Το κουσούρι του Άνθιμου

Του Κώστα Βαξεβάνη

Δεν του αρέσει η δημοσιότητα του Άγιου Πατέρα. Όχι η δική του, του σκανδάλου. Ο ίδιος ξεροσταλιάζει στα τηλεπαράθυρα, ακίζεται με τους παρουσιαστές, έχει άποψη για όλα (κυρίως για τους ομοφυλόφιλους) και είναι ο μόνος από την αγία τηλεοπτική τριάδα της Θεσσαλονίκης που δεν έχει καταδικασθεί (ακόμη) σε φυλάκιση όπως ο Ψωμιάδης και ο Παπαγεωργόπουλος.

Η απέχθεια του Άνθιμου στη δημοσιότητα αφορά το βιασμό ενός 7χρονου στο Παπάφειο ίδρυμα του οποίου είναι Πρόεδρος . Δεν την καταλαβαίνει όπως λέει η ανακοίνωση που έβγαλε, ούτε τη δικαιολογεί τη δημοσιότητα. Μεμονωμένο περιστατικό για μια ακόμη φορά.

Είναι γνωστά όσα γίνονται στα άγια ιδρύματα από την εποχή που η Φρειδερίκη έστελνε παιδάκια να πλέκουν την προίκα της Πριγκίπισσας στα ορφανοτροφεία της. Είναι καταγεγραμμένη ιστορικά η υποκρισία, οι κακοποιήσεις παιδιών και τα βουβά βογγητά  στα ιδρύματα της “φιλανθρωπίας”.

Καθωσπρέπει χριστιανοί, σε όλα τα πλάτη της γης κρύβουν τις άρρωστες ορέξεις τους και τη βίαιη φύση τους μέσα στην καλοσύνη των ιδρυμάτων. Και όταν υπάρχει κάποια αποκάλυψη, είτε πρόκειται για τα άδυτα του Βατικανού, είτε για τα ιδρύματα που στέκονται υπό την χρυσή πάντα επισκοπική μήτρα της δικής μας εκκλησίας, τότε γίνεται επίκληση στη σιωπή. Μη μιλάτε, μην αποκαλύπτετε βλάσφημοι γιατί κινδυνεύουν παιδιά. Μόνο που τα παιδιά τα κακοποιούν  ή τα μαθαίνουν να κακοποιούν οι ίδιοι, μέσα στα φριχτά δωμάτια των ιδρυμάτων. Το ίδιο φριχτά με τα μυστικά που κρύβουν.

Ναι ξέρω, θα βρεθούν πολλοί να πουν δεν είναι όλα τα ιδρύματα έτσι και δεν είναι όλοι φριχτοί και υποκριτές της καλοσύνης. Ναι σίγουρα δεν είναι. Μόνο που πρέπει να το δείχνουν κιόλας. Όχι με προσευχές, αλλά αφήνοντας την αλήθεια να ακουστεί.

Ο Άνθιμος προσπαθεί να την κρύψει, να την κάνει εσωτερική διοικητική υπόθεση, να την αποδυναμώσει από αυτό που είναι: ένα σκάνδαλο βιασμού κάτω από την απέραντη αγάπη της Εκκλησίας και κυρίως τη σιωπή της. Γιατί άραγε; Γιατί παιδιά βιάζουν παιδιά στα ιδρύματα των αγίων; Θα μάθουμε ποτέ;

Η ομοφοβία, οι ακρότητες του Άνθιμου, ο χομεϊνικός του λόγος δεν είναι παρεκτροπή και επικίνδυνη έστω γραφικότητα. Είναι η εικόνα που κρύβει μια πραγματικότητα. Ίσως ήρθε η ώρα να τη φωτίσουμε μαζί με το κουσούρι του Άνθιμου.