομοθέτης, διότι υπάρχουν διεθνή επίπεδα προστασίας της οικονομικής διακυβέρνησης, τα οποία δεν μπορεί να τα παραβιάσει ο εθνικός αναθεωρητικός νομοθέτης» αλλά  «αντιθέτως το εθνικό Σύνταγμα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Ενωσιακό Δίκαιο». Εν ολίγοις συνταγματική αναθεώρηση μπορούν να κάνουν μόνον …οι Βρυξέλλες.

Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, φρόντισε να παραθέσει συγκεκριμένα παραδείγματα. Αυτά της περίφημης νομοθεσίας του 2005 για τον «βασικό μέτοχο» που …πήγε περίπατο αλλά και για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που λειτουργούν πλαγίως στην Ελλάδα.

 Όπως τόνισε  «γι αυτό και έχουμε ριζική μεταβολή στην ερμηνεία του άρθρου 14 παράγραφος 9, για το λεγόμενο βασικό μέτοχο στα μέσα ενημέρωσης και για αυτό έχουμε και ριζική μεταβολή του κανονιστικού περιεχομένου του άρθρου 16 παράγραφος 8 του Συντάγματος για την απαγόρευση ίδρυσης ανωτάτων σχολών από ιδιώτες. Γιατί το Ευρωπαϊκό Δίκαιο επιβάλλει σε κάθε χώρα-μέλος να λειτουργούν και τα άλλα 27 συστήματα εκπαίδευσης των άλλων 27 κρατών-μελών».

Υ.Γ: Μετά από αυτά καλύτερα να μην εμπλακούμε – και το συνιστούμε και σε σας- στο ατελείωτο γαϊτανάκι παρασκηνιακών διεργασιών για τυχόν συναινέσεις σε δευτερεύοντα ζητήματα της συνταγματικής αναθεώρησης. Αυτό που ήδη ξεκίνησε να παίζεται μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας. Έχει ήδη φθάσει μάλιστα σε τέτοιο σημείο ευτελισμού της διαδικασίας που η Ν.Δ θα ψηφίσει προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τις οποίες διαφωνεί και ο ΣΥΡΙΖΑ πιθανόν να αποσύρει σιωπηρά βουλευτές του ώστε να μην ψηφίσουν τις ίδιες του τις προτάσεις. Βλέπετε οι δυο τους διαφωνούν με το περίφημο άρθρο 110 του Συντάγματος σχετικά με το αν η παρούσα Βουλή δεσμεύει και την επόμενη για το περιεχόμενο των συνταγματικών αλλαγών η αν απλά αυτή η Βουλή ψηφίζει για το ποια άρθρα θα αναθεωρηθούν ασχέτως περιεχομένου.

Γεράσιμος Λιβιτσάνος