Πολιτική και φιλία..

γράφει η Λίλα Μήτσουρα

Πάντα προσπαθούσα να διαχωρίσω τον φίλο από τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Έλεγα άλλο το ένα και άλλο το άλλο.  Μπορεί να είναι φίλος μου και να ψηφίζουμε διαφορετικό κόμμα ή να έχει άλλες απόψεις από μένα.

Όμως με την εμφάνιση των ρατσιστών γενικώς μέσω γνωστού κόμματος, άρχισα να αναθεωρώ τις απόψεις μου. Πώς μπορεί να είναι φίλος μου ένας άνθρωπος που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο λόγω χρώματος θρησκείας ή φυλής ή οτιδήποτε άλλο?

Τελικά πόσο μας επηρεάζει η πολιτική? Τί είναι πολιτική? Και οι ιδέες μας πόσο εμπεριέχουν εμάς ? Τον εαυτό μας ,την ψυχή μας ,την παιδεία μας?

Διαλέγουμε πολιτικό κόμμα σύμφωνα με τις ιδέες μας ή ταιριάζουμε τις απόψεις του κόμματος σε μας? Μας φορά ή το φοράμε?

Κατά τον Αριστοτέλη πολιτική είναι  η δραστηριότητα εκείνη μέσω της οποίας τα ανθρώπινα όντα προσπαθούν να βελτιώσουν τη ζωή τους και να δημιουργήσουν την αγαθή κοινωνία.

Κατ' εμέ, πολύ απλά και αβασάνιστα θα πω ότι πολιτική είναι ο τρόπος που άγεσαι και φέρεσαι στη ζωή σου. Άρα στη ζωή μας όλα είναι πολιτική.

Και όταν επιλέγω ένα κόμμα-κίνημα να με εκπροσωπήσει στην βουλή το επιλέγω σύμφωνα με τις ιδέες μου και τα πιστεύω μου. Όταν αυτά πάψουν να συμπίπτουν ,όταν αλλάζει η πορεία ενός από τους δύο τότε αποχωρώ. Ο καθένας τραβάει το δρόμο του .

Πλέον βρίσκομαι αντίκρυ από τον φίλο μου. Και τι γίνεται τώρα? Λογομαχούμε μέχρι τελικής πτώσης? Τρώμε τις σάρκες μας? Μαχόμαστε για την επικράτηση του πιο ισχυρού? Διαγράφουμε έτσι απλά από την ζωή μας ότι δεν ταιριάζει με τις απόψεις μας? Ο πιο ισχυρός ας επικρατήσει δηλαδή? Σε ακυρώνω για να βγω εγώ νικητής? Πατώ πάνω σου για να σε κερδίσω? Σε υποτιμώ, σε μειώνω ως ανίδεο ή ότι άλλο για να επικρατήσω εγώ?

Πού είναι το σωστό που το λάθος άραγε?

Αφορμή για όλες αυτές τις απορίες στάθηκε η πόλωση των ημερών. Εγώ αλλιώς είχα φανταστεί τις συζητήσεις αυτού του είδους. Έχουμε επιχειρήματα τα κουβεντιάζουμε ,θυμώνουμε σαφώς αλλά δεν θίγουμε προσωπικά κανέναν. Αν το πείσουμε ή μας πείσει καλώς γιατί κανείς δεν είναι αλάνθαστος ή τέλειος.

Φανατισμός, αλαζονεία ,έπαρση, κακία, αχ αυτή την κακία δεν την αντέχω!!! Μικροπολιτική και ανόητα κουτσομπολιά να μεταφέρονται απλά και μόνο για την επικράτηση του ισχυρού. Με όποιο κόστος.....

Οι ιδέες μου ενάντια στις δικές σου. Και αυτό μου δίνει το δικαίωμα άραγε να σε κατασπαράζω? Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράσει ελεύθερα τις απόψεις του με τον δικό του τρόπο. Και αν αυτό μας χαλάει ,αυτός ο τρόπος τώρα, άραγε δεν το είχαμε αντιληφτεί πριν ? Όταν κάναμε την επιλογή φίλου?

Και είναι τόσο αναγκαίο να τον πείσουμε ότι εμείς έχουμε το δίκιο? Έχουμε άραγε εμείς το δίκιο με το μέρος μας?

Ασκούμε πολιτική στη καθημερινότητα μας, στο τρόπο που δρούμε και φερόμαστε. Και εδώ δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Ο κάθε άνθρωπος κουβαλά την δική του ιστορία και ιδέες που για αυτόν είναι σωστές. Δεν μπορούμε να απαξιώνουμε κανέναν που δεν ταιριάζει με μας. Είναι απλά διαφορετικός. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Για μένα είναι σωστό για σένα λάθος. Είμαστε διαφορετικοί ίσως και αντίθετοι ναι, αλλά αυτό δεν είναι κριτήριο για το ποιος είναι ο καλύτερος ή ο σωστότερος.

Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να σεβαστούμε τα πιστεύω μας και τα πιστεύω του φίλου μας. Και αν δεν μας ταιριάζουν ας αποχωρήσουμε απλά και ήσυχα. Ας μη ξεχνάμε ότι με τον φίλο και εννοώ φίλο και όχι γνωστό ,έχουμε ζήσει όμορφες και άσχημες στιγμές μαζί του. Έχουμε κλάψει και έχουμε γελάσει μαζί του. Ας μην απαξιώσουμε ότι ζήσαμε ότι επιλέξαμε .....