Πενία τέχνας κατεργάζεται

γράφει ο Τάσος Παππάς

Η μείωση των κατώτατων συντάξεων ήταν το πρώτο βαρύ πλήγμα που δέχτηκαν οι αδύναμες κοινωνικά ομάδες, ήταν όμως και η πρώτη έμπρακτη διάψευση της προεκλογικής υπόσχεσης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δεν θα υπάρξουν μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.

Θα ακολουθήσουν κι άλλες τέτοιου τύπου υπαναχωρήσεις, αφού έχουμε πια νέο Μνημόνιο.

Επί της ουσίας τώρα.

Ποιο είναι το επιχείρημα των δανειστών για τη μείωση των συντάξεων; Οτι το ασφαλιστικό δεν είναι βιώσιμο και πρέπει να ληφθούν ριζικά μέτρα, ότι άλλες χώρες έχουν χαμηλότερες κατώτατες συντάξεις και η χρεοκοπημένη μνημονιακή Ελλάδα πρέπει να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις της ενάρετης ευρωπαϊκής ελίτ, αν θέλει να σωθεί από τον κακό εαυτό της.

Αν βεβαίως τους ρωτήσεις πώς είναι δυνατόν να ζήσει σήμερα ένας άνθρωπος, ενδεχομένως ένα ζευγάρι, με 380 ευρώ τον μήνα, οι πιο σοβαροί θα δείξουν κατανόηση και θα συστήσουν κουράγιο, μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες· οι πιο κυνικοί, όμως, θα κουνήσουν αδιάφορα τους ώμους και θα αντιγυρίσουν: «Εμείς εντολές εκτελούμε, κόψτε το κεφάλι σας να τα βγάλετε πέρα».

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν, ή μάλλον το καταλαβαίνουν πολύ καλά, αλλά ο ιδεολογικός φανατισμός τους δεν τους επιτρέπει να το παραδεχτούν, είναι ότι οι πολύ χαμηλές συντάξεις πλήττουν την απασχόληση, αυξάνουν τη φοροδιαφυγή και μεγεθύνουν την εισφοροδιαφυγή.

Πώς; Ο συνταξιούχος των 380 ευρώ, επειδή δεν μπορεί να επιβιώσει, θα αναζητήσει μια εργασία, μια οποιαδήποτε εργασία, έστω μερικών ωρών ημερησίως και πιθανότατα κακοπληρωμένη.

Προφανώς δεν θα τη δηλώσει, για να μη μειωθεί κι άλλο η σύνταξή του, προφανώς επίσης ο εργοδότης του δεν θα τον ασφαλίσει, για να μην αυξηθεί το κόστος λειτουργίας της επιχείρησής του και προφανέστατα το ασφαλιστικό σύστημα θα χάσει πόρους, το Δημόσιο έσοδα και η ανεργία θα κρατηθεί στα πολύ υψηλά επίπεδα, όπου έχει σήμερα σκαρφαλώσει, λόγω των πολύ επιτυχημένων εμπνεύσεων των δανειστών και της αξιομνημόνευτης αποτελεσματικότητας των ελληνικών κυβερνήσεων.

Θα πει κάποιος ότι σ’ αυτήν την περίπτωση τον λόγο έχουν οι μηχανισμοί ελέγχου του κράτους, που οφείλουν να εκστρατεύσουν για να εντοπίσουν, να συλλάβουν και να τιμωρήσουν τη μαύρη εργασία και την εισφοροδιαφυγή.

Καλά τώρα. Ποιοι μηχανισμοί; Εχουν απορφανιστεί, για να μειωθεί το κράτος.

Αλλά και επαρκώς στελεχωμένοι να ήταν, πιστεύει κανείς ότι μπορεί ένας αστυνομικού χαρακτήρα μηχανισμός να εμποδίσει τους καθημαγμένους και απελπισμένους ανθρώπους από το να καταφύγουν στην παρατυπία, προκειμένου να ζήσουν;

Αλλωστε είναι γνωστό έκπαλαι ότι «πενία τέχνας κατεργάζεται».

Αντε τώρα να πείσεις αυτόν τον συρφετό (συνδυασμός ανικάνων και ιδεοληπτικών) που κυβερνά την Ευρώπη, ότι έτσι έχουν τα πράγματα.

Από λόγια δεν παίρνουν. Αλλες μέθοδοι απαιτούνται.