Φοβάμαι για όλα αυτά που θα γίνουν για εμένα ΧΩΡΙΣ εμένα..

γράφει η Λίλα Μήτσουρα

Σε τηλεοπτικό πάνελ, όλοι οι κατέχοντες θέσεις εξουσίας στη ζωή μου, μου εξηγούν και μου αναλύουν με περίσσια φροντίδα πως θέλουν το καλό μου .Προσπαθώ να τους παρακολουθήσω να καταλάβω όπως μπορώ τα παράλογα. Γιατί αυτοί ξέρουν ποιό είναι το δικό μου καλό και δεν το ξέρω εγώ? Γιατί μάλλον είμαι μειωμένης αντίληψης εεεε? Και τότε πως ζητούν την ψήφο μου? Πριν τις εκλογές είμαι τέρας εξυπνάδας μετά όμως γίνομαι μπιτ ηλίθια.

Μπλα μπλα δεν τους αντέχω, μου "πήραν το κεφάλι" που έλεγε και η σμυρνιά γιαγιά μου. Βάζω δυνατά τον Παύλο να παίζει και να μου φωνάζει "έχε το νου σου στο παιδί" και οι φωνές του πάνελ γίνονται ψίθυροι. Απλά μουρμουρίζουν.

Οι δυνατές φωνές σώπασαν, τα στήθη που μπήκαν μπροστά για να με σώσουν σκιάχτηκαν. Και θέλουν να με φοβίσουν  και μένα για να σκύψω το κεφάλι. Μα φοβάμαι!!!!! Πόσο ακόμα?

Φοβάμαι  την λαθεμένη κρίση, τις λάθος επιλογές, το παραπλανημένο νου, τους χαμογελαστούς νέους σωτήρες που σκιάζονται και εκβιάζονται. Φοβάμαι την κλάψα που τους έκανε σωτήρες. Φοβάμαι τον διχασμό. ΦΟΒΑΜΑΙ ΕΜΕΝΑ!!!!!

Φοβάμαι και εσένα πάρα πολύ. Τον πρώην σύντροφο που ασπάζεσαι τις θεωρίες τους για την σωτηρία μας. Με στρέφουν εναντίον σου. Θέλω να στραφώ εναντίον σου γιατί δεν μου αρέσουν οι αλυσίδες οι χοντρές. Γιατί δεν με νοιάζει αν θα μου τις περάσει αριστερό η δεξί χέρι. ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΥΣΙΔΕΣ!!!! Και κυρίως στα ποδαράκια των παιδιών μου-μας!!!!!

Φοβάμαι την μοιρολατρία πάρα πολύ. Πως αφού θα έχουμε μνημόνιο ντε και καλά, αφού δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, ας το χειριστεί ένας καλός τουλάχιστον. Μα είναι καλός ,αριστερός ούτε λόγος να γίνεται, αυτός που το αποδέχεται? Υπάρχουν θετικά μέσα σε αυτήν την μνημονιακή χιονοστιβάδα που έρχεται από ώρα σε ώρα για τον απλό λαό???

Φοβάμαι την παράδοση άνευ όρων που την βάφτισαν τακτικό ελιγμό. Στρατηγική κίνηση. Φοβάμαι την πειθώ τους γιατί έπιασε. Φοβάμαι τα σκλαβοπάζαρα χωρών.

Σε κοιτώ και βλέπω μπρος μου έναν εχθρό. Και ως τέτοιο θα σε αντιμετωπίσω. Φοβάμαι ότι αυτό που πάντα φώναζα "αγάπη ρε! !"δεν μπορώ να το τηρήσω πια. Παλεύω μέσα μου για την στιγμή που θα καταλάβεις το λάθος σου ,γιατί αυτό θα γίνει είναι βέβαιο και καθόλου αλαζονικό αυτό που λέω, αν θα θέλω να σου απλώσω το χέρι για να σε πάρω μαζί μου στις πλατείες ή αν θα το απλώσω για να σου ρίξω μια μπουνιά.

Φοβάμαι γιατί ξέρω ότι μετά τίποτα δεν θα σώνεται. Θα είναι αργά. Γιατί κάποιοι έβαλαν το πρόσωπο πάνω από την πατρίδα. Γιατί κάποιοι νοιάστηκαν για το  χαμογελαστό παλικάρι με τον έρπη και όχι για την χώρα τους που παραδίνεται έτσι απλά και ασυνείδητα.

Φοβάμαι εμένα στο είπα και πριν. Φοβάμαι τις σκέψεις που κάνω. Φοβάμαι ότι χάνω ότι πολυτιμότερο είχα μέσα μου. Την αγάπη και την κατανόηση.

Φοβάμαι σου λέω!!!! Παίξε Νικόλα...... Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις.......