To φουγάρο του φρενοκομείου

γράφει η Ρέα Βιτάλη

Η Λαμπέτη ήταν μια συγκλονιστική ηθοποιός. Τι κρίμα, αν δεν πρόλαβες ηλικιακά να τη δεις στη σκηνή του θεάτρου να παίζει! Αρκέσου στις κινηματογραφικές της ταινίες. Είχε και μια εξαιρετικά χαρακτηριστική άρθρωση, με ένα διαφυγόν «ρο». Αυτό μπορεί, σε άλλους ανθρώπους, να ήταν το ανατρεπτικό στοιχείο, για να σκεφτούν έστω, το επάγγελμα του ηθοποιού. Οι κακόμοιροι! Που θα έλεγε και κείνη, με την πιο γοητευτική υπεροψία, που μπορεί να διαθέτει άνθρωπος!

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν η επιτομή της κομψότητας και της φινέτσας. Αρχοντική παρουσία. Ωστόσο, η εκφορά του λόγου του ήταν αναντίστοιχη αυτών των χαρακτηριστικών του. Βαριά προφορά, δυσκολονόητη, με όλα τα «ου» του χωριού. Αυτό έδινε λαβή και για κωμικές καταστάσεις. Όπως όταν εγκαινίασε το χιονοδρομικό της Αράχοβας με την υπόσχεση ότι «Θα σας κάνω San Μο(υ)νι». Συγχρόνως είχε μια δωρικότητα, ακόμα και στα λόγια. Δεν τον έλεγες ρήτορα. Δεν έπαιζε με τον λόγο. Κυριολεκτούσε μόνο. Και μπορεί πολλές φορές να ταλαιπωρούνταν τα αφτιά να καταλάβουν, αλλά όλα όσα έλεγε είχαν νόημα και βαρύτητα, αλλιώς σιωπούσε.

Εν ολίγοις, αγαπητοί αναγνώστες, μαγευτικοί άνθρωποι είναι αυτοί που μετατρέπουν το ελάττωμα σε πλεονέκτημα με έναν «δικό τους» απολύτως φυσικό τρόπο. Που έχουν τη δύναμη να επέμβουν στην «ορθογραφία» των πολλών και να επιβάλλουν τη δική τους «ανορθογραφία» ως ορθογραφία. Τα σκεφτόμουν αυτά ενώ παρατηρούσα τη Θεοδώρα Τζάκρη. Νομίζω έχει ένα χαρακτηριστικό σε παγκόσμια πρώτη. Πολιτικός ούσα (άρα σημαντικό όπλο της ο λόγος) αδυνατείς ωστόσο να καταλάβεις τι λέει και όταν εν τέλει καταλάβεις, αδυνατείς να εννοήσεις τι εννοεί. Στερείται άρθρωσης αλλά και νοήματος. Χαίρει όμως ψηφοφόρων. Εξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ το 2004, το 2007, το 2009 και το 2012. Διετέλεσε και Υφυπουργός Εσωτερικών, πάντα επί ΠΑΣΟΚ. Σαφέστατα υπέγραψε φαρδιά πλατιά τα μνημόνια. Ωστόσο, το 2015 εξελέγη βουλευτής Πέλλας με τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίον μεταπήδησε, ασφυκτιούσα, λέει, με τα μνημόνια. Της έπεσαν βαριά. Για να ψηφίσει όμως το τρίτο το καλό. Το ελαφρύ.

Άραγε, σε ποια γλώσσα συνεννοήθηκε για τη λαμπρή της σταδιοδρομία; Στην τελευταία Κυβέρνηση της ανετέθη το Υπουργείο Βιομηχανίας. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος στα Γιαννιτσά. Τούτα τα χρόνια τα δύσκολα, που επιβάλλεται το κράτος να σταθεί στο πλευρό των βιομηχάνων και να βάλει επιτέλους πλάτη σε ό,τι υγιές απόμεινε. Πόσες απόμειναν δα, οι υγιείς βιομηχανίες!

Θεοδώρα Τζάκρη Υφυπουργός Βιομηχανίας. Συχνά σπάω το κεφάλι μου, από πού στο διάολο θα οξυγονωθεί τούτος ο έρμος τόπος; Προφανώς, ο λαοφιλής Α. Τσίπρας καθώς και οι ψηφοφόροι της, εκτίμησαν διαχρονικά προσόντα της κας Τζάκρη, όχι ιδιαιτέρως φανερά. Είθε να τα αξιολογήσουν ως σπουδαία και οι βιομήχανοι. Κατά τα λοιπά, οφείλω να ομολογήσω ότι διαθέτει κορμί λαμπάδα. Θα της έκρουα τον κώδωνα του κινδύνου, με ενδιαφέρον αληθινό, μην και ποτέ παχύνει! Α, και κάτι ακόμα! Μια και μνημόνευσε τον Καραμανλή με το «φουγάρα»... Της έχω καλύτερο δικό του: «Καιρό τώρα η χώρα μου θυμίζει απέραντο φρενοκομείο». Το λες άσχετο;