Καβάλα στο άλογο (ήταν)

γράφει η Λώρη Κέζα

Τι τα ήθελε ο Αλέξης Τσίπρας κι ανακατεύτηκε με τη διακυβέρνηση; Πιο ωραία ήταν στην αντιπολίτευση. Ελεγε ό,τι ήθελε, έκανε κριτική, γινόταν συμπαθής σε όλους, έκανε συνελεύσεις με τα συντρόφια, ομφαλοσκοπούσε, σχεδίαζε επί χάρτου. Μήπως θέλει να το ξαναζήσει; Μήπως κατά βάθος πάσχει από το Σύνδρομο του Δεκαπενταμελούς και πνίγεται μέσα στο Μαξίμου;

Ο Αλέξης Τσίπρας βλέπει το κόμμα του να διαλύεται. Κορυφαία, προβεβλημένα στελέχη κατεβαίνουν με δικό τους κόμμα. Βουλευτές και υπουργοί διστάζουν να θέσουν υποψηφιότητα παρά την ευκολία που παρέχει η λίστα στις επόμενες εκλογές. Η μισή Κεντρική Επιτροπή έχει πάρει θέση εναντίον του λόγω της συμφωνίας με τους εταίρους. Οι ειδήσεις για αποχωρήσεις είναι τόσες ώστε να μην αποτελούν πλέον είδηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη.  

Ο πρωθυπουργός γίνεται μέρα με τη μέρα ένας αποσυνάγωγος μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Τον εγκαταλείπουν οι άνθρωποι που συνέβαλαν στην επιτυχία του, στην ανάδειξή του. Δεν υπήρξε πολιτικά συνεπής, δεν τήρησε το πρόγραμμά του, δεν αντιστάθηκε όσο είχε υποσχεθεί. Ο Τσίπρας επέλεξε να τοποθετήσει το όνομά του ανάμεσα σε εκείνα του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Σαμαρά, του Βενιζέλου. Υιοθέτησε τη ρητορική των αντιπάλων του, υπηρέτησε το σύστημα που επέκρινε όλη του τη ζωή. Υπάρχει άραγε λόγος για να ψηφιστεί ξανά ευκαιριακά;  

 Οι δραχμιστές ψηφοφόροι δεν έχουν κανένα λόγο να τον στηρίξουν. Μπορούν να ακολουθήσουν τη σύμπραξη Λαφαζάνη, μπορούν να στραφούν στην ξεκάθαρη ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μπορούν να στηρίξουν την Κωνσταντοπούλου σε τυχόν πρωτοβουλία της.  

Οι πασοκογενείς ψηφοφόροι που απογοητεύτηκαν από το ΠαΣοΚ, απογοητεύτηκαν και από τη συντηρητική μεταστροφή της κυβέρνησης Τσίπρα. Εάν ήθελαν νέα συμφωνία με απεχθείς όρους, μπορούσαν να μείνουν εκεί που βρίσκονταν.

Οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είχαν μετακινηθεί, σύμφωνα με τους Financial Times, ως διαμαρτυρία στο φόρο ακινήτων και τις περικοπές μισθών. Οι φόροι ενισχύθηκαν, οι περικοπές παραμένουν. Προοπτική βελτίωσης καμία.

Εχει καταγραφεί ότι τον Ιανουάριο υπήρξαν διαρροές από όλα τα κόμματα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Λογικό ήταν, αφού έδινε μια νέα προοπτική. Υπάρχει μια κρίσιμη μάζα, το ποσοστό που πάει με το γκουβέρνο. Οποιος έχει μαζί του τον αέρα της νίκης, κερδίζει εκείνους που αμφιταλαντεύονται μεταξύ δυο επιλογών. Ο Αλέξης Τσίπρας στην κατάσταση που βρίσκεται, δεν εγγυάται την πρωτιά.

Ενόσω λοιπόν παρακολουθούμε τις αποχωρήσεις ιστορικών προσώπων από το κυβερνητικό κόμμα, ξέρουμε ότι η ίδια κινητικότητα υπάρχει μεταξύ ψηφοφόρων. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά αλλά κάθε μέρα που περνάει είναι σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα. Στην αρχή του καλοκαιριού ήταν καβάλα στο άλογο. Τώρα ξεπέζεψε και προχωρά πεζή. (Την άλλη εικόνα, από τη μυθολογία, να σέρνουν κάποιον τα άλογα πίσω από το άρμα, απλά την αποσιωπούμε).