Στον κλοιό των αποριών

Του Παντελή Μπουκάλα

Από τη μια σκοτεινή μέρα στην επόμενη, μειώνονται δραματικά οι βεβαιότητες, διεθνώς, και πληθαίνουν τα ερωτήματα. Οσο παρακολουθούμε περίφοβοι τον αριθμό των θυμάτων και των κρουσμάτων να εκτινάσσεται· όσο βλέπουμε χώρες να απειλούνται με διάλυση του κοινωνικού και οικονομικού τους ιστού, πολλαπλασιάζονται οι απορίες. Και σχετίζονται αφενός με τον ίδιο τον κορωνοϊό (απόδειξη και το ότι του αποδίδουμε ανθρώπινα γνωρίσματα, αποκαλώντας τον «δόλιο», «ύπουλο» ή «σατανικό»), αφετέρου με τη διαχείριση της πανδημικής κρίσης και στην υγειονομική διάστασή της και στην πτυχή της που αφορά τη μοίρα των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.

Με ειλικρίνεια, οι επιστήμονες, λοιμωξιολόγοι και επιδημιολόγοι, ομολογούν ότι όσα γνωρίζουν για τον ιό είναι λιγότερα απ’ όσα δεν ξέρουν, με αποτέλεσμα να προκρίνονται διαφορετικά προληπτικά ή θεραπευτικά μοντέλα σε κάθε χώρα, ανάλογα και με τις προτεραιότητες των πολιτικών. Η αμηχανία των ειδικών, που τους υποχρεώνει να αυτοσχεδιάζουν και να πειραματίζονται, επιδεινώνει το άγχος των ήδη νοσούντων αλλά και σχεδόν όλων των μέχρι στιγμής τυχερών. Εξαιρούνται φυσικά οι συνωμοσιολογούντες, που είναι βέβαιοι ότι ο ιός δεν θα καταφέρει να διαπεράσει τον παχύ θώρακα της αμεριμνησίας τους.

Πλήθος λοιπόν τα ερωτήματα. Μεταλλάσσεται ο SARS-COV-2 ή όχι; Επηρεάζεται από το κλίμα; Ποιες επιφάνειες είναι οι πλέον φιλόξενες γι’ αυτόν και πόσον χρόνο επιβιώνει στον αέρα, άρα ποια είναι η απόσταση ασφαλείας, δύο μέτρα ή τρία; Ποια τα κύρια συμπτώματα, δεδομένου ότι ο κατάλογος εμπλουτίζεται συνεχώς, με την ανοσμία να καταλαμβάνει πλέον μια από τις πρώτες θέσεις, ενώ τις πρώτες εβδομάδες δεν συμπεριλαμβανόταν καν; Υπάρχουν ηλικίες εξοπλισμένες με φυσική ασπίδα ή δόθηκε παγκοσμίως ένα λαθεμένο μήνυμα που πολλαπλασίασε τους ασυμπτωματικούς μεταδότες; Υπερβάλλει ο ΠΟΥ όταν απαιτεί «τεστ, τεστ, τεστ»;

Σε χώρες με ισχνή ή ανύπαρκτη πρωτοβάθμια περίθαλψη, όπως η δική μας, και έπειτα από αρκετούς κατ’ οίκον θανάτους απροστάτευτων ανθρώπων, πόσο εύλογη παραμένει η συνταγή του τύπου «αν έχετε ήπια συμπτώματα, απλώς μείνετε σπίτι και διατηρήστε επαφή με τον θεράποντα ιατρό σας»; Όταν μάλιστα αυτός ο θεράπων ιατρός είναι πλάσμα των θρύλων, η δε σύνδεση με τον μαγικό αριθμό του ΕΟΔΥ είναι άθλος ηράκλειος πλην άχρηστος: Δεν μιλάς με γνώστη γιατρό αλλά με ανειδίκευτο που αποστήθισε έναν αλγόριθμο.

Ναι, «πάμε καλά». Αλλά στην Καστοριά δεν θα συμφωνούσαν.