Αυτοσυγκράτηση γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα

γράφει ο Τάσος Παππάς

Ας μου επιτραπεί να συστήσω αυτοσυγκράτηση στις πτέρυγες της σπαρασσόμενης Αριστεράς. Ας σκεφτούν τα στελέχη, δύο και τρείς φορές, πριν εκστομίσουν βαριές λέξεις και σκληρές εκφράσεις κατά των πρώην συντρόφων τους, γιατί κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στο μέλλον.

Μπορεί, κάτω από ορισμένες συνθήκες, να υποχρεωθούν να συστεγαστούν ξανά. Και δεν θα είναι και πολύ κομψό παράγοντες που αντάλλαξαν κατηγόριες, εκτόξευσαν δηλητηριώδεις υπαινιγμούς και βιτριολικά σχόλια, που κοινώς ξεκατινιάστηκαν, νομίζοντας ότι έτσι πλήττουν καίρια τον εσωτερικό εχθρό και υπερασπίζονται αποτελεσματικότερα τα ιερά και τα όσια της Αριστεράς, να προσπαθούν απεγνωσμένα να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Η εντύπωση που θα δημιουργηθεί στο ακροατήριο της παράταξης θα είναι αλγεινή. Δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο, η ζωή να παίξει για ακόμη μία φορά πανούργο ρόλο και να φέρει κοντά ανθρώπους που ορκίζονταν με φανατισμό ότι οι δρόμοι τους είχαν χωρίσει οριστικά και αμετάκλητα. Υπάρχουν προηγούμενα.

Το σχετικά πιο πρόσφατο είναι αυτό του ΠΑΣΟΚ. Πολλοί από κείνους  που αποχώρησαν ή διεγράφησαν γιατί έκαναν την επιλογή τη δεκαετία του '70 και στις αρχές της δεκαετίας του '80 να συγκρουστούν με την ηγεσία του κινήματος και με τον Ανδρέα Παπανδρέου προσωπικά, θεωρώντας ότι είχε πουλήσει και προδώσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τη διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, ότι είχε συμβιβαστεί με το σύστημα για να πάρει την εξουσία, ύστερα από μερικά χρόνια, επέστρεψαν στο κόμμα, αναδείχθηκαν σε κορυφαίες θέσεις και μερικοί έγιναν υπουργοί.

Ορισμένοι μάλιστα που είχαν γράψει και βιβλία με περιεχόμενο υβριστικό για τον ιδρυτή του κόμματος,  έτρεχαν να τα μαζέψουν από τα βιβλιοπωλεία για να μην υπάρχει σε δημόσια θέα το σώμα του ...εγκλήματος.

Για να μην φτάσουν λοιπόν κάποτε στο σημείο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της «Λαϊκής Ενότητας» να πουν το «στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα», ας είναι φειδωλοί στις δημόσιες παρεμβάσεις τους. Έχει ο καιρός γυρίσματα.